Mihajlovski muzej Aleksandra Sergejeviča Puškina
Memorijalni muzej-park Aleksandra Puškina „Mihajlovsko” (rus. Мемориальный музей-заповедник А. С. Пушкина «Михайловское»), punim imenom Državni memorijalni istorijsko-literarni i prirodno-pejzažni muzej-park A. S. Puškina „Mihajlovsko” (rus. Государственный мемориальный историко-литературный и природно-ландшафтный музей-заповедник А. С. Пушкина «Михайловское») muzejski je kompleks površine oko 9.800 hektara na području Puškinogorskog rejona Pskovske oblasti, na krajnjem zapadu evropskog dela Ruske Federacije. Muzej je posvećen životu i radu jednog od najvećih ruskih pesnika svih vremena, i osnivaču savremene ruske književnosti Aleksandru Puškinu čija porodica je imala imanje u selu Mihajlovsko na tom području.
| Memorijalni muzej i rezervat Mihajlovsko | |
|---|---|
| Мемориальный музей-заповедник А. С. Пушкина «Михайловское» | |
 | |
| Osnivanje | 17. mart 1922. |
| Lokacija | Puškinskije Gori i okolina Rusija |
| Vrsta | muzej-rezervat |
| Veb-sajt | pushkin.ellink.ru |
|
Kulturno nasleđe Ruske Federacije, |
Istorija uredi
Godine 1742. imperatorka Jelisaveta I Petrovna dodelila je imanje u blizini sela Mihajlovsko, na području današnjeg Puškinogorskog rejona, tadašnjem plemiću i generalu Abramu Petroviču Ganibalu. Njegova unuka Nadežda Puškina bila je majka pesnika Aleksandra Puškina, a sam pesnik imanje je prvi put posetio u leto 1817. godine. Puškin je živeo u Mihajlovskom u periodu između 1824. i 1826. godine. Posle smrti njegove majke 1836. cerlo imanje je prešlo u posed Aleksandra Puškina, koji je i sam sahranjen u obližnjem Svjatogorskom manastiru 6. februara 1837. godine. Posed je ostavo u vlasništvu Puškinovih sve do 1899. kada je njegov sin Grigorij Puškin prodao imanje državi.
Godine 1911. otvoren je manji muzej posvećen Aleksandru Puškinu, međutim celo područje je opljačkano i spaljeno do temelja tokom Oktobarske revolucije 1917. godine. Imanja su ubrzo obnovljena i 17. marta 1922. proglašena za spomenik od nacionalnog značaja, a celo područje je pretvoreno u muzej. U kompleks muzeja 1936. uključen je i ansambl Svjatogorskog manastira.
Manastir je tek 1992. vraćen u posed Ruske pravoslavne crkve, a tri godine kasnije muzej dobija sadašnje ime, a iste godine je ceo kompleks proglašen za spomenik kulturnog nasleđa Ruske Federacije (ukazom tadašnjeg predsednika Borisa Jeljcina).
Muzejski kompleks uredi
Muzej-park Mihajlovsko obuhvata:
- grobnicu A. S. Puškina i porodičnu grobnicu Ganibal-Puškina u Svetogorskom manastiru;
- imanja Mihajlovsko, Trigorsko i Petrovsko;
- arheološke lokalitete Velje, Voronič, Vrev i Savkina Gorka;
- jezera Beloguli, Velje, Kučane, Malenec i Crno jezero;
- levu obalu Sorota;
- etno-muzej „Vodenica u selu Bugrovo”
- naučno-kulturni centar u varošici Puškinskije Gori;
- imanja Puškinovih prijatelja, saradnika i komšija — Voskeresnjsko, Golubovo, Deriglazovo i Lisaja Gora;
- istorijski deo sela Velje
-
Puškinov radni sto u Mihajlovskom -
Kuća A. P. Ganibala
