Википедија

Gran pri sajkliste de Montreal

Gran pri sajkliste de Montreal (franc. Гран при сајклисте де Монтреал), drumska je jednodnevna trka, koja se održava u kanadskom gradu Montreal, u provinciji Kvebek. Trka je kružna, start i cilj su u parku Mont Rojal. Prvi put je održana 2010. godine, a od tada se održava svake godine početkom septembra, dva dana nakon trke Gran pri sajkliste de Kvebek; jedine su vorld tur trke iz Kanade, a zajedno su poznate kao Klasici Laurentijan, po rijeci Sen Loren.[1][2]

Gran pri sajkliste de Montreal
Logo trke.
Detalji o trci
Datum održavanjapočetkom septembra
Region održavanjaMontreal, Kvebek (Kanada)
Lokalni naziv(i)
  • Grand Prix Cycliste de Montréal (jezik: francuski), (jezik: engleski)
Disciplinadrumski
TakmičenjeUCI vorld tur
Tipjednodnevna trka
OrganizatorGroupe Serdy
Istorija
Prvo održavanje2010.
Broj održavanja14 (do 2024)
Prvi pobjednik Robert Hesink (HOL)
Najviše pobjeda
Trenutni pobjednikUjedinjeno Kraljevstvo Adam Jejts (2023.)

Ukupna dužina trke je 219,6 km, a vozi se 18 krugova, po 12,2 km. Na istoj ruti, voženo je Svjetsko prvenstvo 1974. na kojem je pobijedio Edi Merks,[3] kao i drumska trka na Olimpijskim igrama 1976. Trka Gran pri de Amerika, koja je bila dio Svjetskog drumskog kupa od 1989. do 1992. vožena je na sličnoj ruti.[4]

Prvi pobjednik trke je Robert Hesink, dok je Sajmon Gerans 2014. postao prvi vozač koji je osvojio obje trke iste godine. Majkl Metjuz je 2018. postao drugi vozač koji je osvojio obje trke iste sezone,[5] dok je Greg van Avermat rekorder sa dvije pobjede. Prvi put nije održana 2020. zbog pandemije kovida 19.[6]

Istorija uredi

2010—2015: Počeci uredi

 
Robert Hesink, prvi pobjednik trke.

Trka je osnovana 2010. sa ciljem da podrži razvoj drumskog biciklizma u Kanadi, kao i da podrži lokalne bicikliste i biciklizam u regionu, a organizaciju pomažu Vlada Kanade, Vlada Kvebeka, gradovi Kvebek i Montreal, Nacionalna komisija za ratišta, Turistički biro Kvebeka, Turistička organizacija Montreala i Kvebekor.[7] Od samog osnivanja, obje trke su postale dio UCI pro tura, kao i UCI vorld tura, koji je zamijenio Pro tur od 2011.[8] Prvobitno je planirano da trke u Montrealu i Kvebeku mijenjaju red u kalendaru svake druge godine, ali se odustalo od toga.[9]

Prva trka održana je 12. septembra 2010. godine, kao poslednja trka u pro turu.[10] Pobijedio je Robert Hesink, koji je došao na cilj četiri sekunde ispred četvoročlane grupe koju je odsprintao Peter Sagan, dok je Rajder Hesedal završio na trećem mjestu.[11] Godine 2011. Rui Kosta je napao na poslednjem usponu, pratio ga je Pjerik Fedrigo, a u sprintu je pobijedio Kosta; Filip Žilber je završio na trećem mjestu, dvije sekunde iza.[12] Godine 2012. Lars Peter Nordo je napao na kilometar do cilja, a pratili su ga Moreno Mozer i Aleksandar Kolobnev; Mozer je napao na 500 metara do cilja, ali ga je Nordo pratio i pobijedio, dok je Kolobnev završio na trećem mjestu.[13]

Godine 2013. Sagan je napao na 5,5 km do cilja, dostigao je Hesedala, koji je već bio u bijegu i ostvario je solo pobjedu, četiri sekunde ispred Simonea Poncija, dok je Hesedal po drugi put završio na trećem mjestu.[14] Godine 2014. Sajmon Gerans je pobijedio u sprintu, ispred Koste i Tonija Galopena, postavši tako prvi vozač koji je osvojio trke u Kvebeku i Montrealu iste godine.[15] Tim Velens je osvojio trku 2015. pobijedivši Adama Jejtsa u sprintu, dok je Rui Kosta završio na trećem mjestu, dvije sekunde iza.[16]

2016—2020: Dominacija stranaca uredi

 
Greg van Avermat, dvostruki pobjednik.

Godine 2016. Kosta je bio u napadu do 500 metara do cilja, kada je Sagan počeo da sprinta, ali ga je u sprintu pobijedio Greg van Avermat, dok je Dijego Ulisi završio na trećem mjestu.[17] Godine 2017. Ulisi, Galopen, Hesus Erada, Tom Jelte Slagter, Jan Bakelans i Bauke Molema su napali na 16 km do cilja; Sagan i Van Avermat su markirali jedan drugoga i bjegunci su stekli prednost od nekoliko sekundi.[18] Nakon novih napada, Galopen i Molema su otpali, dok je u sprintu Ulisi pobijedio ispred Erade i Slagtera.[19]

Majkl Metjuz je 2018. postao drugi vozač koji je osvojio obje trke u Kanadi iste godine, nakon Geransa; pobijedio je u sprintu ispred Sonija Kolbrelija i Van Avermata.[20] Godine 2019. Van Avermat je pobijedio u sprintu ispred Ulisija i Ivana Garsije Kortine, postavši tako prvi vozač koji je trku osvojio dva puta.[21]

Godine 2020. trka po prvi put nije održana, zbog pandemije kovida 19;[22] u martu je cijela sezona prekinuta,[23] a početkom maja, UCI je objavio novi kalendar, po kojem je Tur de Frans pomjeren za septembar, a datum za trke u Kanadi je ostao isti.[24][25] Organizatori su prvobitno objavili da će se obje trke u Kanadi održati u planiranom datumu i da se nadaju da će privući dosta kvalitetnih vozača uprkos preklapanju sa Tur de Fransom,[26] ali su u julu objavili da se trke neće održati jer ne mogu da garantuju bezbjednost učesnicima i sigurno okruženje.[27] Godine 2021. trka ponovo nije održana zbog pandemije kovida 19, a najavljeno je da će se vratiti 2022.[28] Godine 2022. trka je održana poslije dvije godine pauze i vožena je istog dana kada i poslednja etapa Vuelta a Espanje.[29] U poslednjem krugu, odvojila su se petorica vozača, a u sprintu je pobijedio Tadej Pogačar ispred Vauta van Arta.[30]

Ruta uredi

Za razliku od većine drugih jednodnevnih trka, Gran pri sajkliste de Montreal je kružna trka, sastoji se od 18 krugova po 12,2 km.[31] U svakom krugu voze se preko tri uspona: Kote Kamilijen—Ud, koji je dug 1,8 km, sa prosječnim nagibom od 8%; Kote se la Politehnika, koji je dug 780 m, sa prosječnim nagibom od 6% k Avenija di Park, koji je dug 560 m, sa prosječnim nagibom od 4%, gdje je i cilj trke, a ukupna dužina uspona je 4,000 metara.[32]

Spisak pobjednika uredi

Pobjednici[33]

Višestruki pobjednici uredi

Pozicija Vozač Broj pobjeda Godine
1.   Greg van Avermat 2 2016, 2019

Pobjede po državama uredi

Pozicija Država Broj pobjeda
1.   Belgija 3
2.   Australija 2
3.   Holandija 1
  Portugal
  Norveška
  Slovačka
  Italija
  Slovenija
  UK

Reference uredi

  1. ^ Tremblay, Philippe (12. 9. 2019). „Canadians reflect on the importance of the Laurentian Classics on the eve of the 10th edition”. cyclingmagazine.ca. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  2. ^ „The Recon Ride Podcast: GP Québec + GP Montréal 2016”. 2016-09-07. Arhivirano iz originala 13. 09. 2016. g. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  3. ^ „Grand Prix Cycliste de Québec and Montréal bring WorldTour to Canada”. CyclingNews. 7. 9. 2012. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  4. ^ „Le grand prix cycliste des Amériques”. La Presse. 1989-08-06. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  5. ^ Geoffrion-McInnis, Alexandre (24. 7. 2020). „Canadian Grand Prix race in Montreal cancelled for 2020 due to COVID-19”. globalnews.ca. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  6. ^ „6th Edition of the Québec City and Montréal Grands Prix Cyclistes - A national criterium brings international women's racing to Montréal”. prnewswire.com. 9. 6. 2015. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  7. ^ Wilcockson, John (5. 10. 2010). „Confusion continues as ProTour teams will start all 26 races in new UCI World Tour”. velonews.competitor.com. Arhivirano iz originala 6. 10. 2010. g. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  8. ^ Ryan, Barry (11. 9. 2019). „Grands Prix Cyclistes de Québec and Montréal 2019 – Preview”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  9. ^ „Grand Prix Cycliste de Montréal (CAN) – 12.09.2010”. Arhivirano iz originala 2012-12-17. g. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  10. ^ Frattini, Kristen (12. 9. 2010). „Gesink wins in Montreal”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  11. ^ „Costa the man in Montreal”. Sky Sports. BSkyB. 11. 9. 2011. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  12. ^ „Nordhaug remporte le GP de Montréal”. La Presse Canadienne (na jeziku: francuski). Bell Media. 9. 9. 2012. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  13. ^ Hymas, Peter (15. 9. 2013). „Peter Sagan wins Grand Prix Cycliste de Montréal”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  14. ^ Frattini, Kirsten (14. 9. 2014). „Gerrans wins GP de Montréal”. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  15. ^ Frattini, Kristen (15. 9. 2015). „Wellens wins rain-soaked Grand Prix Cycliste de Montreal”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  16. ^ „GP Montréal: Van Avermaet wins over Sagan”. cyclingnews.com. 11. 9. 2016. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  17. ^ „Ulissi wins GP de Montreal”. cyclingnews.com. 10. 9. 2017. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  18. ^ Windsor, Richard (10. 9. 2017). „Diego Ulissi wins GP Montréal from late breakaway group”. cyclingweekly.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  19. ^ Benson, Daniel (9. 9. 2018). „Matthews wins Grand Prix Cycliste de Montreal”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  20. ^ „Van Avermaet wins Grand Prix Cycliste de Montréal”. cyclingnews.com. 15. 9. 2019. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  21. ^ „GP Québec and GP Montréal cancel due to COVID complications”. velonews.com. 23. 7. 2020. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  22. ^ „The UCI takes strong measures faced with the development of the coronavirus”. Union Cycliste Internationale. 15. 3. 2020. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  23. ^ „UCI reveal new mens and womens post-COVID-19 race calendar”. Cyclingnews.com. 5. 5. 2020. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  24. ^ Farrand, Stephen (19. 5. 2020). „UCI publishes full revised 2020 road calendar”. cyclingnews.com. Future Publishing Limited. Pristupljeno 7. 9. 2020. 
  25. ^ Frattini, Kristen (12. 5. 2020). „WorldTour races in Québec and Montréal to go ahead as planned”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  26. ^ Ryan, Barry (23. 7. 2020). „Québec and Montréal GPs cancelled due to coronavirus”. cyclingnews.com. Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  27. ^ „GP Québec and Montréal cancelled due to COVID-19 pandemic”. cyclingnews.com. 10. 6. 2021. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  28. ^ Farrand, Stephen (10. 9. 2022). „Grand Prix Cycliste de Montréal - Preview”. cyclingnews.com. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  29. ^ „Tadej Pogaçar beats Wout van Aert to win Grand Prix Cycliste de Montréal”. velonews.com. 11. 9. 2022. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  30. ^ „Détails De L’épreuve: Le Grand Prix Cycliste de Montréal”. gpcqm.ca (na jeziku: francuski). Pristupljeno 25. 4. 2021. 
  31. ^ SportsNet1, "UCI Pro Tour Grand Prix Cycliste de Montreal", airdate: 2014 September 14
  32. ^ McGann, Bill; McGann, Carol. „GP Cycliste de Montréal (World Tour), Canada”. Bike Race Info. Dog Ear Publishing. Pristupljeno 25. 4. 2021. 

Spoljašnje veze uredi

 
Gran pri sajkliste de Montreal na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Гран_при_сајклисте_де_Монтреал&oldid=26857642”