Kulak

Kulak (rus. кулак) izraz je usvojen za vrijeme sovjetski vlasti koji označava dobrostojećeg seljaka (koji se često nije lično bavio fizičkim radom i zbog toga je, po mišljenju svojih susjeda ili države, imao nečist, nezarađen prihod, što je uticalo na negativnu konotaciju ovog izraza), a u užem smislu označava seljaka koji se bavio prekupom, lihvarnjem itd, dok u širem smislu označava imućnog seljaka, naročito onog koji su koristili poljoprivredne radnike kao radničku snagu.

Poslije Oktobarske revolucije 1917, kada su se bogati seljaci usprotivili rekvizicijskoj prehrambenoj politici sovjetske države, boljševici su sve napredne seljake svrstali u klasu „kulaka-eksploatatora”, klasne neprijatelje i protivnike sovjetske države. Značenje izraza mijenjalo se u zavisnosti od kursa SKP(b), u stvari ili približavanje kulaka klasi serednjaka, postavljajući kulake kao zaseban postkapitalistički tranzicioni fenomen — klase zemljoradnika, ili ograničavajući je na zasebnu kategoriju seoske elite, klasu eksploatatora, koja široko koristi unajmljenu radnu snagu.

Procjena kulaka u zakonodavnom okviru sovjetske države bila je dvosmislena, a različita terminologija koja je usvojena na plenumima CK SKP(b) i koju su koristili pojedini lideri Ruske SFSR bila je različita. Karakteristična je dvosmislenost u odnosu sovjetske vlade prema ruskim kulacima: prvobitno kurs ka raskulačivanju, zatim otopljenje — „kurs prema kulacima” i najteži kurs ka likvidaciji kulaka kao klase, gdje „kulak” konačno postaje klasni neprijatelj i protivnik sovjetske vlasti.

Vidi još

• Serednjak
• Kolektivizacija u Sovjetskom Savezu