Ivan Mečar
Ivan Mečar Dugi (Zagreb, 27. decembar 1909 — Zagreb, 19. mart 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| ivan mečar | |
|---|---|
 Ivan Mečar | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. decembar 1909. |
| Mesto rođenja | Zagreb, Austrougarska |
| Datum smrti | 19. mart 1943. (33 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, ND Hrvatska |
| Profesija | sindikalni radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 24. jula 1953. |
Biografija uredi
Rođen je 27. decembra 1909. godine u Zagrebu, kao jedno od šestoro dece bravarskog radnika s periferije grada. Završio je osnovnu školu i šest razreda gimnazije. Od 1935. godine potpuno se posvetio radu u organizaciji Ujedinjenog radničkog sindikalnog saveza Jugoslavije, kao profesionalni sindikalni funkcioner. Pored toga je bio i veoma aktivan u kulturno-umetničkim radničkim društvima, osobito u pekarskom društvu „Živežar“. Član Komunističke partije Jugoslavije postao je pre rata (1938. ili 1939. godine).
Nakon proglašenja Nezavisne Države Hrvatske, Ivan Mečar je izabran za člana Četvrtog rejonskog komiteta KP Hrvatske (područje centra grada). Da bi izbegao hapšenje, jer mu je policija bila na tragu, u jesen 1941. godine prešao je u ilegalnost. Tada je kooptiran u Mesni komitet KPH za Zagreb, i to najpre kao njegov član. Januara 1942. godine preuzeo je dužnost organizacionog sekretara, a decembra iste godine, političkog sekretara Mesnog komiteta. Tu je dužnost vršio sve do svoje pogibije.
Kao sekretar Mesnog komiteta obavljao je niz zadataka koji su proizlazili iz potreba praktičnog rada i rukovođenja u ileglanim uslovima. Istakao se kao organizator udarnih grupa s kojima je i lično rukovodio kada se radilo o likvidiranju pojedinih neprijateljskih agenata i provokatora. Sem toga, radio je i na organizovanju kanala kojima se odlazilo iz okupiranog grada na teren. U vezi s tim zadatkom nekoliko je puta odlazio i u okolicu Zagreba, gde je sa tamošnjim rukovodstvom Narodnooslobodilačke borbe uspostavljao punktove i veze, budući da se mobilizacija za partizanske jedinice i po tempu i po broju dobrovoljaca iz Zagreba znatno povećavala. Posebno se istakao u agitaciono-propagandnom radu u organizovanju ilegalne tehnike, u kojoj je na raznim mestima u gradu umnažao partijski materijal.
Februara 1943. godine, Mečar je ranjen u Kušlanovoj ulici u jednom okršaju udarne grupe kojom je rukovodio. Ta je grupa trebalo da likvidira jednog provokatora koji je otkrio veze zagrebačke partijske organizacije sa organizacijama na terenu preko kojih se odlazilo u partizane. Pošto nije mogao da se kreće, sklonjen je u ileglani stan. Međutim, Mečar nije mogao da čeka na svoje potpuno ozdravljenje. Iako se još uvek teško kretao, 19. marta 1943. godine, napustio je ilegalni stan u Boškovićevoj ulici i krenuo zajedno sa Stjepanom Bubanićem, rukovodiocem partijske tehnike u Zagrebu, na jedan sastanak na Novoj Vesi. Tamo ih je čekala zaseda. Dva policijska agenta nalazili su se u kolima zajedno s jednim provokatorom i očekivali dolazak njih dvojice. Mečar i Bubanić primetili su agente u Mlinarskoj ulici i pošli prema Medveščaku. Beg im je bio otežan, jer Mečar nije mogao da trči zbog ranjene noge. U Gregorjančevoj ulici ih je presreo stražar, koji je čuvao kuću nekog ustaškog funkcionera. Nakon dramatičnog bega, dvojica zagrebačkih ilegalaca pokušali su da se probiju oružjem. U oružanom okršaju, obojica su poginula.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 24. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.