Milodrag Stanojević
Milodrag Stanojević (Baden, 7. decembar 1970 — selo Korita, 23. novembar 1991) bio je potporučnik Jugoslovenske narodne armije (JNA).
| Milodrag Stanojević | |
|---|---|
 Milodrag Stanojević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. decembar 1970. |
| Mesto rođenja | Baden, Austrija |
| Datum smrti | 23. novembar 1991. (20 god.) |
| Mesto smrti | Korita kod Lipika, Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Služba |  SFR Jugoslavija |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija |
| Čin | potporučnik |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj † |
Biografija uredi
Milodrag Stanojević rođen je 7. decembra 1970. godine u Badenu u Austriji, gdje je živio do svoje šeste godine, kada se sa porodicom preselio u selo Koturovi pod Kozarom. Otac Đuro i majka Milica pored njega imali su još tri kćerke.[1]
Vojna karijera uredi
U junu 1991. godine Zbor narodne garde (ZNG) zauzeo je niz opština i mjesta sa većinskim srpskim stanovništvom na teritoriji Srpske autonomne oblasti Krajina. Kao odgovor, JNA je, 30. juna 1991, naredila mobilizaciju 5. banjalučkog korpusa sa ciljem da se uđe u Socijalističku Republiku Hrvatsku i zaštiti srpsko civilno stanovništvo, koje se našlo na udaru. Među borcima JNA koji su tih dana mobilisani nalazio se i Milodrag Stanojević.[2]
Iako je većina boraca sa prostora Kozarske Dubice bila mobilisana u 11. partizansku, kasnije Dubičku brigadu, Milodrag je bio na dužnosti u 43. prijedorskoj brigadi. Pored toga što je bio veoma mlad, zbog hrabrosti pokazane na ratištu unaprijeđen je u potporučnika i data mu je komanda nad četom. Saborci su ga opisivali kao izuzetno skromnog i nevjerovatno hrabrog, što je i pokazao nekoliko puta. Posebno je ostao zapamćen podvig kada je u selu Lovska, 19. oktobra 1991. godine, sam istrčao pred neprijateljsku kolonu i tom prilikom zarobio dva tenka, jedno oklopno vozilo i komandira ZNG. Poginuo je 23. novembra 1991. godine braneći položaje u selu Korita, u blizini Pakraca.[1]
Postoji jedna, istina nepotvrđena, priča da je Milodrag u selu Lovska upoznao jednu djevojku, te da se iz tog razloga zaštitnički postavio prema ovom selu. Kada su pripadnici ZNG zauzeli selo, njegova četa se povukla u selo Korita. Upravo tada, u jednom izviđačkom poduhvatu smrtno je ranjen. Borci kojima je bio nadređen, ožalošćeni zbog gubitka voljenog komandanta, izvršili su juriš na neprijateljske položaje i tom prilikom su uz obostrane gubitke uništili jako neprijateljsko uporište.[3]
Jedna ulica u Kozarskoj Dubici danas nosi njegovo ime.[4]
Reference uredi
- ^ a b Janković Marko, Dubički 20. vijek, Riznica duhovnog blaga, Banja Luka, 2018, p. 132
- ^ Janković Marko, Moštanica i moštaničko Potkozarje kroz vijekove, Banja Luka, 2016, p. 110
- ^ Janković Marko, Dubički 20. vijek, Riznica duhovnog blaga, Banja Luka, 2018, p. 133
- ^ Janković Marko, Dubički 20. vijek, Riznica duhovnog blaga, Banja Luka, 2018, 133
Literatura uredi
- Janković Marko, Dubički 20. vijek, Riznica duhovnog blaga, Banja Luka, 2018.
- Janković Marko, Moštanica i moštaničko Potkozarje kroz vijekove, Banja Luka, 2016.