Dragan Savić

Dragan Savić (Petrovac na Mlavi, 6. maj 1923 — Beograd, 12. januar 2009) bio je srpski autor stripova, karikaturista, slikar i novinar. Jedan je od osnivača lista Ošišani jež, deo naraštaja „Zlatnog doba srpskog stripa“ (1935—1941) i autor maskote Beograda, vrapca Dživdžana.

Dragan Savić
Lični podaci
Datum rođenja	(1923-05-06)6. maj 1923.
Mesto rođenja	Petrovac na Mlavi, Kraljevina SHS
Datum smrti	12. januar 2009.(2009-01-12) (85 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija

Stripska karijera

Iako je rođen u Petrovcu na Mlavi, detinjstvo i mladost provodi u Beogradu. Veoma rano se interesuje za strip, koji tih godina beleži veliku ekspanziju u Kraljevini Jugoslaviji. Još kao omladinac, pre Drugog svetskog rata, objavljuje stripove na stranicama beogradskih listova Dečje vreme, Vreme, Mlada krila, i kao najvažnije, storije rađene sa najplodnijim scenaristom tzv. „Zlatnog doba“, Brankom Vidićem, za list Mikijevo carstvo u razdoblju 1939 — 1941. Savić se u Mikijevom carstvu prvi put javlja u 25. broju sa Vidićevom adaptacijom klasika dečje književnosti „Kraljević i prosjak“. Ubrzo isti tandem započinje i novu epizodu već popularnog serijala „Džungla Ved“ kojeg je u konkurentskom Mika Mišu kreirao Đuka Janković. Sve do bombardovanja Beograda i gašenja Mikijevog carstva Vidić i Savić objavljuju stripove „Ben Hur“, „Plameni pilot Džerom Hučison“ i naučno-fantastični „Kosmogenit“ koji Savić potpisuje pod pseudonimom Rous Hogan. Krajem 1940. Savić samostalno počinje svoj poslednji strip u Mikijevom carstvu, novu epizodu „Tarcaneta“ (nastavak stripa Nikole Navojeva). Tokom okupacije na stranicima lista "Strip knjiga" koji je pokrenut tokom 1942. objavljuje realističke storije "Pravi put", "Dva brata" i "Vatra". List se ubrzo gasi i nijedan od ovih stripova nije dovršen. Više od godinu dana kasnije na stranicama "Malog zabavnika" objaviće strip "Dr Pjer".

Dalji Savićev angažman biće gotovo u potpunosti vezan za karikaturu i ilustraciju. Ova karijera počinje za vrijeme rata na stranicama lista 21. srpske divizije "Borac". Krajem 1945. i početkom 1946. Savić se nakratko vraća stripu u listu "Kometa" sa "Kaščejem Besmrtnim", inspirisan istoimenim sovjetskim filmom koji je tada bio poplaran. Neuspeh ovog lista praktično je značio i i kraj njegove karijere na polju stripa. Ubrzo se zapošnjava u "Ježu", a od 1953. prelazi u "Borbu" gdje ostaje do penzionisanja.

Nagrade i priznanja (izbor)

• Nagrada za karikaturu „Pjer“, Beograd
• Prva nagrada na konkursu „Olimpijski humor“, Beograd
• Prve nagrade na svetskom konkursu „Karikatura u borbi za mir“, Njujork
• Zlatna medalja Bijenala humora, Tolentino
• Srebrna medalja sa palmom na festivalu u Bordigeri

Izvori

• Zdravko Zupan i Slavko Draginčić, Istorija jugoslovenskog stripa I, „Forum Marketprint“, Novi Sad, 1986. E-izdanje: Projekat Rastko
• Zdravko Zupan, Vek stripa u Srbiji, Kulturni centar — Galerija savremene umetnosti, Pančevo, 2007.
• Slobodan Ivkov: 60 godina domaćeg stripa u Srbiji (1935-1995), Galerija „Likovni susret“, Subotica, 1995. E-izdanje: Projekat Rastko

Spoljašnje veze

• „Dragan Savić (1923-2009)“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. januar 2022), nekrolog, Zlatno doba, 2009.
• M. Mirković. „Čovek trostrukog pera“, Večernje novosti, 13. januar 2009.