Klaudio Tafarel
Klaudio Andre Mergen Tafarel (rođen 8. maja 1966. godine u Santa Rosi, Brazil) je bivši brazilski fudbalski golman. Trenutno je trener golmana u Galatasaraju i reprezentaciji Brazila.
| Klaudio Tafarel | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Tafarel 2018. | |||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 8. maj 1966. | ||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Santa Rosa, Brazil | ||||||||||||||||||
| Visina | 1,83 m | ||||||||||||||||||
| Pozicija | Golman | ||||||||||||||||||
| Seniorska karijera | |||||||||||||||||||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) | ||||||||||||||||
| 1985—1990 1990—1993 1993—1994 1995—1998 1998—2001 2001—2003 |
Internasional Parma Ređana Atletiko Mineiro Galatasaraj Parma |
252 79 31 191 129 8 |
(0) (0) (0) (0) (0) (0) | ||||||||||||||||
| Reprezentativna karijera | |||||||||||||||||||
| 1988—1998 | Brazil | 104 | (0) | ||||||||||||||||
| Trenerska karijera | |||||||||||||||||||
| 2004—2005 2011— 2014— |
Galatasaraj (trener golmana) Galatasaraj (trener golmana) Brazil (trener golmana) | ||||||||||||||||||
Nagrade
| |||||||||||||||||||
Tokom svoje karijere, duge 18 godina, nastupao je za šest klubova, među kojima su Parma, Internasional, Atletiko Mineiro i Galatasaraj.
Za reprezentaciju Brazila upisao je preko 100 nastupa. Pomogao je reprezentaciji da osvoji zlato na Svetskom prvenstu 1994. godine, a tokom svoje desetogodišnje reprezentativne karijere, nastupio je na još osam velikih međunarodnih takmičenja.
Klupska karijera uredi
Rođen u Santa Rosi, Tafarel je svoju igračku karijeru otpočeo u Internasionalu, ali je odigrao samo 14 utakmica u Brazilskoj Seiji A, tokom svoje petogodišnje karijere u ovom klubu. Međutim, ipak je 1998. godine proglašen je za najboljeg igrača u Brazilu. Godine 1990. prešao je u Parmu, koja je te godine prvi put u klupskoj istoriji ušla u Seriju A. Nastupio je na svih 34 mečeva u sezoni u kojoj je klub iz Emilija-Romanje zauzeo šeto mesto i kvalifikovao se u Kup UEFA.
Godine 1993. Tafarel koji je tada bio rezerva u Parmi prelazi u Ređinu, koja se takođe takmičila u Seriji A. Tafarel je u novom klubu bio starter, a klub je za malo izbegao ispadanje iz lige. Nakon završetka sezone vratio se u Brazil i naredne tri godine branio je boje Atletiko Mineira
Sa 32. godine Tafarel se vratio u Evropu i priključio se Galatasaraju sa kojim je osvojio šest trofeja, za tri godine, koliko je proveo u klubu. Osvojio je dva puta Tursku Superligu i Kup UEFA u sezoni 199/00., nakon boljeg izvođenja penala protiv Arsenala rezultatom 4-1 (0-0 nakon 120 minuta igre).[1] Karijeru je završiou 37. godini u svom bivšem klubu Parmi, nakon polusezone koju je proveo kao rezerva i u kojoj je odbio ponudu Empolija. Auto mu se pokvario dok je išao da potpiše ugovor sa Empolijem, a on je to shvario kao "znak od Boga" i odbio da potpiše ugovor.[2][3]
Godine 2004. Tafarel se ponovo pridružio Galatasaraju, sada kao trener golmana. Te sezone trener je bio njegov nekadašnji saigrač George Hađi. U sezoni 2011/12. ponovo se pridružuje Galatasaraju, koga je ponovo vodio Fatih Terim, sa kojim je sarađivao dok je igrao za Galatasaraj.
Reprezentativna Karijera uredi
Tafarel je debitovao za reprezentaciju Brazila 7. jula 1988. godine na međunarodnom turniru u Australiji. Nastupio na sva četiri meča i primio samo dva gola, a Brazil je osvojio turnir. Bio je na golu i sledeće godine na Kopa Amerika, u još jednom međunarodnom pohodu (tokom svoje desetogodišnje karijere, nastupio je na turniru pet puta).
Tafarel je bio prvi golman reprezentacije brazila na tri Svetska prvenstva: 1990. godine u Italiji, 1994. godine u Sjedinjenim Američkim Državama i 1998. godine u Francuskoj.
Bio je prvi golman Brazila na Svetskom prvenstvu 1994. godine, na kome je tokom prve faze takmičenja primio samo jedan gol, dok je u eliminacionom delu primio samo jedan, ne računajući dva penala u finalu. Četiri godine kasnije u Francuskoj, pomogao je reprezentaciji da osvoji drugo mesto, odbranivši dva penala u polufinalu protiv Holandije, u meču koji je Brazil nakon izvođenja penala rešio u svoju korist rezultatom 4-2.
Tafarel je upisao 101 nastup za reprezentaciju. Pred njegovo povlačenj 2003. godine, trener Karlos Alberto Pereira, ponudio je da ogranizuje oproštajni meč, ali je Tafarel odbio, navodeći da nije interesovan. Vratio se da igra sa Romariom krajem 2004. godine protiv Meksika u čast osvajanja zaltne medalje na Svetskom prvenstvu 1994. godine na Los Angeles Memorial Coliseum stadionu.
Nastupi za reprezentaciju uredi
| Reprezentacija Brazila | ||
|---|---|---|
| Godina | Nastupa | Golova |
| 1988 | 7 | 0 |
| 1989 | 16 | 0 |
| 1990 | 7 | 0 |
| 1991 | 10 | 0 |
| 1992 | 2 | 0 |
| 1993 | 15 | 0 |
| 1994 | 9 | 0 |
| 1995 | 5 | 0 |
| 1996 | 0 | 0 |
| 1997 | 15 | 0 |
| 1998 | 15 | 0 |
| Ukupno | 101 | 0 |
Uspesi uredi
Klub uredi
- Parma
- Kup Italije: 1991/92, 2001/02.
- Kup pobednika kupova: 1992/93.
- Galatasaraj
- UEFA kup: 1999/00.
- UEFA superkup: 2000.
- Superliga: 1998/99, 1999/00.
- Kup Turske: 1998/99, 1999/00.
- Atletiko Mineiro
- Campeonato Mineiro: 1995.
- CONMEBOL Cup: 1997.
Reprezentacija uredi
- Svetsko prvenstvo: 1994.
- Svetsko prvenstvo: drugo mesto: 1998.
- Kopa Amerika: 1989, 1997.
- Kopa Amerika: drugo mesto: 1991, 1995.
- Olimpijske igre: srebrna medalja: 1988.
Individualne nagrade uredi
- Najbolji golman u izboru Međunarodnog zavoda za istoriju fudbala i statistiku: Bronzana lopta: 1991, 1994.
- Zlatna lopta (Brazilske lige): 1988.
Nakon penzionisanja - Privatan život uredi
Tafarel i njegov nekadašnji saigrač iz Atletiko Mineira Paulo Roberto osnovali su menadžersku agenciju, koja će imati za cilj da pronalazi mlade talente.[5]
Tokom svetskog prvenstva 1998. godine kada je reprezentacija Brazila trenirala je na stadionu Trois-Sapins u Ozoar la Ferje, predgrađu, jugoistočno od Pariza, gradonačelnik je predložio da stadion imenuju po Tafarelu.[traži se izvor]
Tafarel je "Ponovo rođeni hrišćanin" koji je aktivno širio svoje verovanje, na različitim prostorima. Član je udruženja Hrišćanskih sportista od 1988. godine[6] i ima 17. dece, od kojih je 15 usvojeno.[3]
Reference uredi
- ^ Andre Claudio Taffarel (1966–); Galatasaray official's website (jezik: turski)
- ^ „Taffarel dice no all' Empoli Colpa di un guasto all' auto” [Taffarel says no to Empoli due to car malfunction] (na jeziku: Italian). Corriere della Sera. 25. 9. 2003. Pristupljeno 29. 5. 2010.
- ^ a b „Football: God gave Taff a sign: The big interview; `You need to hit the darkest point to be able to appreciate the.”. The Free Library. 1. 10. 2003. Pristupljeno 29. 5. 2010.
- ^ Claudio André Mergen Taffarel – Century of International Appearances; at RSSSF
- ^ „Fledgling careers in safe hands”. FIFA.com. 16. 7. 2008. Arhivirano iz originala 10. 09. 2015. g. Pristupljeno 16. 7. 2008.
- ^ Clarey, Christopher (8. 7. 1998). „World Cup '98; Goalie has answers for Brazil fans”. The New York Times. Pristupljeno 11. 4. 2010.
Spoljašnje veze uredi
- CBF data
- Stats at Tutto Calciatori
- Klaudio Tafarel na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
- Cláudio Taffarel na sajtu FIFA (arhiva)