Bjaliniči

Bjaliniči
*Бялы́нічы; Белы́ничи*
Bjaliniči; Бялы́нічы; Белы́ничи
	Bjalinički lokalni muzej
	Zastava Grb
Administrativni podaci
Država	Belorusija
Oblast	Mogiljovska oblast
Rejon	Bjalinički rejon
Osnovan	prvi pomen tokom XVI veka
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
— 2012.	10.639 (procena)
Geografske karakteristike
Koordinate	53° 59′ 44″ S; 29° 42′ 34″ I / 53.99558° S; 29.70958° I
Vremenska zona	UTC+3
	Bjaliniči Bjaliniči na karti Belorusije
Poštanski broj	213051
Pozivni broj	+375 2232
Registarska oznaka	6
Veb-sajt
	Varošica Bjaliniči

Bjaliniči ili Bjeliniči (blr. Бялы́нічы; rus. Белы́ничи) je naseljeno mesto sa administrativnim statusom varošice (городской посёлок) u istočnom delu Republike Belorusije. Administrativno pripada Bjaliničkom rejonu (čiji je ujedno i administrativni centar) Mogiljovske oblasti.

Prema proceni iz 2012. u naselju je živelo 10.639 stanovnika.

Geografija

Bjaliniči se nalaze na obalama reke Drut na oko 36 km zapadno od administrativnog centra rejona grada Mogiljova.

Kroz grad prolazi autoput koji povezuje Mogiljov sa Minskom.

Istorija

Naselje Bjaliniči se prvi put spominje u litvanskim arhivama iz XVI veka kao selo Oršanskog okruga Vitebskog vojvodstva i feudalni posed atamana Lava Sapege. Prema legendi naselje su osnovali potomci izvesnog slovena Bjelina pa otuda i naziv Bjaliniči („Bjalinovi sinovi“). Prema drugoj legendi ime naselja koje je osnovano 1240. potiče u znak sećanja na čudesnu svetlost kojom je zračila čudotvorna ikona Majke Božije (Bjaliniči - „Bele noći“) koju su u tu oblast doneli kijevski monasi.

Naselje je tokom XVII veka bilo važan katolički verski centar, a u katoličkom manastiru je od 1624. do 1653. postojala živa štamparska delatnost.

Bjaliniči dobijaju Magdeburško pravo i postaju slobodan trgovački grad 4. oktobra 1634. godine.

Godine 1772. Bjaliniči ulaze u sastav Ruske Imperije i postaju deo Mogiljovskog okruga. Prema poidacima iz 1785. u naselju je u to vreme živeo 831 stanovnik u 108 domaćinstava.

Naselje je intenzivnije počelo da se razvija početkom XX veka. Biblioteka je osnovana 1909. godine. Bjalinički rejon je osnovan 17. jula 1924. i u to vreme u anselju su osnovane prve kolhozne zajednice. Godine 1927. osnovana je lokalna meteorološka stanica, a već sledeće godine naselje je dobilo i električnu energiju.

Bjaliniči su 27. septembra 1938. administrativno uređeni kao varošica (rus. городской посёлок).

Stanovništvo

Prema proceni, u naselju je 2012. živelo 10.639 stanovnika.

Kretanje broja stanovnika
1979.	1989.	1999.	2009.	2012.
8.073^[1]	10.625^[1]	10.625^[1]	10.688^[1]	10.639^[1]

Privreda

Bjaliniči su poznati po mlečnoj industriji, a naročito po proizvodnji kvalitetnih sireva.

Vidi još

Reference

^ ^a ^b ^v ^g ^d „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013.

Spoljašnje veze

Službena veb prezentacija
Najvažniji podaci o naselju Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. mart 2007)
Kratka istorija Bjaliniča

[CP-1] v ^g ^d „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013.

[1]