Vera Janković
Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
Vera P. Janković Nikolova (Skoplje, 16. decembar 1922 – Beograd, 21. januar 2003) je bila profesor i pisac proze i poezije za decu.
| Vera Janković Nikolova | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 16. decembar 1922. |
| Mesto rođenja | Skoplje, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 21. januar 2003. (80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Jugoslavija |
Biografija uredi
Rođena je 16. decembra 1922. godine u Skoplju kao kćer Petra Jankovića, građevinskog inženjera i majke Jelene, rođene Zaho. Svoje cincarsko poreklo Vera vodi od majke Jelene, čiji je otac bio Perikles Zaho, gvožđarski trgovac iz Beograda. Periklova sestra Lenka je bila udata za Lazara Pačua.
Posle razvoda svojih roditelja, kada je imala tri godine, prešla je da živi sa majkom u Beograd. Vera je osnovnu školu završila u Beogradu. Više razrede gimnazije pohađala je u internatu "Nôtre Mère de Sion" u Beču, a kada je Hitler ušao u Austriju prešla je u Skoplje gde je i maturirala 1941. godine. Pismeni deo maturskog ispita polagala je u Nišu 1941, a kao odličan učenik bila je oslobođena usmenog dela. Tokom Drugog svetskog rata udala se za dipl. inženjera Panajota (Marka) Gineski Nikolova (1911-1982).
Posle rata, od 1946. do 1950. studirala je i diplomirala Francuski jezik i književnost na Filološkom fakultetu u Skoplju 1950. godine. Govorila je francuski i nemački jezik, makedonski, a služila se i italijanskim.
Profesionalni rad uredi
Nakon završetka studija predavala je Ekonomskoj srednjoj školi u Skoplju za čije je potrebe napisala udžbenik "Trgovačka korespondencija". Školske 1953/54 kao državni stipendista pohađala je doktorske studije u Parizu na Sorboni. Posle preseljenja porodice u Beograd, 1958. radila je na više radnih mesta i penzionisala se kao savetnik Savezne privredne komore Jugoslavije. Pripadala je srpskoj nacionalnosti, pravoslavne vere, a politički bila je demokrata. Umrla je 21. januara 2003. godine.
Bibliografija uredi
Autor je većeg broja knjiga za decu na makedonskom jeziku, a jedna od tih knjiga, "Feliks", bila je uvršćena u redovnu lektiru za osnovne škole u Makedoniji. Kao makedonski pisac ušla je u Enciklopediju jugoslovenskih pisaca. Do svoje smrti pisala je prozu i poeziju za decu koju je pod pseudonimom objavljivala u dnevnim novinama i časopisima.
Za sobom je ostavila dve ćerke: Biljanu Simić, rođenu 1944. godine, dipl. inženjera tehnologije i mr Maju Nikolovu, rođenu 1955, muzejskog savetnika. Do kraja života pisala je i pričala priče svojim unucima Ognjenu, Marku, Ćurđu i Jeleni. Neke od tih priča je snimila i na audio kasete na kojima je ostavila zapis o događajima u porodici Zaho, koja se tokom druge polovine 19. i prvih decenija 20. veka isticala naprednim shvatanjima.
