Kotekov dvorac
Kotekov dvorac se nalazi u Futogu, u ulici Carice Milice broj 2. Spada u spomenike kulture pod zaštitom države. Od 1948. godine do danas u zgradi se nalazi Srednja poljoprivredna škola „Dr Siniša Stanković”.
Kotekov dvorac | |
---|---|
Opšte informacije | |
Mesto | Futog |
Opština | Novi Sad |
Vrsta spomenika | Nepokretno kulturno dobro - spomenik kulture |
Vreme nastanka | 18. vek |
Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada |
www |
Istorijat
urediDvorac je 1777. godine podigao grof Andraš Hadik,[1] austrijski general i predsednik Dvorskog ratnog saveta. U prvim decenijama 19. veka u deo poseda futoškog vlastelinstva ulazi porodica Kotek, koja vremenom, sve do propasti Austrougarske monarhije ostaje vlasnik celog poseda. Agrarnom reformom smanjen im je podsed.[1] Godine 1922. vlasnik postaje grof Franc fon Šenborn (1870-1942), a za vreme Drugog svetskog rata grof Aleksandar Palavičino (1898-1965) kada je dvorac služio kao bolnica. Od 1947. do danas u zgradi se nalazi Srednja poljoprivredna škola.
Arhitektura
urediReprezentativni spratni objekat pravougaone osnove, izgrađen je na prostranoj parceli i duboko je povučen od ulične regulacije. Koncipran je po pravilima baroka, ali sa izmenama u stilu klasicizma načinjenim u vreme obnove 1805. godine, što se pre svega odnosi na spoljašnji izgled. Na glavnoj fasadi nalazi se ulaz sa pristupačnim stepeništem, a iznad njega je terasa sa bogato ornamentisanom ogradom od kovanog gvožđa koju nose četiri vitka stuba od livenog gvožđa. Krov je masivan, četvorovodni. Uz bočne fasade su prizemni aneksi, od kojih je onaj sa desne strane nekada služio kao porodična kapela.
Organizacija prostora u enterijeru izvedena je hodnikom po sredini objekta i prostorijama u nizu. Na kraju hodnika nalazi se monumentalno stepenište sa ogradom od kovanog gvožđa. Na spratu je svečana sala sa delimično sačuvanom štuko-dekoracijom i stolarijom u duborezu.
Sa leve strane uz zapadni aneks prislonjen je parterni objekat sa tremom, rezbarene drvene konstrukcije, koji ima funkciju pokrivenog prolaza.[2]
Galerija
urediVidi još
urediReference
uredi- ^ a b Grlica, Mirko, ur. (2010). Koliko se poznajemo: iz istorije nacionalnih zajednica u Vojvodini. Novi Sad: Izvršno veće APV. str. 3.
- ^ Dobrić, Katarina (2009). Kulturna dobra Novog Sada. str. 197. ISBN 9788690744329.