Википедија

Dragan Primorac

Dragan Primorac (Banja Luka, 7. jun 1965)[1] je hrvatski pedijatar, genetičar i forenzičar.[2] On je prvi dobitnik titule „ambasador univerziteta Global Pen Stejt” („Global Penn State University Ambassador”).[3] Trenutno radi kao predsjedavajući Komisije za međunarodne poslove Američke akademije forenzičkih nauka.[4][5][6]

Dragan Primorac
Lični podaci
Datum rođenja(1965-06-07)7. jun 1965. (58 god.)
Mjesto rođenjaBanja Luka, SR Bosna i Hercegovina, SFRJ
Porodica
SupružnikJadranka Primorac
Politička karijera
Politička
stranka		nezavisan
Ministar nauke, obrazovanja i sporta
23. decembar 2003. — 2. januar 2009.
PrethodnikVladimir Strugar, Ministar obrazovanja i sporta
Gvozden Flego, Ministar nauke i tehnologije
NasljednikRadovan Fuhs
Zvanični veb-sajt
Zvanični veb-sajt

Primorac je postao političar kao član Vlade Republike Hrvatske, radeći kao ministar nauke, obrazovanja i sporta između 2003. i 2009. godine.[7] Završio je svoj prvi mandat (2003–2007) bez ikakvih partijskih pripadnosti. Prema istraživanju Međunarodnog republičkog instituta 1. oktobra 2007. godine, ocijenjen je kao najuspješniji ministar u Vladi Republike Hrvatske sa 31% odobravanja.[8]

Primorac u početku nije bio član političke partije, a onda se pridružio Hrvatskoj demokratskoj zajednici (HDZ) septembra 2007. godine.[9] Na hrvatskim parlamentarnim izborima 2007. godine, on je vodio kao kandidat HDZ-a u 11. izbornoj jedinici (na tzv. spisku hrvatske dijaspore), a njegov spisak je osvojio skoro 82% glasova. Nakon izbora nije se pridružio Parlamentu i ponovo je imenovan za ministra u januaru 2008. godine zbog predloženog smanjenja budžeta za Ministarstvo obrazovanja, nauke i sporta, a zbog otkazivanja projekta besplatnih udžbenika i besplatnog prevoza za učenike osnovnih i srednjih škola u Hrvatskoj objavio je svoju ostavku.[10] Podnio je ostavku 7. jula 2009. godine. Ubrzo nakon toga, napravio je nevjerovatan potez, kojim se odrekao svog mjesta u Parlamentu Hrvatske u korist stranke.[11] Stranka je tada prepustila mjesto Goranu Mariću, koji je zamijenio Primorca. Primorac je zvanično najavio svoju kandidaturu na hrvatskim predsjedničkim izborima 9. novembra 2009. godine. Kasnije mu je ukinuto članstvo u HDZ. U prvom krugu izbora osvojio je 5,93% glasova i nije se kvalifikovao za drugi krug.

Mladost i karijera uredi

 
Tekvondo klub Kocunar sa predsjednikom Draganom Primorcem

Primorac je rođen u Banjoj Luci, u tadašnjoj SFRJ, ali je njegova porodica porijeklom iz Ljubuškog, i ubrzo su se preselili u Split gdje je završio osnovnu i srednju školu.[12] Dok je živio u Splitu, trenirao je fudbal u fudbalskim klubovima „Split”, „Hajduk” i „Solin”, kao i atletske discipline u atletskom klubu „Split 80” (današnji Hajduk).[12] Osnovao je tekvondo klub „Kocunar” 17. novembra 1987. godine i od tada je predsjednik kluba.[13] Ubrzo nakon toga, Robert Prusac, potpredsjednik i Mile Mamić, drugi potpredsjednik su se pridružili klubu. Od 1987. godine, više od 6000 učesnika treniralo je u klubu i mnogi od njih su osvojili brojne medalje na državnim i međunarodnim takmičenjima.

Obrazovanje uredi

Dragan Primorac je diplomirao na Univerzitetu u Zagrebu, na Medicinskom fakultetu u Splitu 1991. godine. Iste godine je emigrirao u SAD gdje je radio nekoliko godina na kao postdoktor, a kasnije i kao instruktor na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Konektikatu.[14] Odbranio je doktorsku disertaciju pod nazivom „Osteogenesis Imperfecta kao rezultat pogrešne obrade informacione RNK” 1997. godine na Univerzitetu u Zagrebu. Takođe je obučavan u Laboratoriji za forenzičke nauke policije Konektikata, na Institutu za patologiju oružanih snaga u Rokvilu, u Analitičkom genetskom centru za testiranje, u Denverskoj univerzitetskoj bolnici sveti Kristofer, itd.

Karijera u nauci i obrazovanju uredi

Primorac posluje kao globalni ambasador Državnog univerziteta u Pensilvaniji[15] i kao predsjedavajući Komisije za međunarodne odnose Američke akademije za forenzičke nauke. Pored toga, on radi kao dodatni profesor na Eberli univerzitetu nauka, na Državnom univerzitetu u Pensilvaniji, na Henri Li fakultetu za kriminalnu pravdu i forenzičke nauke Univerziteta u Nju Hejvenu, kao profesor na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Splitu i Medicinskom fakultetu Univerziteta u Osijeku, kao i na Odsjeku za biotehnologiji Univerziteta u Rijeci. Član je Međunarodnog konzorcijuma za personalizovanu medicinu, koji je osnovala Evropska komisija. U novembru 2015. godine izabran je za vođenje klastera državne konkurentnosti u personalizovanoj medicini. Primorac je član Američke akademije forenzičkih nauka, član Američkog društva za ljudsku genetiku, počasni član Međunarodne asocijacije za analizu kriminaliteta i Hrvatskog društva za Osteogenesis Imperfecta.

Politička karijera uredi

 
Primorac 2009. godine

Primorac se pridružio prvoj vladi Ive Sanadera u decembru 2003. godine. Primorac je bio posvećen izgradnji društva zasnovanom na znanju i priznavanju ključne uloge obrazovanja i nauke koja se ogleda u sve većoj investiciji u sistem obrazovanja i nauke, uz povećanje budžeta između 2004. i 2009. godine sa ukupnim iznosom od 56% (600.000.000 evra). Istovremeno je odobren dodatni budžet (oko 600.000.000 evra) za izgradnju univerzitetskih kampusa u Hrvatskoj. U okviru sistema obrazovanja i nauke, od 2004. godine stvoreno je preko 9.900 novih radnih mjesta kako bi se osiguralo optimalno sprovođenje reformi.[16][17][18] Sve zajedno predstavlja najveću investiciju u obrazovni i naučni sektor, kao i najveće kreiranje radnih mjesta u ovom sektoru u novijoj istoriji Hrvatske.Ministar obrazovanja Primorac je 2005. godine pokrenuo projekat pod nazivom Hrvatski nacionalni obrazovni standard za osnovne škole ("HNOS") koji je trebalo da se primjenjuje u svim školama u 2006. godini, ali je primijenjen tokom 2007. godine.[19] Takođe je završio jedan od najvažnijih projekata tokom svog mandata: implementaciju dva strana jezika u hrvatskim osnovnim školama.

Primorac je predložio Nacionalni program mjera za primjenu obaveznog srednjoškolskog obrazovanja Hrvatskom parlamentu, na osnovu člana 80 Ustava Republike Hrvatske. Parlament je na sjednici održanoj 21. juna 2007. godine usvojio program kao optimalni model rješavanja problema loše obrazovne strukture hrvatskog stanovništva i učestalosti ranog napuštanja škola.[20]

U okviru Nacionalnog programa mjera za sprovođenje obaveznog srednjoškolskog obrazovanja, ponuđena je serija podsticaja, poput besplatnih udžbenika, besplatnog prevoza i smještaja u studentskim domovima, kako bi srednjoškolsko obrazovanje bilo dostupno svima. Ministar Primorac je 2006. godine predstavio koncept besplatnih udžbenika[21] i najavio da će svi učenici osnovnih škola i učenici prvih razreda srednjih škola imati svoje školske knjige koje finansira Vlada Hrvatske.[22][23] Primorac je 12. maja 2009. godine objavio da je Ministarstvo postiglo dogovor sa izdavačima školskih knjiga u Hrvatskoj kako bi Vlada platila školske knjige svih razreda (uključujući drugi, treći i četvrti razred srednje škole), za ukupno 440 miliona kuna, za istu cijenu kao i prethodne godine.[22]

Tokom 2008. godine prvi put je u Hrvatskoj predstavio nezavisnu eksternu evaluaciju obrazovanja "Nacionalni ispiti", dok je 2009. godine pokrenuo državnu maturu za sve učenike koji planiraju nastaviti školovanje na univerzitetima.

Pod njegovim rukovodstvom, Ministarstvo je primjenilo bolonjski proces u školskoj 2005/06 godini.

U okviru naučnog projekta pokrenut je projekat povratka hrvatskih naučnika iz inostranstva i od 2004. godine više od 120 naučnika se vratilo u Hrvatsku.

Nedjeljni list Nacional je 16. juna 2009. objavio da će „Primorac uskoro postati prvi ministar u istoriji Hrvatske koji će podnijeti ostavku na vrhuncu svoje političke karijere”.[24] Podnio je ostavku zajedno sa Ivom Sanaderom 1. jula 2009. godine, iako su mediji rekli da planira da podnese ostavku nekoliko sedmica prije nenadnog odlaska Sanadera. U novoformiranoj vladi Jadranke Kosor zamijenjen je bivšim državnim sekretarom Radovanom Fuhsom, koji je prve nedjelje na vlasti promenio Primorčevu politiku besplatnog školovanja.[11]

Humanitarni rad uredi

Primorac je učestvovao u brojnim humanitarnim aktivnostima širom svijeta. Trenutno je predsjednik humanitarne fondacije Cro Unum,[25] a član je i Savjetodavnog odbora američke međunarodne pomoćne organizacije, Bridge Foundation.[26]

Reference uredi

  1. ^ „Dragan Primorac”. www.vecernji.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  2. ^ „The Office of Dragan Primorac | | The Office of Dragan Primorac” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  3. ^ „Prof. dr. sc. Dragan Primorac in interview for Wall Street International”. Specijalna bolnica Sv. Katarina (na jeziku: nemački). Arhivirano iz originala 16. 12. 2018. g. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  4. ^ „USPJEH DRAGANA PRIMORCA U SAD-u Opet izabran za predsjednika Odbora za međunarodne odnose Američke Akademije za forenzične znanosti - Jutarnji List”. www.jutarnji.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  5. ^ „Forenzika i kriminal: Holivudske izmišljotine i stvarnost”. Al Jazeera Balkans (na jeziku: bošnjački). 26. 12. 2016. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  6. ^ „SAD: Primorac šef odbora Akademije za forenzične znanosti”. N1 HR (na jeziku: hrvatski). Arhivirano iz originala 16. 12. 2018. g. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  7. ^ „Prof. dr. sc. Dragan PRIMORAC, ministar znanosti, obrazovanja i športa Republike Hrvatske”. www.hztk.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  8. ^ „Istraživanje Pulsa o Vladi RH: Primorac najuspješniji, Ivi Sanaderu pada rejting - Jutarnji.hr”. web.archive.org. 18. 10. 2012. Arhivirano iz originala 18. 10. 2012. g. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  9. ^ „Ministar Primorac ušao u HDZ, kooptiran u Predsjedništvo”. business.hr. Arhivirano iz originala 17. 10. 2014. g. 
  10. ^ Vuković, Silvija (05. 12. 2018). „Bivši ministar obrazovanja o besplatnim udžbenicima: Prije deset godina su ih ukinuli, a sada ih vraćaju”. Srednja.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  11. ^ a b „Fuchs: Nikome besplatni udžbenici, a studij svim uspješnima”. Slobodna Dalmacija (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  12. ^ a b „Dragan Primorac: 'Tuđmana sam čuvao kad mu je prijetio državni udar' - Jutarnji.hr”. web.archive.org. 18. 10. 2012. Arhivirano iz originala 18. 10. 2012. g. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  13. ^ Kocunar, Tae Kwon Do Club KOCUNAR - DC (Split, Croatia), Pristupljeno 15. 12. 2018 
  14. ^ „Home | UConn Health” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  15. ^ „Dragan Primorac”. researchgate.net. 
  16. ^ „Innovating Education in Croatia”. Science. Pristupljeno 26. 06. 2009. 
  17. ^ „Croatia: Aiming High”. Science. Arhivirano iz originala 24. 07. 2008. g. Pristupljeno 19. 07. 2008. 
  18. ^ „U pet godina zaposlio sam 9686 novih ljudi” (PDF) (na jeziku: Croatian). Obzor. Pristupljeno 23. 01. 2010. 
  19. ^ „NACIONALNI OKVIRNI KURIKULUM” (PDF). mzos.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  20. ^ „Besplatan đački prijevoz samo siromašnim đacima”. Slobodna Dalmacija (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  21. ^ „BIVŠI MINISTAR OBRAZOVANJA O BESPLATNIM UDŽBENICIMA 'Danas zovu sa svih strana i pitaju me mišljenje o povratku na stanje prije 10-tak godina' - Jutarnji List”. www.jutarnji.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  22. ^ a b „Ministar Primorac najavio besplatne udžbenike za sve”. www.index.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  23. ^ „Svima besplatne i nove knjige”. www.poslovni.hr (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  24. ^ „Minister Primorac to resign and is leaving both the government and politics – Nacional.hr”. arhiva.nacional.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  25. ^ „CRO UNUM”. crounum.hr. Pristupljeno 15. 12. 2018. 
  26. ^ „Home - Bridge ][ Foundation”. www.bridgefoundation.net (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 16. 12. 2018. g. Pristupljeno 15. 12. 2018. 

Spoljašnje veze uredi

 
Dragan Primorac na Vikimedijinoj ostavi.
Službenik u Vladi
kao Ministar obrazovanja i sporta Ministar nauke, obrazovanja i sporta
23. decembar 2003. – 6. jul 2009.
kao Ministar nauke i tehnologije


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Драган_Приморац&oldid=26658883”