Milton Glejzer (engl. Milton Glaser; Bronks, 26. jun 1929Menhetn, 26. jun 2020) bio je američki grafički dizajner. Njegovi najznačajniji dizajni uključuju logotip Volim Njujork (engl. I Love New York)[1][2], poster za Boba Dilana iz 1966. godine i logoe za Di-Si komiks (engl. DC Comics), Univerzitet Stouni Bruk (engl. Stony Brook University)  i Bruklinsku pivaru (engl. Brooklyn Brewery)[3]. Godine 1954. takođe je bio jedan od osnivača studija Puš Pin (eng. Push Pin); suosnivač je magazina Njujork (eng. NewYork) sa Klejem Felkerom a osnovao je i kompaniju Milton Glejzer (engl. Milton Glaser Inc). Producirao je i dizajnirao Short Subject, poznatiji kao Mickey Mouse in Vietnam, kratki antiratni šesnaestomilimetarski film u režiji Vitni Li Sevidža (oca Adama Sevidža) 1969. godine. Njegova umetnička dela prikazivana su na izložbama i čine deo stalnih postavki mnogih muzeja širom sveta.[4] Tokom svoje duge karijere, uradio je dizajn za mnoge postere, naslovne strane publikacija i arhitektonske projekte. Dobio je mnoge nagrade za svoj rad, uključujući i priznanje National Medal of the Arts (Nacionalna medalja za humanističke nauke i umetnost) od predsednika Baraka Obame 2009. godine, te je bio prvi grafički dizajner koji je dobio ovo priznanje.[4]

Milton Glejzer
Glejzer u 2003.
Lični podaci
Datum rođenja(1929-06-26)26. jun 1929.
Mesto rođenjaBronks, Njujork, SAD
Datum smrti26. jun 2020.(2020-06-26) (91 god.)
Mesto smrtiMenhetn, Njujork, SAD
ObrazovanjeCooper Union Accademia di Belle Arti di Bologna
Porodica
SupružnikŠirli Girton
Umetnički rad
NagradeCooper-Hewitt National Design Award Lifetime Achievement, 2004 National Medal of Arts, 2009
Zvanični veb-sajt
https://miltonglaser.com

Život i karijera

uredi

Glejzer je rođen u Bronksu, u državi Njujorku. Njegovi roditelji, Judžin i Elinor (rođena Bergman) bili su imigranti mađarsko-jevrejskog porekla.[5] Porodica je stanovala u južnom Bronksu.[1] Njegov otac bio je vlasnik radnje za hemijsko čišćenje i krojačnice, a  majka je bila domaćica. Pre pohađanja srednje škole High School of Music & Art na Menhetnu,[6] išao je na časove crtanja kod umetnika Rafaela i Mozesa Sojera.

Nakon diplomiranja na fakultetu Cooper Union u Njujorku, Rejnold Rafins, Simur Švast, Edvard Sorel i Glejzer su 1954. godine osnovali studio Puš Pin (engl. Push Pin).[7] Glejzer im se pridružio po povratku iz Italije.[6][7] Godine 1957. Push Pin Monthly Graphic poslat je prijateljima i klijentima.[7] Rad studija odbacivao je tradiciju i zalagao se za „preporođene  interpretacije istorijskih stilova“.[7] Glejzer i Simur Švast su dvadeset godina vodili studio Puš Pin, koji je postao glavni  reper u svetu grafičkog dizajna.[8] Studio je „redefinisao i proširio opseg odobrenje za štampu dizajnera, ilustratora i vizualne kulture u celini“.[7]

Glejzer je 1974. godine osnovao svoju dizajnersku kompaniju Milton Glaser Inc. i naredne godine napustio studio Puš Pin.[6] Godine 1983. sklopio je partnerstvo sa Valterom Bernardom i osnovao firmu za dizajn publikacija u Njujorku pod nazivom WBMG. Firma WBMG je dizajnirala više od 50 časopisa, novina i serijskih publikacija širom sveta.[4]

Tokom svoje karijere Glejzer je lično dizajnirao i ilustrovao više od 400 postera.[6] Milton se u velikoj meri oslanjao na umetnike s početka 20. veka kako bi stvorio svoj stil koji se sastojao od razigranih, psihodeličnih crteža sa kontrolisanim eksplozijama boja, siluetama i smelim geometrijskim konturama.[9] Njegov rad je izložen u muzeju Cooper Hewitt National Design Museum u Njujorku, u Muzeju Viktorije i Alberta u Londonu i u Izraelskom muzeju u Jerusalimu.[6] Njegov rad je i sastavni deo međunarodnih izložbi.[4][6] Imao je samostalne izložbe u Centru Žorž Pompidu u Parizu i Muzeju moderne umetnosti u Njujorku.[4]

Godine 1988. Glejzer je dizajnirao italijanski restoran Trattoria Dell'Arte u vlasništvu Šeli Fajerman u Njujorku preko puta Karnegi Hola.[10]

Godine 2008. snimljen je dokumentarni film o njemu pod nazivom To Inform and Delight: The World of Milton Glaser.[11] Omaž Glejzeru, koji je još uvek radio u svojoj 90. godini, objavljen je u Njujork tajmsu (The New York Times) 2019. godine.[12]

Glejzer je preminuo od moždanog udara i otkazivanja bubrega u Njujorku na svoj 91. rođendan.[6][13]

Radovi

uredi

Poster Boba Dilana

uredi

Glejzer je dizajnirao poster za album „Najveći hitovi Boba Dilana“ 1966. godine. To je bio jedan od njegovih prvih postera. Poster prikazuje profil Dilanovog lica sa psihodeličnom, kovrdžavom kosom i  natpisom „Dilan“ na dnu po uzoru na Glejzerov font Baby Teeth.[13] Inspiracija za poster bio je autoportret Marsela Dišana iz 1957. godine,  a na izbor boja i oblika na slici“[14] uticala je secesija. Šest miliona postera je odštampano, distribuirano i prodato za stotine dolara kao kolekcionarski predmeti.[14]

Logo I Love New York

uredi

Jedno od Glejzerovih najprepoznatljivijih dela je logo „Ja volim Njujork“ (I Love New York). Sredinom 1970-ih stopa kriminala u Njujorku je porasla, grad se već uveliko smatrao opasnim i bio je na ivici bankrota.[15] Država Njujork je 1977. godine angažovala reklamnu agenciju Wells Rich Green i Miltona Glejzera da dizajniraju logo radi unapređenja turizma.[16] Glejzer je bio taj koji je smislio dizajn dok je sedeo na zadnjem sedištu taksija na putu ka sastanku.[17] Logotip se sastoji od velikog "I" i crvenog srca, postavljenog na  slova "NY" u fontu American Typewriter, koji simbolizuje Njujork. Njegova inspiracija za logo bio je dizajn slike Roberta Indijane „Ljubav“ (LOVE), sa četiri slova naslagana jedno na drugo. „Glejzer je toliko voleo Njujork da je svoj rad dao gradu besplatno u nadi da će postati javno vlasništvo“.[17]

Logotip donosi državi Njujork 30 miliona dolara svake godine i postao je ikona pop kulture. Štampa se na svemu, od šoljica za kafu do majica i kačketa. Logo se može videti svuda u Njujorku.[17] Rad Roberta Indijane uticao je na Glejzera, koji je zauzvrat inspirisao druge dizajnere da kreiraju varijacije na temu, na primer I Heart Radio. Država Njujork je protiv njih podnela skoro 3.000 tužbi.[18]

Nakon terorističkih napada 11. septembra, logo je postao još veći simbol stvarajući jedinstvo u narodu. Glejzer je dizajnirao modifikovanu verziju na kojoj piše: „Ja volim Njujork više nego ikad“ kao odgovor na te napade. Crveno srce ima mali ogoreli deo duž jedne ivice koji simbolizuje napad na Svetski trgovinski centar.[19]

Časopis NewYork

uredi

Glejzer i Klej Felker su 1968. osnovali časopis NewYork.[20] Časopis je bio o tome kako je izgledao na strani čitaoca; „pisalo se  o tome šta se dešavalo u Njujorku u to vreme“.[21] Jedan primer toga je „Podzemni gurman“. Tema su bili jeftini restorani u Njujorku. Glejzer je sedam godina pisao članak sa Džeromom Snajderom. Bila je to jedna od najpopularnijih rubrika u magazinu. NewYork je „postao obrazac za gradske magazine  i podstakao mnoštvo imitacija“.[20] Glejzer je napustio časopis 1977. godine.[22] Zahvaljujući Glejzerovom iskustvu sa časopisom NewYork, Džon F. Kenedi Mlađi ga je angažovao 1993. godine da zajedno sa njegovim partnerom Majklom Dž. Bermanom rade na građenju ugleda koji im je bio potreban za njihov početnički magazin George.

Tipografija

uredi

Glejzer je 1970. godine dizajnirao istoimeni font Glaser Stencil po uzoru na geometrijske sans serifne fontove kao što su Futura i Avant Garde.[23]

Dizajnirani fontovi

uredi
  • Art Decko (Photo Lettering Inc.) [24]
  • Babycurls (Photo Lettering Inc.) [23]
  • Babyfat (1964, Photo Lettering Inc.) [24]
  • Babyteeth (1966, Photo Lettering Inc.) [24]
  • Eightway (1964, Photo Lettering Inc.), sa Džordžom Levitom[24]
  • Futura Stencil (1970, Mergenthaler) [24]
  • Glazer Stencil (1970, Mergenthaler) [23]
  • Houdini (1969, Photo Lettering Inc.) [24]
  • Rainbow! (1987, Photo Lettering Inc.) [24]
  • Stencil Select (1970, Mergenthaler) [23]

Pomilio Blum

uredi

Glejzer je 2019. godine preuredio „nosorog“, istorijski logo italijanske komunikacijske agencije Pomilio Blum.[25] Polazeći od ovog iskustva, snimljen je dokumentarac pod nazivom A Social Design story, koji je dostupan na Amazon Prime Video USA i UK.[26]

Nagrade

uredi

Godine 2004. Glejzer je osvojio nagradu National Design Award Lifetime Achievement za životno delo od muzeja Cooper-Hewitt National Design Museum za velike i značajne dalekosežne doprinose savremenoj dizajnerskoj praksi.[4]

Godine 2009. odlikovan je nagradom National Medal of Arts, koju su mu uručili predsednik Barak Obama i prva dama Mišel Obama u Beloj kući. [6][20] Glejzer je prvi grafički dizajner koji je dobio ovu nagradu.[20]

Glejzer je 2015. godine proglašen jednim od osam istaknutih ličnosti starijih od 80 godina na događaju Eight Over Eighty, koji organizuje neprofitna organizacija The New Jewish Home.[27]

Odabrani radovi

uredi

Publikacije

uredi

Glaser, Milton (2020). Sketch and Finish: The Journey from Here to There. Hudson, N.Y.: Princeton Architectural Press. ISBN 9781616899615.

Reference

uredi
  1. ^ a b Leland, John (July 29, 2016). "The Master Designer: Milton Glaser Still Hearts New York". The New York Times. Pristupljeno 24. septembra 2019.
  2. ^ McGookin, Steve (September 28, 2007). "Fifty Years Of Loss". Forbes. Arhivirano iz originala 18. novembra 2007. Pristupljeno 26. aprila 2008.
  3. ^ "Brooklyn Brewery logo". miltonglaser.com. Arhivirano iz originala 4. oktobra 2011.
  4. ^ a b v g d đ "Biography". miltonglaser.com. Pristupljeno 18. jula 2016.
  5. ^ Wack, Arianne (April 2, 2014). "Getting to Know Milton Glaser, the Godfather of Modern Design". hyperallergic.com. Pristupljeno 2. aprila 2014.
  6. ^ a b v g d đ e ž Grimes, William (June 26, 2020). "Milton Glaser, Master Designer of 'I ♥ NY' Logo, Is Dead at 91". The New York Times. Pristupljeno 26. juna 2020.
  7. ^ a b v g d "Pushpin Gallery". pushpininc.com. Pristupljeno 20. jula 2016.
  8. ^ Pushpin Group website, pristupljeno 6. juna 2008.
  9. ^ Farago, Jason (30. 6. 2020). „Ten Signature Images from Milton Glaser's Eclectic Career”. The New York Times. 
  10. ^ Brown, Patricia Leigh (November 17, 1988). "CURRENTS; A Bistro With Humor, From Glaser". The New York Times. Pristupljeno 27. juna 2020.
  11. ^ Holden, Stephen (May 22, 2008). "Movie Review: "To Inform and Delight: The World of Milton Glaser"; Artist With His Signature on the City". The New York Times.
  12. ^ Leland, John (July 4, 2019). "Why This Famous Graphic Designer, at 90, Still ♥ NY". The New York Times. Pristupljeno July 4, 2019.
  13. ^ a b "Milton Glaser, Co-Founder of New York Magazine and Creator of 'I❤NY,' Dies at 91". NYMag. June 26, 2020. Pristupljeno 26. juna 2020.
  14. ^ a b Edwards, Owen. "Sign of the Times: Bob Dylan". Pristupljeno July 21. jula 2016.
  15. ^ Holden, Stephen (May 21, 2009). "Wendy Keys's Documentary on Creator of 'I ♥ New York' Logo". The New York Times. ISSN 0362-4331. Pristupljeno 13. jula 2016.
  16. ^ Grimes, William (June 26, 2020). "Milton Glaser, Master Designer of 'I ♥ NY' Logo, Is Dead at 91". The New York Times. ISSN 0362-4331. Pristupljeno 27. juna 2020.
  17. ^ a b v Gary (March 19, 2015). "The Story Behind I Heart New York". Buy T-Shirts Online. Pristupljeno 13. jula 2016.
  18. ^ "List of Cease and Desist Letters Regarding the I ♥ NY® logo". MuckRock.com. Pristupljeno 16. avgusta 2018.
  19. ^ Perez, Rodrigo (September 11, 2018). "Remembering 9/11 Through Milton Glaser's 'I Love New York More Than Ever' SVA Poster". School of Visual Arts. Pristupljeno 27. juna 2020.
  20. ^ a b v g "History". miltonglaser.com. Pristupljeno 20. jula 2016.
  21. ^ Layoura Layoura (November 25, 2015). "Milton Glaser – To Inform and Delight". YouTube. Pristupljeno 20. jula 2016.
  22. ^ Bonanos, Christopher (June 26, 2020). "Milton Glaser, Co-Founder of New York Magazine and Creator of 'I❤NY,' Dies at 91". New York. Pristupljeno 27. juna 2020.
  23. ^ a b v g "FONT DESIGNER – MILTON GLASER". Linotype.
  24. ^ a b v g d đ e Chwast, Seymour, The Push Pin Graphic, A Quarter Century of Innovative Design and Illustration, Chronicle Books, San Francisco, California, 2004. str. 249-50..
  25. ^ "Morto Glaser, disegnò iconica scritta I love NY - Lifestyle". ANSA.it (in Italian). June 27, 2020. Pristupljeno 25. februara 2022.
  26. ^ "A Social Design Story - A journey with Milton Glaser (2020)". Radio Times. Pristupljeno 25. februara 2022.
  27. ^ "Milton Glaser". Jewish Home. Pristupljeno 26. juna 2020.