Viljem od Tira
Viljem od Tira (oko 1130 – 29. septembar 1186) bio je katolički nadbiskup Tira od 1175. do 1186. godine i jedna od najvažnijih ličnosti u vladi Jerusalimskog kraljevstva. Autor je hronike koja se smatra jednim od najvažnijih izvora za istoriju krstaških ratova.
Viljem od Tira | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1130. |
| Mesto rođenja | Jerusalim, Jerusalimska kraljevina |
| Datum smrti | 29. septembar 1186. |
| Mesto smrti | Tir, Jerusalimska kraljevina |
Biografija uredi
O Viljemovom poreklu nema gotovo nikakvih podataka. Pretpostavlja se da je bio francuskog porekla, odnosno da su mu roditelji bili imućni trgovci koji su se u Jerusalimu naselili nakon Prvog krstaškog rata. Kao dete se obrazovao u Crkvi Svetog Groba. Tečno je govorio francuski i italijanski jezik, a postoje tvrdnje da je govorio i grčki, arapski i persijski jezik. Za to nema jasnih potvrda. Oko 1145. godine, Viljem je otputovao u Evropu kako bi se školovao u Parizu i Orleanu gde su se počeli razvijati univerziteti. Studirao je i na Bolonji.
Oko 1165. godine vratio se u Svetu zemlju. Bio je izuzetno obrazovan i jedan od retkih domaćih ljudi koji je stekao takvo obrazovanje. Zbog toga je brzo napredovao u crkvenoj službi stekavši poverenje kralja Amalrika I. Postao je kanonik katedrale u Akri. Godine 1167. postao je arhiđakon u Tiru, a sledeće godine se sastao sa vizantijskim carem Manojlom za račun kralja Amalrika kako bi se dogovorili o zajedničkom pohodu na Egipat. 1170. godine posetio je i Rim. Po povratku je preuzeo tutorstvo nad Amalrikovim sinom Balduinom IV i upravo je on prvi posumnjao da dečak boluje od gube.
Godine 1175. ga je jerusalimski regent Remon III od Tripolija postavio za kancelara, a potom za nadbiskupa Tira. Učestvovao je u Trećem lateranskom saboru 1179. godine, a sledeće godine se vratio u Jerusalim. Pri povratku je postao sudija sukoba dve frakcije na jerusalimskom dvoru: jedne okupljene oko Remona i Boemunda III od Antiohije, a druge oko Agnese od Kurtenea. Podržao je prvu stranu, ali je druga odnela pobedu. Zbog toga je izgubio šanse da se kandiduje za jerusalimskog patrijarha. O poslednjim godinama njegovog života ima malo podataka, ali tekst njegove Hronike sugeriše kako je bio izuzetno nezadovoljan čovek, zabrinut zbog pretnje koju je Saladin predstavljao njegovoj domovini.
Delo uredi
Prema vlastitim navodima, Viljem je napisao tri knjige. Prva predstavlja prikaz Trećeg lateranskog sabora, a druga istoriju Palestine od muslimanskog osvajanja u 7. veku do 1184. godine. Obe su izgubljene iako je rukopis spominjan i u 13. veku. Treća, najvažnija knjiga, je Istorija. Napisao ju je od 1170. do 1184. godine i predstavlja istoriju Jerusalimskog kraljevstva koja obuhvata i Prvi krstaški rat. Kasnijim istoričarima je poslužila kao jedini autentični izvor o Jerusalimu toga vremena i dugo vremena se smatrao izuzetno objektivnim. Danas je sačuvano malo kopija ove knjige (oko 59 knjiga na francuskom jeziku).
Vidi još uredi
Literatura uredi
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.
