Milovan Milovanović (lekar)
Milovan Milovanović (Negotin, 1884 — Beograd, 1948) bio je srpski lekar, redovni član Srpskog lekarskog društva, dugogodišnji šef Prosekture Opšte državne bolnice, prvi profesor sudske medicine na Medicinskom fakultetu i dakan fakulteta u školskoj 1943/44. godini, predavač sudske medicine na Pravnom fakultetu u Beogradu. Zahvaljujući njemu Prosektura Opšte državne bolnice u Beogradu razvila se u moderan Sudsko-medicinski zavod, koji je 1923. godine postao nastavna baza. Napisao je prve udžbenike iz sudske medicine za medicinare i njima je u upotrebu uveo srpske sudsko-medicinske termine. U Institutu koji danas nosi njegovo ime stvorio je školu koja je dala i danas daje veliki broj stručnjaka.[1]
| Milovan Milovanović | |
|---|---|
.jpg) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1884. |
| Mesto rođenja | Negotin, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1948. |
| Mesto smrti | Beograd, SFR Jugoslavija |
| Nacionalnost | srbin |
| Naučni rad | |
| Polje | sudska medicina |
| Institucija | Medicinski fakultet u Beogradu |
| Poznat po | Prvi profesor sudske medicine u Srbiji |
Život i karijera uredi
Rođen je u Negotinu 1884. godine u kome je završio osnovno školovanja. Gimnaziju je završio u Zaječaru.
Medicinu je studirao u Beču od 1904. do 1910. godine.
Po povratku sa studija medicine u Srbiju 1911. godine, nakon što je Milovanovićevu zainteresovanost za sudsku medicinu primetio šef Prosekture dr Eduard Mihel, na njegov predlog angažovan je i potom postavljen je za sekundarnog lekara Prosekture Opšte državne bolnice u Beogradu.
Tokom 1911. i 1912. godine usavršavao se u bečkom Institutu za patologiju, da bi se tokom 1920. ponovo vratio u Beč na specijalizaciju iz patološke anatomije i sudske medicine.
Kao rezervni sanitetski oficir, učestvovao je 1912. i 1913. godine u balakanskim ratovima koje je vodila Srpska vojska.
Tokom Prvog svetskog rata, nakon što je bio razrešen vojne dužnosti 1915. godine, radio je do do kraja rata u Prosekturi i u Epidemijskoj laboratoriji u Beogradu.[2]
Po završetku Prvog svetskog rata Milovanović je nastavio rad u Prosekturi da bi po osnivanju Medicinskog fakulteta u Beogradu bio poslat na specijalizaciju iz oblasti patološke anatomije i sudske medicine u Beč. Tokom 1923. godine postavljen za vanrednog profesora Medicinskog fakulteta u Beogradu, za predmet Sudska medicina, a potom je 1933. godine promovisan u redovnog profesora.
Preminuo je u Beogradu 1948. godine, oduzevši sebi život u 64. godini života.[3]
Delo uredi
Njegovim zalaganjem je proširena i modernizovana zgrada Prosekture u Beogradu, a zatim je za potrebe nastave pretvorena u Sudsko-medicinski zavod 1923. godine.
Zaslužan je za Zbirku muzejskih preparata dr Eduarda Mihela, koju je Milovanović tokom niza godina predano popunjavao oformivši muzej veoma bogatog i raznovrsnog fonda koji postoji i danas.
Milovan Milovanović je tokom svoje akademske karijere postavio osnove sudske medicine napisavši i prve udžbenike iz sudske medicine u Srbiji.
Bibliografija uredi
- Odbukciona tehnike, 1922;
- Sudska medicina, prvi i opšti deo, 1926;
- Sudska medicina, drugi i posebni deo, 1931.
Izvori uredi
- ^ Jelena Jovanović Simić VELIKANI SRPSKE MEDICINE - 19. VEK I PRVA POLOVINA 20. VEKA, Srpska akademija nauka i umetnosti, Muzej nauke i tehnike, Srpsko lekarsko društvo, Beograd 2016
- ^ Snežana Veljković, Hronika sudske medicine u Beogradu 1863-1923-2006 (Beograd: Medicinski fakultet, 2009), 122, 123
- ^ Snežana Veljković, Hronika sudske medicine u Beogradu 1863-1923-2006 (Beograd: Medicinskifakultet) (2009). str. 124., 125 i 126.
