Википедија

Mik Šumaher

Mik Šumaher (njem. Mick Schumacher; 22. mart 1999)[2][3] njemački je automobilista i vozač formule 1 koji je trenutno rezervni vozač za Mercedes. Prije početka karijere u formuli 1 osvojio je formulu 3 i formulu 2.

Mik Šumaher
Šumaher 2019.
Lični podaci
Puno imeMik Šumaher
NadimakMini Šumi[1]
Datum rođenja(1999-03-22)22. mart 1999. (25 god.)[2][3]
Mjesto rođenjaViflen le Šato, Švajcarska
Državljanstvo Njemačka
RoditeljiMihael Šumaher
Korina Šumaher
PorodicaRalf Šumaher (stric)
Visina1,70 m[1]
Masa60 kg[1]
Timske informacije
Trenutni tim
Mercedes (rezervni vozač)
Aktivni period
2021—2022Has
Statistika karijere
Broj trka44 (43 starta)
Šampionati0
Pobjede0
Podijumi0
Pol pozicija0
Najbrži krugovi0
Poena u karijeri12
Prva trkaVelika nagrada Bahreina 2021.
Poslednja trkaVelika nagrada Abu Dabija 2022.
Karijera u Formuli 2
Debitantska sezona2019
Aktivni period
2019—2020Prema povertim
Statistika
Broj trka48 (46 startova)
Šampionati1 (2020)
Pobjede3
Podijumi11
Pol pozicija2[n 1]
Najbrži krugovi4
Karijera u Formuli 3
Debitantska sezona2017
Aktivni period
2017—2018Prema povertim
Statistika
Broj trka60 (60 startova)
Šampionati1 (2018)
Pobjede8
Podijumi14
Pol pozicija7
Najbrži krugovi4
Prethodne serije
2015—2016
2016		ADAK formula 4
Italijanska formula 4
Potpis
Zvanični veb-sajt
https://www.mickschumacher.ms/

Sin je sedmostrukog šampiona formule 1 — Mihaela Šumahera i bratanac bivšeg vozača formule 1 — Ralfa Šumahera.

Karijeru je počeo 2008. u kartingu, a do 2015. počeo je da vozi u Njemačkoj ADAK formuli 4. Godine 2017, prešao je u Šampionat evropske formule 3, gdje je prvu sezonu završio na 12 mjestu, uz jedno treće mjesto na trci. Godine 2018, osvojio je Šampionat formule 3 uz osam pobjeda, 14 podijuma, sedam pol pozicija i četiri najbrža kruga. Godine 2019. prešao je u Šampionat formule 2, gdje je vozio za tim Prima povertim i potpisao je ugovor sa akademijom Ferarija.[5] Prvu sezonu završio je na 12 mjestu, uz jednu pobjedu i jedan najbrži krug. Godine 2020. osvojio je formulu 2, uz dvije pobjede i deset podijuma.

U decembru 2020. potpisao je ugovor sa timom Has za učešće u formuli 1 za sezonu 2021, gdje je zamijenio Romena Grožana.[6] U sezoni 2022. plasirao se u Q3 dio kvalifikacija na Velikoj nagradi Španije, što mu je bilo prvi put u karijeri da se plasirao u Q3 na nekoj trci,[7] nakon čega je Veliku nagradu Velike Britanije završio na osmom mjestu i osvojio prve bodove u karijeri.[8] Na kraju sezone, tim nije produžio ugovor sa njim i prešao je u Mercedes kao rezervni vozač, a u Hasu ga je zamijenio Niko Hilkenberg.

Juniorska karijera uredi

Karijeru u automobilizmu počeo je 2008. Kako bi izbjegli pažnju zbog toga što mu je otac poznat, počeo je da vozi pod pseudonimom „Mik Beš“, koristeći srednje ime svoje majke.[9]

Karting uredi

U sezonama 2011. i 2012. vozio je u KF3 klasi u ADAK kart masters seriji, završivši na devetom i sedmom mjestu. U Evropskom kupu KF3 klase završio je na trećem mjestu 2011 i 2012, dok je takođe 2012. završio na trećem mjestu u KF3 DMV šampionatu. Godine 2013, završio je na trećem mjestu u njemačkom juniorskom kart šampionatu. Godine 2014. takmičio se pod imenom Mik junior[9] i učestvovao je u nacionalnom i međunarodnom juniorskom šampionatu; završio je na drugom mjestu u juniorskom kart šampionatu Njemačke,[10] dok je takođe završio na drugom mjestu na Evropskom i Svjetskom kart šampionatu.[11][12] Iako nije vozio pod pravim imenom, njegove uspjehe su pratili međunarodni mediji.[13][14]

Karijera u nižim serijama uredi

ADAK formula 4 uredi

Na kraju 2014, vozio je kao test vozač za tim Jenzer motosport, u formuli 4.[15] Godine 2015, debitovao je u nekom takmičenju formule, vozeći za tim Van Amersfort rejsing u ADAK formuli 4, koristeći svoje pravo ime.[16][17][18]

Godine 2016. prešao je u Prema povertim,[19] koji je poznat kao tim blizak akademiji Ferarija. Osim ADAK formule 4, 2016. je vozio i u Šampionatu italijanske formule 4, a u oba šampionata završio je na drugom mjestu. U ADAK formuli 4 završio je iza Džoija Mausona,[20] dok je u italijanskoj formuli 4 završio iza Markosa Siberta.[21]

Formula 3 uredi

 
Šumaher na utakmici Šampioni za milosrđe 2016.

U novembru 2016, debitovao je u formuli 3, vozeći u šampionatu MRF čelendž, u Indiji za sezonu 2016/17.[22] Šampionat se sastojao od 16 trka tokom četiri vikenda, dva 2016. i dva početkom 2017.[23] Završio je na trećem mjestu, sa 217 bodova, iza Harisona Nevija i Džoija Mausona, koji su imali po 277 bodova.[24] Na šampionatu, ostvario je četiri pobjede, devet podijuma i dvije pol pozicije.[25]

U aprilu 2017, debitovao je u Evropskoj formuli 3, gdje je vozio za Prema povertim.[26] Sezonu je završio na 12 mjestu, a najbolji rezultat na trci bilo mu je treće mjesto na trci u Monci.[27] Završio je sa najmanje osvojenih bodova od četiri vozača Preme, dok je završio kao treći najbolji debitant.

U sezoni 2018. ostao je u timu Prema, koji je proširen na pet vozača.[28] Voženo je 30 trka, deset vikenda sa po tri trke. Sezona je startovala na Velikoj nagradi Poa, gdje je prvu trku završio na 15 mjestu,[29] drugu na desetom,[30] a treću na sedmom; treća trka je prekinuta nakon 11 krugova i dodijeljeno je po pola bodova.[31] Prve dvije trke u Hungaroringu završio je na četvrtom[32] i sedmom mjestu,[33] dok je treću trku završio na trećem mjestu, ostvarivši prvi podijum u sezoni, drugi u karijeri u formuli 3.[34]

 
Šumaher u formuli 3 2018.

Prvu trku za Veliku nagradu Zanvorta četvrtog vikenda, završio je na trećem mjestu, iza suvozača — Ralfa Arona i Gvanjua Žua, dok je na četvrtom mjestu završio takođe vozač tima Prema — Markos Armstrong.[35] Drugu trku u Zanvortu startovao je sa trećeg mjesta; već u prvoj krivini, Rolf Aron je obišao Dana Tiktuma, koji je startovao sa pol pozicije, Šumaher je takođe pokušao da ga obiđe, nakon čega su se sudarili i morali su da napuste trku.[36] Treću trku završio je na 13 mjestu.[37] Na drugoj trci na Spa Frankošampu petog vikenda, ostvario je prvu pol poziciju u sezoni, ali se već na startu sudario sa suvozačem — Žuom i morao je da napusti trku.[38] Na trećoj trci na Spa Frankošampu, 15 u sezoni, ostvario je prvu pobjedu u karijeri u formuli 3, završivši ispred Roberta Švarcmana.[39] Prije trke, bio je na desetom mjestu u šampionatu, 67 bodova iza lidera — Dana Tiktuma.[40] U narednih 15 trka, ostvario je sedam pobjeda, od čega pet zaredom, uz tri druga mjesta i osvojio je šampionat 57 bodova ispred Tiktuma.[41]

U sezoni je ostvario ukupno osam pobjeda, 14 podijuma, sedam pol pozicija i četiri najbrža kruga.[25]

Formula 2 uredi

2019 uredi

 
Šumaher na utakmici Šampioni za milosrđe 2019.

U sezoni 2019. prešao je u formulu 2, gdje je takođe vozio za tim Prema povertim, zajedno sa Šonom Gelalom.[42] Prvu trku u sezoni, u Bahreinu, startovao je sa 10 mjesta, a završio je na osmom, nakon što je obišao Nobuharua Macušita u poslednjem krugu.[43] Sprint trku startovao je sa pol pozicije i završio je na šestom mjestu.[44] Trku u Bakuu startovao je sa sedmog mjesta, ali je nije završio,[45] nakon čega je sprint trku startovao sa 19 mjesta, a završio je na petom.[46] Na trci u Barseloni nije osvojio bodove; prvu trku je završio na 15 mjestu nakon sudara,[47] dok je drugu trku prvobitno završio na osmom mjestu, ali je dobio kaznu zbog neregularnog obilaska Džeka Etkena i završio je na 11 mjestu.[48] Na prvoj trci u Monaku, pokušao je da obiđe Tatjanu Kalderon, ali nije imalo prostora i sudarili su se; Luis Deletraz nije mogao da ih izbjegne i sudario se sa njima, zbog čega su istaknute crvene zastave.[49] Nakon nastavka trke, završio je na 13 mjestu.[50] Nije uspio da osvoji bodove ni u sprint trci, završivši na 11 mjestu.[51] Trke u Le Kasteletu, na stazi Pol Rikard, nije završio. Na prvoj se sudario sa suvozačem,[52] dok je na drugoj imao problema sa bolidom.[53]

 
Šumaher 2019.

Prvu trku na Red bul ringu završio je na 18 mjestu,[54] dok je sprint trku završio na četvrtom mjestu.[55] Trku na Silverstonu završio je na 11 mjestu,[56] dok je sprint trku završio na šestom mjestu,[57] nakon čega je završio na osmom mjestu na trci u Hungaroringu, zahvaljujući čemu je osvojio pol poziciju za sprint trku.[58] U sprintu, zadržao je vođstvo od početka do kraja i ostvario je prvu pobjedu u formuli 2.[59] Trku na Spa Frankošampu startovao je sa šestog mjesta, ali je trke prekinuta u drugom krugu, zbog sudara Antoana Ibera, Huana Manuela Koree i Đulijana Alesija. Iber i Korea su prevezeni u bolnicu; Korea je izgubio svijest pred operaciju, dok je Iber preminuo,[60] nakon čega je otkazana sprint trka.[61] U Monci, nije završio prvu trku zbog problema sa pogonskom jedinicom,[62] dok je sprint trku završio na šestom mjestu, uz najbrži krug.[63] U Sočiju, prvu trku nije završio zbog greške motora,[64] dok je drugu morao da napusti nakon sudara sa Đulijanom Alesijem.[65] U Abu Dabiju, prvu trku završio je na devetom,[66] dok je drugu završio na 11 mjestu.[67]

Sezonu je završio na 12 mjestu u šampionatu sa 53 boda, ostvarivši jednu pobjedu i jedan najbrži krug.[25]

2020 uredi

Sezona 2020. trebala je da počne u Bahreinu, u martu, ali je odložena zbog pandemije kovida 19 i počela je u julu.[68] Šumaher je ostao u timu Prema, gdje mu je suvozač bio šampion formule 3 2019. — Robert Švarcman.[69] Na prvoj trci u sezoni, borio se za pobjedu sa Kalumom Ilotom, nakon čega je u finišu imao problema sa motorom i završio je na 11 mjestu.[70] Sprint trku završio je na sedmom mjestu,[71] dok je prvu trku drugog vikenda u Austriji završio na četvrtom mjestu, nakon što iz više pokušaja nije uspio da obiđe Gvanjua Žua.[72] Sprint trku drugog vikenda nije završio, nakon što mu je izbila vatra u kabini.[73] Trku u Mađarskoj završio je na trećem mjestu; bio je lider do pred kraj, kada ga je obišao Švarcman, koji je pobijedio nakon što je startovao sa 11 mjesta.[74] Sprint trku završio je takođe na trećem mjestu, iza Luke Gjota i Kaluma Ilota.[75]

Od prve tri trke u Silverstonu osvojio je bodove na jednoj, dok je sprint trku drugog vikenda završio na drugom mjestu. Bio je iza Švarcmana do pred kraj, nakon čega su se sudarili i Juki Cunoda je ostvario pobjedu. Šumaher je završio na drugom mjestu, dok je Švarcman završio van bodova.[76] Prvu trku u Španiji završio je na šestom mjestu, dok je pobjedu ostvario Nobuharu Macušita, koji je startovao sa 18 mjesta.[77] Sprint trku završio je na trećem mjestu, iza Felipea Drugoviča i Luke Gjota.[78] Prvu trku na Spa Frankošampu završio je na trećem mjestu, iza Jukia Cunode i Nikite Mazepina,[79] nakon čega je sprint trku završio na drugom mjestu, iza Švarcmana.[80]

Na trci u Monci, ostvario je prvu pobjedu u sezoni, ispred Gjota, čime je došao do trećeg mjesta u šampionatu, tri boda iza Ilota i Švarcmana.[81] Sprint trku prvobitno je završio na četvrtom mjestu, ali je promovisan na treće nakon što je prvobitni pobjednik — Dan Tiktum, diskvalifikovan.[82] Trku u Muđelu završio je na petom mjestu, ali je preuzeo vođstvo u šampionatu, jer Švarcman nije završio trku, a Ilot je u finišu morao u boks i završio je van zone bodova.[83] Sprint trku u Muđelu završio je na četvrtom mjestu, ali je povećao prednost u šampionatu, jer je Ilot završio na šestom mjestu, a Švarcman van zone bodova.[84] Trku u Sočiju startovao je sa trećeg mjesta, ali je na deset krugova do kraja preuzeo vođstvo i ostvario drugu pobjedu u sezoni i povećao prednost u šampionatu na 18 bodova ispred Ilota.[85] Sprint trku završio je na trećem mjestu, iza Gvanjua Žua i Nikite Mazepina.[86] Trka je prekinuta u sedmom krugu, zbog sudara Luke Gjota i Džeka Etkena, zbog čega je dodijeljeno po pola bodova i Šumaher je povećao prednost u šampionatu na 22 boda.[87]

Trku u Sakiru startovao je sa desetog mjesta, a završio je na četvrtom; Ilot je završio na drugom mjestu i smanjio je prednost Šumahera na 12 bodova.[88] Sprint trku završio je na sedmom mjestu, ali je povećao prednost ispred Ilota na 14 bodova dvije trke prije kraja sezone, jer je Ilot završio van zone bodova nakon sudara sa Daruvalom.[89] Prvu trku drugog vikenda u Sakiru završio je na šestom mjestu, dok je Ilot završio na petom.[90] Na sprint trci, oštetio je gume zbog čega je morao da ode u boks, dok je Ilot bio na trećem mjestu. U finišu, Ilot je izgubio pozicije i završio na desetom mjestu, van zone bodova, dok je Šumaher završio na 18 mjestu i osvojio je titulu 14 bodova ispred Ilota,[91] postavši tako četvrti njemački šampion formule 2, nakon Tima Gloka, Nika Rozberga i Nika Hilkenberga.[92] Nakon osvajanja titule izjavio je: „start sezone nije bio kakav smo planirali. Nismo sve uklopili zajedno, uglavnom sa moje strane, mislim da je tim bio dobar cijele godine. Ali, korak po korak, počeli su da se skupljaju podijumi, kao i te dvije pobjede. Žao mi je, teško mi je da pričam! Htio sam da ostvarim nešto svoje i htio sam da dokažem sebi da sam ovdje sa razlogom.“[93]

Sezonu je završio sa dvije pobjede, deset podijuma[93] i dva najbrža kruga, koja je ostvario na poslednje dvije trke na Sakiru.[94]

Formula 1 uredi

Početak uredi

Šumaher je postao vozač akademije Ferarija 19. januara 2019,[95] [5] nakon čega je naveo da je razlog što je postao vozač akademije taj što Ferari zauzima veliki dio u njegovom srcu i da je na poseban način povezan sa timom od djetinjstva. Na dan 2. aprila 2019, debitovao je u bolidu formule 1, vozeći bolid Ferarija SF90, tokom prvog dana testiranja na stazi u Bahreinu, kao jedini debitant.[96] Tokom prve sesije, ostvario je šesto najbrže vrijeme nakon 30 krugova, sa vremenom 1:32.552.[97] Tokom druge sesije, vozio je 26 krugova, ostvarivši vrijeme od 1:29.976, na najmekšim gumama; bio je najbrži dok Maks Verstapen nije postavio vrijeme od 1:29.379.[98][99]

Nakon testiranja, rekao je da se osjetio kao kod kuće u Ferariju, izjavivši:„stvarno sam uživao danas. Osjetio sam se kao kuće u garaži od prvog trenutka, sa dosta ljudi koji me znaju od mog detinjstva. SF90 je nevjerovatan zbog svoje snage, ali je takođe lagan za vožnju i zbog toga sam uživao mnogo. Možete da kočite kasnije i kasnije, a bolid se okreće svakako. Htio bih da se zahvalim Ferariju zbog ove nevjerovatne prilike.“[100][101] Testiranja je nastavio u bolidu tima Alfa Romeo narednog dana.[102]

Trebalo je da debituje u bolidu tima Alfa Romeo na prvom treningu pred trku za Veliku nagradu Ajfela 2020. na Nirbugringu, umjesto Antonija Đovinacija,[103] ali je prvi trening otkazan zbog lošeg vremena.[104] Helmut Marko je izjavio da očekuje da će Šumaher voziti u formuli 1 2021. za Alfa Romeo, dodavši da su u Red bulu zadovoljni sa vozačima i da nema mjesta za novog vozača.[104]

Početkom decembra 2020. potpisao je ugovor sa timom Has za 2021.[105] Nakon povrede Romena Grožana na Velikoj nagradi Bahreina, Pjetro Fitipaldi ga je mijenjao u bolidu Hasa na Velikoj nagradi Sakira, dok je Šumaher izjavio da je spreman da debituje i zamijeni Grožana na poslednjoj trci u sezoni — Velikoj nagradi Abu Dabija, ukoliko bude potrebno.[106] Debitovao je u formuli 1 na treningu za Veliku nagradu Abu Dabija, gdje je vozio samo na prvom treningu i ostvario je 18 vrijeme.[107]

Has (2021–) uredi

2021 uredi

Šumaher je u decembru 2020. potpisao višegodišnji ugovor sa timom Has za učešće u formuli 1 od sezone 2021, zajedno sa rivalom iz formule 2 — Nikitom Mazepinom.[108][109] Izabrao je broj 47, izjavivši da je sa brojem 4 osvojio titulu u formuli 3, dok broj 7 predstavlja sedam titula šampiona formule 1 njegovog oca.[110] Nakon finala sezone Formule 1 u Abu Dabiju, šef tima Ferarija, Matija Binoto rekao je da očekuje da će Šumaher imati "veoma tešku" prvu sezonu, ali je dodao da veruje da bi mogao da vozi za Ferari već u sezoni 2023.

2022 uredi

Šumaher bi trebalo da ostane u Hasu za sezonu 2022. i takođe će služiti kao rezervni vozač Ferarija zajedno sa Antoniom Đovinacijem.[111]

Šumaher se kvalifikovao kao dvanaesti i završio kao jedanaesti na otvaranju sezone za Veliku nagradu Bahreina, pomerivši se za tri pozicije zbog odustajanja Red bulova i Pjera Gaslija. To su mu najbolje kvalifikacije i pozicija u trci do sada u njegovoj karijeri u Formuli 1.

Šumaher je propustio Veliku nagradu Saudijske Arabije nakon snažnog sudara u kvalifikacijama. On je prebačen u bolnicu oružanih snaga Kralj Fahad u Džedi, radi provere predostrožnosti i pušten je bez povreda.[112]

Trka šampiona uredi

Trka šampiona je međunarodno takmičenje u motosportu, koje se organizuje na početku ili na kraju godine. Jedino je takmičenje u kojem učestvuju vozači iz formule 1, MotoGP-ja, reli šampionata, indikara, NASKAR-a, sportskih i turing vozila i takmiče se jedni protiv drugih u istim vozilima.[113]

Mik Šumaher je prvi put učestvovao na takmičenju 2019, koje je održano u januaru u Meksiko Sitiju. U grupnoj fazi pobijedio je Sebastijana Fetela,[114] nakon čega je u četvrtfinalu izgubio od Estebana Gutijereza.[115] Na Kupu nacija u okviru Trke šampiona, predstavljao je Njemačku u paru sa Fetelom, gdje su u finalu izgubili od Nordijskog tima, za koji su vozili Tom Kristensen i Johan Kristoferson.[116] Fetel je u paru sa Mihaelom Šumaherom osvojio Kup nacija šest puta zaredom, od 2007. do 2012.[117]

Privatni život uredi

 
Šumaher u bolidu Beneton B194 2017.

Mik Šumaher je sin sedmostrukog šampiona formule 1 — Mihaela Šumahera i evropske prvakinje u konjištvu u disciplini zapadna vožnja — Korine Šumaher, a bratanić je bivšeg vozača formule 1 — Ralfa Šumahera. Rodio se i odrastao je u Švajcarskoj; do osme godine je živio u Viflen le Šatou, nakon čega se preselio u Glan.[118][119]

Mik je bio na skijanju sa Mihaelom Šumaherom 29. decembra 2013. godine, kada je Mihael doživio nesreću zbog koje je završio u komi.[120] U martu 2017, prvi put je davao intervju medijima o svom ocu, u kojem ga je opisao kao idola,[121] a izjavio je da mu je cilj da bude šampion formule 1 jednog dana.[122]

Prije početka Velike nagrade Belgije 2017, vozio je bolid Beneton B194, u kojem je Mihael osvojio formulu 1 1992, u čast 25 godina od prve titule Mihaela Šumahera u formuli 1.[123] Godine 2020, prije početka Velike nagrade Toskane, vozio je bolid Ferari F2004, u kojem je Mihael osvojio sedmu i poslednju titulu šampiona formule 1 2004. Vozio je u čast hiljadite trke Ferarija u formuli 1, a nosio je očevu kacigu.[124]

Statistika karijere uredi

Rezultati po sezonama uredi

Sezona Serija Tim Broj trka Pobjede Pol pozicije Najbrži
krugovi 		Podijumi Poeni Vš
2015. ADAK formula 4 Van Amersfort rejsing 22 1 0 0 2 92 10.
2015/16. MRF čelendž formule 2000 MRF rejsing 4 0 0 0 2 51 10.
2016 ADAK formula 4 Prema povertim 24 5 4 2 12 322 2.
Italijanska formula 4 18 5 4 6 10 216 2.
2016/17. MRF čelendž formule 2000 MRF rejsing 16 4 2 1 9 215 3.
2017. Šampionat evropske formule 3 Prema povertim 30 0 0 0 1 94 12.
Makau gran pri 1 0 0 1 0 / 16.
2018. Šampionat evropske formule 3 Prema Teodor rejsing 30 8 7 4 14 365 1.
Makau gran pri SJM Teodor rejsing baj Prema 1 0 0 0 0 / 5.
2019. Šampionat formule 2 Prema rejsing 22 1 0 1 1 53 12.
2020. Šampionat formule 2 Prema rejsing 24 2 0 2 10 215 1.
2021. Formula 1 Has 22 0 0 0 0 0 19.
2022. Formula 1 Has 17 0 0 0 0 12* 16.*

* Sezona je u toku

Rezultati u formuli 3 uredi

(Trke koje su boldovane označavaju pol poziciju, trke koje su iskošene označavaju najbrži krug).

Godina Tim Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Vš Poeni
2017. Prema povertim Mekahrom SIL
1
8 		SIL
2
6 		SIL
3
17 		MNC
1
6 		MNC
2
3 		MNC
3
6 		PO
1
9 		PO
2
11 		PO
3
12 		HUN
1
9 		HUN
2
9 		HUN
3
11 		NOR
1
7 		NOR
2
12 		NOR
3
DNF 		SPA
1
6 		SPA
2
9 		SPA
3
8 		ZAN
1
6 		ZAN
2
9 		ZAN
3
11 		NIR
1
8 		NIR
2
15 		NIR
3
11 		RBR
1
7 		RBR
2
10 		RBR
3
8 		HOK
1
11 		HOK
2
18 		HOK
3
18 		12. 94
2018. Prema Teodor rejsing Mekahrom PO
1
16 		PO
2
10 		PO
3
7‡ 		HUN
1
4 		HUN
2
7 		HUN
3
3 		NOR
1
5 		NOR
2
9 		NOR
3
15 		ZAN
1
3 		ZAN
2
DNF 		ZAN
3
13 		SPA
1
4 		SPA
2
DNF 		SPA
3
1 		SIL
1
DNF 		SIL
2
1 		SIL
3
5 		MIZ
1
1 		MIZ
2
3 		MIZ
3
5 		NIR
1
1 		NIR
2
1 		NIR
3
1 		RBR
1
1 		RBR
2
1 		RBR
3
2 		HOK
1
12 		HOK
2
2 		HOK
3
2 		1. 365

‡ Dodijeljeno je po pola bodova jer je završeno manje od 75% trke.

Rezultati u formuli 2 uredi

(Trke koje su boldovane označavaju pol poziciju, trke koje su iskošene označavaju najbrži krug).

Godina Tim 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Vš Poeni
2019. Prema rejsing BHR
GL
8 		BHR
SPR
6 		BAK
GL
DNF 		BAK
SPR
5 		KAT
GL
15 		KAT
SPR
12 		MON
GL
13 		MON
SPR
11 		LEK
GL
DNF 		LEK
SPR
DNF 		RBR
GL
18 		RBR
SPR
4 		SIL
GL
11 		SIL
SPR
6 		HUN
GL
8 		HUN
SPR
1 		SPA
GL
C 		SPA
SPR
C 		MNC
GL
NC 		MNC
SPR
6 		SOČ
GL
DNF 		SOČ
SPR
DNF 		JAS
GL
9 		JAS
SPR
11 		12. 53
2020. Prema rejsing RBR1
GL
11 		RBR1
SPR
7 		RBR2
GL
4 		RBR2
SPR
DNF 		HUN
GL
3 		HUN
SPR
3 		SIL1
GL
9 		SIL1
SPR
14 		SIL2
GL
7 		SIL2
SPR
2 		KAT
GL
6 		KAT
SPR
3 		SPA
GL
3 		SPA
SPR
2 		MNC
GL
1 		MNC
SPR
3 		MUĐ
GL
5 		MUĐ
SPR
4 		SOČ
GL
1 		SOČ
SPR
3‡ 		BHR1
GL
4 		BHR1
SPR
7 		BHR2
GL
6 		BHR2
SPR
18 		1. 215

‡ Dodijeljeno je po pola bodova jer je završeno manje od 75% trke.

Rezultati u formuli 1 uredi

(ključ) (trke koje su boldovane označavaju pol poziciju, trke koje su iskošene označavaju najbrži krug).

Godina Tim Šasija Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Vš Poeni
2020. Alfa Romeo Alfa Romeo C39 Ferari 065 1.6 V6 t AUT ŠTA MAĐ VBR 70G ŠPA BEL ITA TOS RUS AJF
TV[n 2] 		POR EMI TUR BAH SAK — —
Has Has VF-20 Ferari 065 1.6 V6 t ABU
TV
2021. Uralkali Has F1 tim Has VF-21 Ferari 065/6 1.6 V6 t BAH
16. 		EMI
16. 		POR
17. 		ŠPA
18. 		MON
18. 		AZE
13. 		FRA
19. 		ŠTA
16. 		AUT
18. 		VBR
18. 		MAĐ
12. 		BEL
16. 		HOL
18. 		ITA
15. 		RUS
Odu 		TUR
19. 		SAD
16. 		MEK
Odu 		BRA
18. 		KAT
16. 		SAU
Odu 		ABU
14. 		19. 0
2022 Has F1 tim Has VF-22 Ferari 066/7 1.6 V6 t BAH
11. 		SAU
NS 		AUS
13. 		EMI
17. 		MAJ
15. 		ŠPA
14. 		MON
Odu 		AZE
14. 		KAN
Odu 		VBR
8. 		AUT
6. 		FRA
15. 		MAĐ
14. 		BEL
17. 		HOL
13. 		ITA
12. 		SIN
13. 		JAP
 SAD
 MEK
 BRA
 ABU
 16.* 12*

Napomene uredi

  1. ^ Šumaher nije ostvario nijednu pol poziciju u kvalifikacijama, ali je ostvario dvije pol pozicije za sprint trke na osnovu obrnutog plasmana u glavnoj trci.[4]
  2. ^ Šumaher je trebalo da nastupi na prvoj trening sesiji kao test vozač, ali je trening otkazan zbog lošeg vremena.[125]

Reference uredi

  1. ^ a b v „Mick Schumacher”. starsinformer.com. Pristupljeno 10. 12. 2020. 
  2. ^ a b „Mick Schumacher is born”. Verstappen Info Page. 25. 3. 1999. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  3. ^ a b „Schumacher, Mick Germany – ADAC Formel 4 Driver 2015”. ADAC Formel 4. Arhivirano iz originala 30. 03. 2019. g. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  4. ^ „Formula 2 poles”. results.motorsportstats.com. Motorsport Stats. Pristupljeno 10. 12. 2020. 
  5. ^ a b „Mick Schumacher joins the FDA”. Scuderia Ferrari. 19. 1. 2019. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  6. ^ Matić, Stefan (2. 12. 2020). „Zvanično, Šumaher ime ponovo u F1!”. sportske.net. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  7. ^ Novaković, Nikola (21. 5. 2022). „Ferariju prija Barselona: Pol za lidera Leklera”. n1info.com. Pristupljeno 15. 6. 2022. 
  8. ^ „Ludilo u Silverstonu: Neverovatna trka i istorijska pobeda Karlosa Sainca, Šumaher osvojio prve poene ikada”. telegraf.rs. 3. 7. 2022. Pristupljeno 17. 7. 2022. 
  9. ^ a b „Schumacher-Sohn Mick: Großer Name, große Erwartungen (German)”. Der Spiegel. 23. 9. 2014. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  10. ^ „Deutsche Junior-Kart-Meisterschaft 2014 (German)” (PDF). kart-dm.de. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  11. ^ „Result FIA CIK Karting European Championship 2014” (PDF). FIA-CIK-Homepage. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  12. ^ „Result FIA CIK Karting World Championship 2014” (PDF). FIA-CIK-Homepage. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  13. ^ „Schumi jr vice iridato nei kart: "Ma io voglio il Mondiale" (Italian)”. gazetta.it. 22. 9. 2014. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  14. ^ „Mick Schumacher vice-champion du monde (French)”. L'Équipe. 22. 9. 2014. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  15. ^ „Mehr Motorsport – Mick Schumacher testet im Formelauto (German)”. Aufstieg in den Formelsport?: Motorsport-Magazin.com. 16. 12. 2014. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  16. ^ „ADAC Formel 4 – Mick Schumacher fährt für Van Amersfoort Racing (German)”. Einstieg in den Formelsport perfekt: Motorsport-Magazin.com. 3. 2. 2015. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  17. ^ „Nachwuchspilot: Schumacher-Sohn Mick startet in der Formel 4 (German)”. Der Spiegel. 2. 3. 2015. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  18. ^ „Michael Schumacher's son Mick signs deal to race in Formula 4”. BBC. 2. 3. 2015. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  19. ^ Medland, Chris (19. 2. 2016). „Schumacher moves to Prema in F4”. F1i. Chris Medland. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  20. ^ „Joey Mawson is the 2016 ADAC Formula 4 Champion!”. snaplap.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  21. ^ Allen, Peter (30. 10. 2016). „Siebert puts Italian F4 crown out of Schumacher’s reach as Fernandez wins”. formulascout.com. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  22. ^ Chokhani, Darshan (15. 11. 2016). „Schumacher, Newey headline MRF Challenge entry list”. Motorsport.com. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  23. ^ „MRF Challenge returns to Buddh circuit in 2016-17 season”. Motorsport.com. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  24. ^ Chokhani, Darshan (19. 2. 2017). „Chennai MRF Challenge: Newey takes title in tie-breaker”. motorsport.com. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  25. ^ a b v „Mick Schumacher”. premapowerteam.com. Arhivirano iz originala 07. 12. 2020. g. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  26. ^ Simmons, Marcus (24. 12. 2016). „Mick Schumacher confirms 2017 European F3 campaign with Prema”. Autosport. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  27. ^ Logan, Ross (17. 10. 2017). „Michael Schumacher's son "has a lot to learn" after finishing 12th in maiden F3 season”. Daily Express. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  28. ^ Simmons, Marcus (28. 2. 2018). „Schumacher stays in F3 as Prema expands to five cars”. Motorsport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  29. ^ Allen, Peter (12. 5. 2018). „Ferrari’s Guan Yu Zhou Starts 2018 European F3 Season With Maiden Win In Pau”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  30. ^ Allen, Peter (13. 5. 2018). „Fenestraz resists Scherer challenge to take Pau F3 race two win”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  31. ^ Allen, Peter (13. 5. 2018). „Ralf Aron claims Pau Grand Prix title in rain-shortened Euro F3 race three”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  32. ^ „Dan Ticktum takes commanding first European F3 win in Hungary”. formulascout.com. Formula Scout. 2. 6. 2018. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  33. ^ Lumb, Tim (3. 7. 2018). „Enaam Ahmed scores first European F3 win in second Hungaroring race”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  34. ^ Lumb, Tim (3. 6. 2018). „Enaam Ahmed doubles up in Hungaroring European F3 finale”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  35. ^ Lumb, Tim (14. 7. 2018). „Ralf Aron leads Prema 1-2-3-4 in first F3 race at Zandvoort”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  36. ^ Lumb, Tim (14. 7. 2018). „Aron picks up second Zandvoort F3 win after Ticktum and Schumacher clash”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  37. ^ Lumb, Tim (15. 7. 2018). „Troitskiy claims shock Zandvoort European F3 victory after Ticktum jump start”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  38. ^ Lumb, Tim (27. 7. 2018). „Ticktum takes European F3 points lead with victory in Spa race two”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  39. ^ Wood, Elliot (28. 7. 2018). „Schumacher takes first European F3 win at Spa-Francorchamps”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  40. ^ Lumb, Tim (27. 7. 2018). „Ticktum takes European F3 points lead with victory in Spa race two”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  41. ^ Allen, Peter (13. 10. 2018). „Mick Schumacher seals European F3 title with second to Vips at Hockenheim”. formulascout.com. Formula Scout. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  42. ^ „Mick Schumacher to compete in F2 with Prema Racing in 2019 | Formula One®”. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  43. ^ „Latifi storms to victory in season opener”. fiaformula2.com. 30. 3. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  44. ^ „Ghiotto splits strategy for sprint win”. fiaformula2.com. 31. 3. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  45. ^ „Aitken asserts his ability with first F2 Feature Race win”. fiaformula2.com. 27. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  46. ^ „Nicholas Latifi sprints to Baku win”. fiaformula2.com. 28. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  47. ^ „Latifi plays the long game to seal Feature Race win”. fiaformula2.com. 11. 5. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  48. ^ „Dutch dynamo De Vries sprints to Barcelona win”. fiaformula2.com. 12. 5. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  49. ^ „De Vries seals back-to-back wins in Monaco”. fiaformula2.com. 24. 5. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  50. ^ „2019 FIA Formula 2 Monaco results”. FIA Formula 2 Championship. FIA Formula 2. 24. 5. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  51. ^ „Hubert holds on for photo finish victory”. fiaformula2.com. 25. 5. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  52. ^ „De Vries wins in Le Castellet to take Championship lead”. fiaformula2.com. 26. 6. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  53. ^ „Home comforts for Anthoine Hubert in Le Castellet”. fiaformula2.com. 23. 6. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  54. ^ „Matsushita claims first F2 Feature Race win”. fiaformula2.com. 29. 6. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  55. ^ „Sette Câmara secures first win of 2019”. fiaformula2.com. 30. 6. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  56. ^ „Ghiotto captures first F2 Feature Race win”. fiaformula2.com. 13. 7. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  57. ^ „Aitken secures home win in Silverstone”. fiaformula2.com. 14. 7. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  58. ^ „Latifi back to his brilliant best in Budapest”. fiaformula2.com. 3. 8. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  59. ^ „Schumacher storms to maiden F2 victory in Budapest”. fiaformula2.com. 5. 8. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  60. ^ „Formula 2: Anthoine Hubert killed in Belgium crash”. bbc.co.uk. BBC Sport. Arhivirano iz originala 31. 8. 2019. g. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  61. ^ „Statement: Anthoine Hubert”. formula1.com. Formula One Group. 31. 8. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  62. ^ „Matsushita masters Monza for Feature Race victory”. fiaformula2.com. 7. 9. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  63. ^ „Aitken fires to third F2 win in Monza Sprint”. fiaformula2.com. 8. 9. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  64. ^ „De Vries storms to Championship title with Sochi Feature Race victory”. fiaformula2.com. 28. 9. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  65. ^ „Defensive masterclass seals Ghiotto victory in Sochi Sprint”. fiaformula2.com. 29. 9. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  66. ^ „DAMS crowned Teams’ Champions as Sette Câmara wins in Abu Dhabi”. fiaformula2.com. 30. 11. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  67. ^ „Ghiotto Sprints to victory in final race of 2019”. fiaformula2.com. 1. 12. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  68. ^ „FIA Formula 2 and FIA Formula 3 confirm opening eight rounds of their revised 2020 calendars”. fiaformula2.com. 2. 7. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  69. ^ „Prema announce title winning duo for 2020”. 28. 11. 2019. Arhivirano iz originala 28. 11. 2019. g. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  70. ^ Mattocks, Harry (4. 7. 2020). „Feature Race: Ilott takes maiden win as Zhou hit with problems”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  71. ^ Higgins, Coilin (5. 7. 2020). „Sprint Race: Drugovich takes lights-to-flag victory ahead of Deletraz”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  72. ^ Mattocks, Harry (11. 7. 2020). „Feature Race: Shwartzman holds off Tsunoda to win in a rain-hit Austria”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  73. ^ Higgins, Coilin (12. 7. 2020). „Sprint Race: Lundgaard dominates to victory ahead of Ticktum”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  74. ^ Mattocks, Harry (18. 7. 2020). „Feature Race: Shwartzman completes perfect strategy to win in Hungary”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  75. ^ Higgins, Coilin (19. 7. 2020). „Sprint Race: Ghiotto edges to victory as leaders suffer with tyre wear”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  76. ^ Higgins, Coilin (9. 8. 2020). „Sprint Race: Tsunoda takes advantage of Prema collision for first F2 victory”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  77. ^ Higgins, Coilin (15. 8. 2020). „Feature Race: Astonishing win for Matsushita after starting eighteenth”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  78. ^ Higgins, Coilin (16. 8. 2020). „Sprint Race: Drugovich dominates as drivers struggle with tyres”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  79. ^ Higgins, Coilin (29. 8. 2020). „Feature Race: Five second penalty denies Mazepin victory over Tsunoda”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  80. ^ Higgins, Coilin (30. 8. 2020). „Sprint Race: Shwartzman leads Prema 1-2, Nissany and Ticktum clash”. gptoday.net. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  81. ^ „Mick Schumacher wins F2 race at Monza”. espn.com. 4. 7. 2020. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  82. ^ „DAMS’ Car 2 disqualified from Monza Sprint race, Ilott promoted to victory”. FIA_F2® - The Official F2® Website. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  83. ^ „Mazepin scores second F2 win, over Ghiotto, as Schumacher takes the Championship lead”. fiaformula2.com. 12. 9. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  84. ^ Higgins, Coilin (13. 9. 2020). „Sprint Race: Lundgaard dominates to the win as Vips claims first F2 podium”. gptoday.net. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  85. ^ „Schumacher storms to second win of 2020 in Sochi Feature Race, ahead of title rivals Tsunoda and Ilott”. fiaformula2.com. 26. 9. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  86. ^ „HIGHLIGHTS: Zhou takes first F2 win in red flagged Sprint Race”. fiaformula2.com. 27. 9. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  87. ^ „Zhou grabs first F2 win, as Ghiotto and Aitken crash ends Sochi Sprint Race early”. fiaformula2.com. 27. 9. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  88. ^ „Drugovich seals first Feature Race victory in Sakhir”. fiaformula2.com. 28. 11. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  89. ^ „Shwartzman storms to fourth win of the season in Sakhir”. fiaformula2.com. 29. 11. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  90. ^ „Tsunoda takes third win of 2020 in the Sakhir Feature Race, as the title goes down to the wire”. fiaformula2.com. 5. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  91. ^ „Schumacher crowned F2 champion, as Daruvala scores first win in Sakhir Sprint Race”. fiaformula2.com. 6. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  92. ^ „Spreman za Formulu 1 – Šumaher je šampion”. b92.net. 6. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  93. ^ a b „“I am sorry, it’s hard for me to talk,” Schumacher lost for words after sealing F2 title”. fiaformula2.com. 6. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  94. ^ „F2 Fastest laps”. results.motorsportstats.com. Motorsport Stats. Arhivirano iz originala 25. 07. 2020. g. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  95. ^ „Tata, budi ponosan: Mik Šumaher za volanom Formule 1”. mozzartsport.com. 26. 3. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  96. ^ „Šumaher i Ferari - zaveštanje”. mozzartsport.com. 2. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  97. ^ „Ferrari F1 test 'felt like home', Mick Schumacher says”. ABC News. 3. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  98. ^ „2019 Bahrain F1 Test Live”. Crash. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  99. ^ „Mick Schumacher pipped by Verstappen to fastest time in Bahrain F1 test| Formula One®”. Formula One. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  100. ^ „Mick Schumacher second fastest at Bahrain F1 test in Ferrari”. 2. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  101. ^ Richards, Giles (2. 4. 2019). „‘It felt like home’: Mick Schumacher second in testing on maiden F1 drive”. The Guardian. ISSN 0261-3077. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  102. ^ „Mik Šumaher: Bilo mi je lako na F1 testovima”. mondo.rs. 4. 4. 2019. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  103. ^ Williams-Smith, Jake (29. 9. 2020). „Mick Schumacher to make F1 practice debut with Alfa Romeo at Eifel GP”. Motor Sport magazine. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  104. ^ a b Jagličić, Igor (12. 10. 2020). „Helmut Marko: Mik Šumaher u Alfa Romeu od 2021.”. sportklub.rs. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  105. ^ „Šumaher u Formuli 1 2021. godine”. mozzartsport.com. 2. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  106. ^ Cooper, Adam (2. 12. 2020). „Schumacher: I’m ready for Abu Dhabi F1 debut if needed”. Motorsport.com. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  107. ^ „Verstapen prvi na treningu u Abu Dabiju”. rts.rs. 11. 12. 2020. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  108. ^ „Mick Schumacher confirmed at Haas for 2021”. Formula One. 2. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  109. ^ „Haas sign F2 racer Nikita Mazepin for 2021 on multi-year deal”. Liberty Media. 1. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  110. ^ „Schumacher: "Correrò con il 47"”. FormulaPassion.it (na jeziku: italijanski). 2. 12. 2020. Pristupljeno 8. 12. 2020. 
  111. ^ „Schumacher and Giovinazzi to fulfil Ferrari reserve role in 2022 | Formula 1”. www.formula1.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-12-22. 
  112. ^ „Schumacher ruled out of Saudi Arabian GP after qualifying crash”. www.formula1.com (na jeziku: engleski). 26. 3. 2022. Pristupljeno 2022-03-27. 
  113. ^ „The concept”. Race of Champions. Arhivirano iz originala 24. 09. 2015. g. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  114. ^ Cobb, Haydn (20. 1. 2019). „Guerra takes shock Race Of Champions win”. crash.net. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  115. ^ Cobb, Haydn (21. 1. 2019). „Mick Schumacher beats Sebastian Vettel in Race Of Champions in Mexico”. indiatoday.in. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  116. ^ Cobb, Haydn (20. 1. 2019). „Vettel, Schumacher lose Race of Nations Cup final to Team Nordic”. crash.net. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  117. ^ „Sebastian Vettel”. raceofchampions.com. Pristupljeno 16. 12. 2020. 
  118. ^ „Gland – vues ariennes” (na jeziku: francuski). SwissCastles.ch. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  119. ^ „Mick Facts – Career”. mickschumacher.ms. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  120. ^ „Šumaher u komi!”. rts.rs. 29. 12. 2013. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  121. ^ „Mick Schumacher declares father Michael as his idol”. Autoweek. 29. 3. 2017. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  122. ^ „Michael Schumacher's son wants to win F1 world championship someday”. Autoweek. 28. 12. 2016. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  123. ^ „Mik Šumaher u očevom bolidu na stazi u Belgiji”. b92.com. 27. 8. 2020. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  124. ^ „Mick Schumacher drives Michael's 2004 Ferrari at Tuscan Grand Prix”. ESPN.com. 13. 9. 2020. Pristupljeno 7. 12. 2020. 
  125. ^ „Bad weather at the Nurburgring prevents any running in first practice for the Eifel Grand Prix”. Formula1.com. 9. 10. 2020. Pristupljeno 9. 12. 2020. 

Spoljašnje veze uredi

 
Mik Šumaher na Vikimedijinoj ostavi.
Sportske pozicije
Šampion
Evropske formule 3
2018.
Robert Švarcman
(Šampionat formule 3)
Šampion
Formule 2
2020.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мик_Шумахер&oldid=26670226”