Kalimnos
Kalimnos (grčki grč. Κάλυμνος) je jedno od značajnihih ostrva u grupaciji Dodekaneza u istočnoj Grčkoj. Upravno ostrvo pripada okrugu Kalimnos u okviru Periferiji Južni Egej, gde sa okolnim ostrvcima i hridima čini posebnu opštinu. To je središnje ostrvo okruga, a najvažnije ostrvsko naselje, grad Potija, je sedište okruga.
 | |
| Geografija | |
|---|---|
| Površina | 134,5 km2 |
| Dužina | 15 km |
| Širina | 15 km |
| Visina | - m |
| Najviši vrh | - |
| Administracija | |
| Najveći grad | Potija |
| Demografija | |
| Stanovništvo | 16441 (2001) |
| Gustina st. | 122,24 stan./km2 |
Prirodni uslovi
uredi
Kalimnos je po veličini srednje ostrvo Dodekaneza. Najbliže značajnija ostrva su Leros, udaljen svega 2 km ka severu i Kos ka jugu, udaljeno 12 km. Ostrvo je planinsko i kamenito. Obala Kosa je slabo razuđena. Ostrvo je u svim pravcima dugo oko 15 km. Kalimnos ima brojne male zalive sa skrivenim plažama.
Klima Kalimnosa je sredozemna sa dugim, sušnim letima i blagim i kišovitim zimama. Nedostatak vode je značajno ograničenje, ali, budući da Kalimnos blizu kopna, koriste se bogati podzemni izvori. Zbog toga je biljni i životinjski svet bujniji nego na nekim okolnim ostrvima, mada je on osoben za ovu klimu. Od gajenih kultura dominiraju maslina i vinova loza.
Istorija
urediKalimnos je naseljen još tokom neolita. U 11. veku p. n. e. ostrvo naseljavaju Dorci i pod njima počinje procvat ostrva. Tokom Grčko-Persijskog rata stanovnici polisa Kalimnosa su bili aktivni u borbi protiv Persijanaca. Kasnije je Kos prišao Delskom savezu.
164. godine. Kalimnos je pao u ruke starog Rima, ali je zadržao autonomiju. Podelom carstva Kalimnos je pripao Vizantiji, u okviru koje će ostati vekovima. 1206. godine, posle upada Krstaša u Carigrad, ostrvo prisvajaju Mlečani. 1310. godine Kalimnos osvajaju vitezovi Malteškog reda. Mnoge njihove građevine, najviše utvrđenja, sačuvane su do dan-danas. Sva ova utvrđenja nisu pomogla u odbrani ostrva protiv Sulejmana Veličanstvenog 1522. godine i Kalimnos postaje osmanski.
Pod Turcima Kalimnos je ostao nekoliko vekova čineći jedan od najbogatijih delova ovog ogromnog carstva. Iako su Grci sa ostrva bili aktivni tokom svih događaja na tadašnjem grčkom području oni su se oslobodili Osmanlija tek 1912. godine. Nažalost, tada su ostrvo okupirali Italijani, koji su bili bezobzirni prema ostrvskom stanovništvu i sprovodili su oštre mere italijanzacije. Ovo je izazvalo nazadovanje ostrva i iseljavanje stanovništva. Tek posle Drugog svetskog rata ostrvo je vraćeno matici Grčkoj. Tada je postepeno počeo oporavak ostrva pre svega zahvaljujući razvoju turizma, danas preovlađujućeg činioca razvoja ostrvske privrede.
Stanovništvo
urediGlavno stanovništvo na Kalimnosu su Grci. Kalimnos spada u prilično gusto naseljena ostrva među ostrvima Dodekaneza, a razvoj turizma tokom proteklih 20ak godina doprineo je daljem prosperitetu ostrva i povećanju broja stanovnika. Poslednjih godina ima sve više i stranih stanovnika, bivših turista ili turističkih radnika poreklom iz nerazvijenih zemalja.
Privreda
urediDanas se privreda Kalimnosa sve više zasniva na turizmu i pomorstvu, a sve manje na tradicinalnoj poljoprivredi (masline, vinova loza, badem, manje južno voće), koja zbog neplodnosti ostrva (svega 18% površine Kalimnosa nije ogoljeno).
