Branko Miljuš (umetnik)
Branko Miljuš (Gornja Dragotinja[1] kod Prijedora 22. mart 1936 — Beograd 29. februar 2012)[2] bio je srpski grafičar i slikar. Bavio se mozaikom, vitražom, ilustracijom, grafičkim dizajnom i pedagoškim radom.
| Branko Miljuš | |
|---|---|
 Branko Miljuš slikar | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 22. mart 1936. |
| Mesto rođenja | Gornja Dragotinja kod Prijedora, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 29. februar 2012. (75 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija uredi
Sa porodicom je dve godine živio na železničkoj stanici Gornja Dragotinja, nakon čega se seli za Prijedor.[1] Početkom Drugog svetskog rata u Prijedor su sa tenkovima stigli Nemci, a po njihovom odlasku u grad su došle ustaše.[1] Ustaše su njega, sestru i majku iz Prijedora odvele u Dubicu, gdje je bio pripremljen transport za Jasenovac.[1] U Dubici je ranjen šrapnelom u nogu.[1] Transport je umjesto u Jasenovac otišao u Garešnicu između Zagreba i Bjelovara.[1] U Garešnici su privremeno smješteni kod jedne porodice, a zatim su stupili u kontakt sa njegovim najstarijom bratom Milanom.[1] Milan je preko veza obezbjedio ausvajse sa kojima im je obezbjeđen prolaz u Srbiju, nakon čega dolaze u Beograd.[1] U Beogradu mu je učitelj bio Miladin Zarić, čovek koji je 20. oktobra 1944. godine spasao Stari savski most od rušenja.[3]
Miljuš je završio slikarski odsek na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu 1958. u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića i magistraske studije grafike kod profesora Boška Karanovića 1961. Specijalizovao je grafiku u ateljeu Džonija Fridlandera u Parizu.
Bio je slikar, grafičar, mozaičar i vitražista. Bavio se ilustracijom i grafičkim dizajnom i pedagoškim radom.
Bio je redovni profesor na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, Akademiji lepih umetnosti u Beogradu, Akademiji umetnosti u Banjoj Luci i gostujuci profesor na nekoliko fakulteta u Srbiji.
Umro je u Beogradu Beogradu 29. februar 2012. godine i sahranjen je 3. marta 2012. u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Nagrade i priznanja uredi
Branko Miljuš je dobitnik 22 prestižne nagrade, među kojima su najznačajnije:
- nagrada na prvom Oktobarskom salonu,
- „Politikine“ nagrade,
- nagrade na međunarodnoj izlozbi "Bianco e nero" u Luganu...
- osvojio je i Veliki pečat Galerije „Grafički kolektiv“,
- prvu nagradu za slikarstvo na izlozbi "Ex tempore" u Piranu,
- nagradu "Piter Ludvig" u Beču,
- nagrade za životno delo „Zlatni beočug“ i
- Sedmojulske nagrade Republike Srbije.
Izložbe uredi
Imao je 40 samostalnih izložbi i nekoliko stotina kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu.
Odabrane samostalne izložbe uredi
- 2008. Galerija Haos, Beograd
- 2005. Narodni muzej, Požarevac
- 2003. Galerija 107, Zemun
- 2002. Lazareva, Kovin
- 2001. Gradska galerija, Zrenjanin
- 1999. Galerija Progres, Beograd
- 1996. Nacionalna galerija, Harare, Zimbabve
- 1993. Muzej savremene umetnosti, Beograd
Odabrane međunarodne izložbe uredi
Zanimljivosti uredi
Režiser Simo Brdar je 2008. snimio dokumentarni film „Gradina“, u kome Branko Miljuš govori o svom ranom životu koji je obilježio njegov rad.[1]
Vidi još uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Protić, Miodrag B. (1970). Srpsko slikarstvo XX veka, Tom 2. - Biblioteka Sinteze (na jeziku: (jezik: srpski)). YU-Beograd: Nolit. str. 516 strana.
- Slijepčević, Ljiljana (2006). Ponovo pred delima Branka Miljuša (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: Galerija ARTE.
- Petrović, Aleksandar Saša; Slijepčević, Ljiljana (1993). Branko Miljuš: grafike i crteži 1955 - 1993 (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: Muzej savremene umetnosti. str. 175 strana. ISBN 978-86-7101-122-8.
- Miljuš, Branko (1981). Branko Miljuš: izložba grafika - Katalog (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: Muzej primenjene umetnosti. str. 16 strana.
