Milorad Majić
Milorad Majić (Novi Bečej, 6. septembar 1906 — Beograd, 6. decembar 1974) bio je srpski filmski i pozorišni glumac.
| Milorad Majić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 6. septembar 1906. |
| Mesto rođenja | Novi Bečej, Austrougarska |
| Datum smrti | 6. decembar 1974. (68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
| Rad | |
| Bitna uloga | Četiri kilometra na sat Idu dani |
| Veza do IMDb-a | |
Karijera uredi
Milorad Majić je rođen 6. septembra 1906. godine u Novom Bečeju. Osnovnu školu završio je u mestu rođenja, da bi potom dve godine pohađao Preparandiju (učiteljsku školu) u Somboru, koju napušta sa željom da upiše likovnu akademiju. Po povratku u rodno mesto u potpunosti se posvetio slikanju, ali u nadi da će upisati likovnu akademiju, Milorad odlazi u Zagreb gde se godinu dana pripremao za prijemni ispit, ali mu je to ipak ostala samo neostvarena želja.[1]
U Novom Bečeju je 1929. godine gostovalo desetak dana Gradsko povlašćeno pozorište iz Niša, čiji su glumci stanovali u hotelu njegovog strica Slavka Krke, koji je u istom držao i novobečejski bioskop. Bila je to prilika da se Milorad druži i bolje upozna sa glumcima. Kada je niška družina napuštala Novi Bečej u glumačkom karavanu bio je i Milorad, koji je sa njima stigao u grad na Nišavi. U Nišu se upoznao sa glumicom Natalijom (Natašom) Nešović, rođenom Beograđankom, koja će mu ubrzo postati životna saputnica. U želji da budu bliže rodnom kraju, mladi bračni par 1931. napušta Niš, sa željom da glumačku karijeru nastave u Novom Sadu. Kako je bila letnja pauza, usputna stanica im je bio Novi Bečej, gde su tokom leta organizovali nekoliko zanimljivih pozorišnih predstava i nekoliko dramskih večeri, što je zabeleženo i u „Jugoslovenskom dnevniku“, 31. jul 1931. godine. Prvih dana jeseni i na početku sezone 1931/32, našli su se na spisku glumaca novosadskog Srpskog narodnog pozorišta. Po okončanju prve sezone u SNP (31. avgusta 1932) rodila im se ćerka (Dubravka Nešović), što je uticalo da privremeno napuste Novi Sad, pređu u Beograd kod Natašinih roditelja i glumačku karijeru nastave u privatnom pozorištu Petra Milosavljevića.[1]
Ratne godine je proveo u Novom Bečeju i Pančevu, gde funkcioniše Dunavsko narodno pozorište. Posle oslobođenja igra u Pančevu i u novoformiranom Narodnom pozorištu „Sterija“ u Vršcu. Posle Banja Luke, gde se oprobao i kao reditelj („Pokondirena tikva“), vraća se u Vojvodinu i za dve godine (1951 -1953) u Narodno pozorište u Somboru, ostvario je dvadesetak zapaženih rola i režirao predstavu „Ulični svirači“ Paula Šureka, u kojoj je nastupio i kao glumac. Posle Sombora, ređali su se gradovi kao na filmskoj traci, po treći put Pančevo, zatim Cetinje, Titograd (danas Podgorica), Užice, da bi karijeru okončao u Zenici, gde je 1970. otišao u penziju.[1]
Krajem pedesetih godina, Majić se pored pozorišta iskazao i na filmu. Debitovao je u filmu Četiri kilometra na sat, ulogom Op Jo, za koju je dobio Zlatnu arenu u Puli za epizodnu mušku ulogu.[2] Godine 1958, u anketi beogradskog NIN-a bio je među deset najpopularnijih jugoslovenskih glumaca. Pored filmskog spektakla Kozara igrao je u još 14 filmova, kao i u TV seriji „Izdanci iz opaljenog grma“ (1972). Preminuo je 6. decembra 1974. godine u Beogradu.
Filmografija uredi
| 1950 | 1960 | 1970 | Ukupno | |
|---|---|---|---|---|
| Dugometražni film | 2 | 8 | 3 | 13 |
| TV serija | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Kratki film | 0 | 1 | 0 | 1 |
| Ukupno | 2 | 9 | 4 | 15 |
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1950.-te | |||
| 1958. | Četiri kilometra na sat | Op Jo | |
| 1959. | Pet minuta raja | Logoraš | |
| 1960.-te | |||
| 1960. | Bolje je umeti | Slepac | |
| 1962. | Kozara | Deda | |
| 1962. | Stepa | Pantalej | |
| 1963. | Nevesinjska puška | / | |
| 1963. | Vetar nešto nosi Kratki film | / | |
| 1963. | Dve noći u jednom danu | Seljak | |
| 1968. | Uzrok smrti ne pominjati | Starac | |
| 1968. | Biće skoro propast sveta | / | |
| 1969. | Zaseda | Starac Božo | |
| 1970.-te | |||
| 1970. | Siroma’ sam al’ sam besan | / | |
| 1970. | Idu dani | ||
| 1972. | Tragovi crne devojke | / | |
| 1972. | Izdanci iz opaljenog grma TV serija | Milutinov deda | |
Reference uredi
- ^ a b v „Novobečejski glumac Milorad Majić Krka: Banaćanin sa Zlatnom arenom”. dnevnik.rs. 22. 12. 2019. Pristupljeno 24. 4. 2020.
- ^ „MAJIĆ Milorad-Krka”. snp.org.rs. 24. 4. 2020. Pristupljeno 24. 4. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Milorad Majić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
