Živojin Perić
Živojin Perić (Stubline, 3. januar 1868 — Oberurnen, Švajcarska, 12. septembar 1953)[1] bio je srpski pravnik, političar, dopisni član SANU.[1] Bio je član Napredne stranke.[2] Iz politike se povukao 1919.
| Živojin Perić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 3. januar 1868. |
| Mesto rođenja | Stubline, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 12. septembar 1953. (85 god.) |
| Mesto smrti | Oberurnen, Švajcarska |
| Obrazovanje | Univerzitet u Beogradu |
| Naučni rad | |
| Polje | Građansko pravo, Međunarodno privatno pravo |
| Učenici | Đorđe Tasić |
| Mentori | Slobodan Jovanović |
Biografija uredi
Živojin Perić je rođen u vrlo bogatoj zadružnoj porodici u Kneževini Srbiji. Osnovnu školu je započeo u rodnim Stublinama kod Uba, a završio je u Obrenovcu. Započeo je gimnaziju u Valjevu, a završio je u Beogradu. Fakultet pravnih nauka završio je 1891. g. u Parizu.[3] U državnoj službi je bio zaposlen od 13. 01. 1893. g., prvo u Ministarstvu Finansija, pa u Ministarstvu spoljnjih poslova. Sudsku karijeru započinje u beogradskom prvostepenom Varoškom sudu najpre kao pisar a potom kao sudija. Zajedno sa tadašnjim predsednikom Varoškog suda i prijateljem Vasilijem Simićem doprineo je reformi ove institucije. Sa mesta sekretara u Ministarstvu pravde Kraljevine Srbije biće izabran najpre za vanrednog profesora građanskog sudskog postupka i međunarodnog privatnog prava u Velikoj školi a 01. 04. 1901. g. za redovnog profesora na istoj katedri. Od 04.03.1905, redovan je profesor građanskog prava na Univerzitetu u Beogradu.
Slobodan Jovanović je bio profesor i mentor Periću i za njega je imao mnoge reči hvale. Đorđe Tasić je bio učenik a kasnije i kolega Živojina Perića.
Uz Andru Đorđevića, Živojin Perić je bio vodeći i mnogostruk pravni pisac iz oblasti građanskog prava, građanskog sudskog postupka, međunarodnog privatnog prava, javnog prava i konačno filozofije prava.
Perić je bio i autor brojnih pravnih rasprava i članaka u brojnim srpskim, jugoslovenskim i inostranim stručnim časopisima.
Od 1908. g. do 1919. g. aktivno je učestvovao u političkom životu Kraljevine Srbije.
Po njemu je nazvana osnovna škola u Obrenovcu.
Odlikovanja i priznanja uredi
- Orden Svetog Save V i III reda
- Orden Knjaza Danila Prvog trećeg stepena
- Medalja za uspomenu četrdesetogodišnjice velike Svetoandrejske skupštine i priznanja zasluga stečenih za Dom Obrenovića
- Medalja I stepena rumunskog Ministarstva trgovine i industrije
- Medalja i diploma Univerziteta Komenskog u Bratislavi[4]
Dela uredi
Autor je velikog broja dela iz pravne tematike i to:
- "Zadružno pravo", I i II (1920)
- "O ugovoru o prodaji i kupovini" I, II, III, (1920—1921)
- "O sukobu zakona u međunarodnom privatnom pravu" (1926)
- "Granice sudske vlasti" (1899)
- "O popisu za izvršenje odluka sudskih", (1902)
- "O prvenstvenom pravu naplate između države i hipotekarnih poverilaca" (1901)
- "Jedan pogled na evolucionističku pravnu školu" (1907)
- "O školama u pravu" (1921)
- "Privatno pravo" (1912)
- "Principi stečenih prava" (1920)
- "Političke studije" (1908)
- "Građanski sudski postupak" I, (1912), koautor sa Dragoljubom Aranđelovićem
Članstva i počasna zvanja uredi
- Dopisni član Srpske Kraljevske Akademije nauka;
- Član društva za uporedno pravo Francuske, Nemačke i Engleske;
- Član udruženja za privatno pravo (predsednik) Kraljevine SHS, tj. Kraljevine Jugoslavije;
- Član Jugoslovenskog udruženja za međunarodno pravo (predsednik);
- Član Udruženja za uporedno pravo (predsednik) Kraljevine SHS, tj. Kraljevine Jugoslavije;
- Član Udruženja pravnika Kraljevine SHS, tj. Kraljevine Jugoslavije;
- Član Kriminalističkog udruženja Kraljevine SHS;
- Član Istorijskog društva, Beograd;
- Član Udruženja Valjevaca i Valjevki u Beogradu;
- Član Pravničkog društva, Zagreb;
- Član Društva „Pravnik”, Ljubljana;
- Član Pravoslavnog bratstva Sv. Save;
- Član Društva za uporedno zakonodavstvo, Pariz (počasni član);
- Počasni doktor Pravnog fakulteta u Lionu;
- Počasni doktor Pravnog fakulteta u Beogradu;
- Predsednik Nadzornog odbora udruženja pravnika Jugoslavije;
- Predsednik Stalnog pravničkog odbora pri Vrhovnom državnom pravobranilaštvu Jugoslavije;
- Počasni građanin grada Oberurnena, Švajcarska;
- Član Društva prijatelja Univerziteta u Lionu;
- Član Međunarodnog udruženja za pravnu i privrednu filozofiju, Berlin;
- Član Međunarodnog udruženja za pravnu i socijalnu filozofiju;
- Član Međunarodnog udruženja za ujednačavanje pravne nauke i narodne ekonomije;
- Član Belgijskog instituta za uporedno pravo, Brisel;
- Član Međunarodnog instituta za sociologiju, Pariz;
- Član Nemačko-jugoslovenskog društva za unapređenje kulturnog i privrednog zbližavanja, Berlin.[5]
Reference uredi
- ^ a b „Živojin PERIĆ”. Arhivirano iz originala 21. 12. 2012. g. Pristupljeno 21. 12. 2012.
- ^ Antiratne i mirovne ideje u istoriji Srbije i antiratni pokreti do 2000. godine
- ^ Miroljub Simić, "Teorija tumačenja prava Živojina M. Perića", Zbornik radova Pravnog fakulteta u Nišu 19/1979, 320.
- ^ Aranitović, Dobrilo (2018). Bibliografija Živojina M. Perića sa hronologijom života i rada. Beograd: Biblioteka Vlada Aksentijević Obrenovac. str. 322. ISBN 978-86-81212-07-3.
- ^ Aranitović, Dobrilo (2018). Bibliografija Živojina M. Perića sa hronologijom života i rada. Beograd: Biblioteka Vlada Aksentijević Obrenovac. str. 323. ISBN 978-86-81212-07-3.
Literatura uredi
- Aranitović, Dobrilo (2018). Bibliografija Živojina M. Perića sa hronologijom života i rada. Beograd: Biblioteka Vlada Aksentijević Obrenovac. str. 323. ISBN 978-86-81212-07-3.
- Aranitović, Dobrilo (2018). Bibliografija Živojina M. Perića sa hronologijom života i rada. Beograd: Biblioteka Vlada Aksentijević Obrenovac. str. 322. ISBN 978-86-81212-07-3.
- "U čast Živojina M. Perića", grupa autora in Arhiv za pravne i društvene nauke, Beograd, 1938, str. 1-36.
- Miroljub Simić, "Teorija tumačenja prava Živojina M. Perića", Zbornik radova Pravnog fakulteta u Nišu 19/1979, 319-337.
