Konstantin Kuznjecov
Konstantin Kuznjecov (rođen 3. maja 1895. u Sankt Peterburgu — Los Anđeles, 9. mart 1980) je bio srpski crtač stripova ruskog porekla. Crtao je po scenarijima Branka Vidića, Svetislava B. Lazića i Pavla Poljakova, ali je za svoje strip-kreacije i sam sastavljao scenarije.
Konstantin Kuznjecov | |
|---|---|
| Datum rođenja | 3. maj 1895. |
| Mesto rođenja | Sankt Peterburg, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 9. mart 1980. (84 god.) |
| Mesto smrti | Los Anđeles, SAD |
Bio je jedan od utemeljivača modernog stripa u Srbiji i Jugoslaviji, jedan od crtača okupljenih oko Beogradskog kruga, izvanredne strip-škole, čuvene i u svetskim razmerama. Njegov originalni stil učinio je da njegova ostvarenja budu na samom vrhu jugoslovenskog i evropskog svojevremenog stripa. Najpoznatiji naslovi su: „Grofica Margo“, „Baron vampir“, „Knjaz Miloš“ (životopis Miloša Obrenovića), „Sinbad Moreplovac“, „Pikova dama“, „Bajka o caru Saltanu“, „Skaska o zlatnom petliću“, „Petar Veliki“ (strip o istoimenom vladaru Rusije).
Biografija
urediUmetnik, ilustrator, crtač i scenarista stripa Konstantin Kuznjecov rođen je 1895. godine u Petrogradu (Lenjingrady). U haosu Ruske revolucije gubi oca, direktora gimnazije koga ubijaju boljševici, a on je 1920. u vrtlogu istorije primoran da beži na jug Rusije, a potom dalje od Rusije – nekakvom odlukom sudbine pravo do nas, u tadašnju Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Najpre stiže u Pančevo gde je u to vreme postojala ruska umetnička škola, a odatle prelazi u Beograd gde radi kao karikaturista i ilustrator knjiga, i crta reklame u Robnoj kući "Mitić".
Ubrzo počinje njegov eksperiment sa stripom. Omladinski list Mika Miš 1937. godine objavljuje njegov prvi strip pod nazivom "Majka" koji obrađuje odabrani period iz naše prošlosti. Verovatno i zbog uspeha ovog stripa ali i autorovog zapaženog talenta Kuznjecov biva angažovan da za ovaj list crta seriju realističkog stripa, "Priča o mački sa četiri noge". Od ovog stripa u kojem dolazi do izražaja autorova kreativnost u širokom žanrovskom rasponu od istorijskih i kriminalističkih priča do onih inspirisanih "hiljadu i jednom noći" uradio je dvadeset pet kompletnih epizoda i kraći strip, sve do početka Drugog svetskog rata. Pored ovog realističnog stripa Kuznjecov crta i tri epizode sa dva simpatična majmuna, "Boemi", koji su realizovani u stilu Volta Diznija. Za Politikin zabavnik crta stripove inspirisane ruskom istorijom ("Petar Veliki") i bajkama ("Skaska o zlatnom petliću", "Bajka o caru Saltanu" od Puškina), a za Mali zabavnik koji je izlazio za vreme nemačke okupacije obrađuje bajku Petra Jeršova "Konjic vilenjak". U to vreme crta pod vidnim uticajem ruskog ilustratora Ivana Bilibina. Za vreme rata nastavlja da radi uglavnom crtajući ratne karikature i plakate (od kojih su neki realizovani u formi stripa: "Priča bez reči", "Laž istoka" i "Opomena") ali se do 1944. vraća stripu i na stranicama Malog zabavnika objavljuje nekoliko naslova od kojih je najzanimljiviji "Priča o nesrećnom kralju". To je alegorijsko-propagandni strip u korist nemačkih okupatora i njihovih kolaboracionista, sa skrivenim satiričnim sadržajem, a njegovi glavni junaci su ne drugi nego onovremene političke ličnosti: kralj Aleksandar Karađorđević (Stari kralj), kralj Petar II (Mladi kralj), Vinston Čerčil (Plemić zlobnog vladara), Josip Broz Tito (Razbojnik) i Josif Staljin (Severni krvoločni vladar)...
Kuznjecovi stripovi su za današnje oko iznenađujuće kvalitetno i savremeno crtani, ostavljaju bez reči kritike.[1] Jedan je od retkih naših predratnih strip-autora koji su uspevali da se afirmišu i van granica Kraljevine Jugoslavije, mnoge njegove radove objavljivali su kontemporarni Francuski listovi (na primer Gavroche, Jumbo, Le journal de Toto, Les grandes aventures i drugi).
Završetkom rata Kuznjecova lična tragedija bega se nastavlja i krajem 1944. godine napušta Beograd. Najpre dospeva u austrijski logor, a dve godine kasnije biva premešten u nemački, gde i dalje ne prestaje da bude aktivan u crtanju – radi ilustracije za časopis Ogni i karikature u humorističkom časopisu Petruška. Do 1950. imigrira u SAD gde nastavlja svoju umetničku karijeru kao ilustrator i slikar (akvareli izdati u obliku dopisnica i kalendara, slikovnice itd.).
Konstantin Kuznjecov završava svoj životni put 1980. godine u dalekom Los Anđelesu.
Vidi još
urediIzvori
uredi- ^ Politikin Zabavnik, br. 2507, 25. februar 2000. Dodatak: strip „Skaska o zlatnom petliću“ Kuznjecova i Poljakova po Puškinu (1999. restauriran od strane N. Petrovića, i obojen od Z. Tucića).
Literatura
uredi- Zdravko Zupan i Slavko Draginčić, Istorija jugoslovenskog stripa I, Forum Marketprint, Novi Sad, 1986. E-izdanje: Projekat Rastko
- Zdravko Zupan, Konstantin Kuznjecov 1895-1980, biografija za album „Bajka o caru Saltanu • Skaska o zlatnom petliću“, Beograd, 2000.
- Zdravko Zupan, Vek stripa u Srbiji, Kulturni centar — Galerija savremene umetnosti, Pančevo, 2007.
- Slobodan Ivkov: 60 godina domaćeg stripa u Srbiji (1935—1995), Galerija „Likovni susret“, Subotica, 1995. E-izdanje: Projekat Rastko
