Život svetog Aleksija
Život sv. Aleksija (franc. La Vie de Saint-Alexis) je prvo književno delo na romanskom (proto-francuskom) jeziku koje je sačuvano u prvobitnoj redakciji.
Pesma pripada crkvenoj književnosti, odnosno vrsti srednjovekovnih hagiografija. Sastavljena je od 125 strofa, od po 5 asonanciranih deseteraca, u kojima se priča o životu svetog Aleksija.
U ovoj verziji Aleksije je sin rimskog plemića koji je pobegao na dan svog venčanja, krio se u Edesi, u Siriji, 17 godina, da bi se nakon toga vratio u roditeljski dom, gde živi nepoznat još 17 godina, kao prosjak. Njegov identitet je otkriven tek posle smrti, a on slavljen kao svetac.
Legenda o svetom Aleksiju je istočnjačkog (sirijskog) porekla, preneta u Vizantiju, a postojala je i u srpskoj srednjovekovnoj književnosti.
Iako pripada crkvenoj književnosti, Život svetog Aleksija sastavljen je i sa umetničkim pretenzijama. Pored autorove namere da podstakne duhovno uzdizanje čitaoca i odricanje od svega ljudskog i zemaljskog, on ne zanemaruje ni emocionalnu komponentu, služeći se pritom umerenim, jednostavnim i neposrednim stilom.
Literatura uredi
- Francuska književnost, knjiga prva, u okviru Edicije strane književnosti, Izdavačko preduzeće „Nolit“, Beograd, 1976.