Nikola Pantić
Nikola Pantić (Smederevo, 18. decembar 1927 — Beograd, 21. novembar 2002) bio je geolog - paleontolog, redovni profesor Rudarsko-geološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, akademik.
| Nikola Pantić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. decembar 1927. |
| Mesto rođenja | Smederevo, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 21. novembar 2002. (74 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija |
Biografija uredi
Rođen je 18. decembra 1927. u Smederevu. Diplomirao je 1951. na geološko-paleontološkoj grupi Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu. Tada je izabran za asistenta. Doktorirao je 1956. tezom „Biostratigrafija fosilnih flora Srbije“. Za docenta je izabran 1956, vanrednog profesora 1962. (predmet Paleobotanika), redovnog 1968. Bio je redovni profesor Rudarsko-geološkog fakulteta do 1. oktobra 1993. kada je penzionisan.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 7. marta 1968. a za redovnog 15. decembra 1983. u Odeljenju prirodno-matematičkih nauka. Od 1998. podelom na dva dela ovog odeljenja pripadao je Odeljenju za matematiku fiziku i geo-nauke. Vodio je Odbor za paleofloru i paleofaunu i Odbor „Čovek i životna sredina“ u okviru SANU. Bio je član Državnog saveta za zaštitu čovekove okoline i predsednik projektnog saveta Ministarstva za zaštitu čovekove sredine na proučavanju zaštite prirode.
Izabran je za dopisnog člana Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu 23. juna 1988.
Sarađivao je Geološkim institutom pri Visokoj tehničkoj školi u Cirihu gde 1976-1980 učestvovao u radu kao gostujući profesor.[1] U tom institutu organizovao je rad na palinološkom proučavanju starosti sjajnih škriljaca u Alpima čime je doprineo rešavanju jednog značajnog problema alpijske geologije. U dva navrata držao je doktorandske kurseve na Pensilvanijskom državnom univerzitetu, sa čijom ekipom je učestvovao u istraživanju močvara Floride.
Bio je predsednik Srpskog geološkog društva, po drugi put izabran 1991. Bio je jedno vreme sekretar a zatim i predsednik Saveza geoloških društava Jugoslavije.
Objavio je više od 300 naučnih radova i dela. Njegov naučni rad bio je posvećen mnogim oblastima, najviše paleobotanici, paleoekologiji, mikropaleontologiji. Neke od njegovih knjiga su „O jedinstvu prirodnog i duhovnog“ (1997) i „Zapisi iz geološke istorije“ (2001).
Odlučno se borio za afirmaciju dela Milutina Milankovića. Zajedno sa dr Aleksandrom Petrovićem u Zavodu za udžbenike započeo je 1997. izdavanje izabranih dela Milutina Milankovića. Za njegovog života objavljeno je sedam knjiga. Sa Aleksandrom Petrovićem bio je rukovodilac projekta Hensvera koji se od 1992. do 1995. odvijao u Muzeju savremene umetnosti (učesnici: Goran Putnik, Gaga Caranović, Kosta Bodganović, Milan Radovanović, Mirjana Petrović, Mileva Sladić, Darko Tanasković, i dr).[1] Bio je jedan od pisaca Memoranduma SANU.
Dobitnik je velikog broja nagrada: Sedmojulska nagrada Srbije za oblast prirodno-matematičkih nauka (1991),[2] Povelja Saveza geoloških društava Jugoslavije za dugogodišnji rad u upravi Saveza (1990),[1] Povelja Saveznog geološkog zavoda za rezultate u izradi Geološke karte Jugoslavije (1989),[1] Medalja srpskog geološkog društva (1991),[1] Plaketa Rudarsko-geološkog fakulteta (1991).[1]
Prilikom proslave 125. godišnjice Visoke tehničke škole u Cirihu u poglavlju o Geološkom institutu od svih gostujućih profesora pomenuto je jedino ime Nikole Pantića („zahvaljujući njegovom doprinosu prvi put je izvršeno detaljno datiranje besfosilnih sjajnih škriljaca Alpa“)[2]
Umro je 21. novembra 2002. u Beogradu.
U oktobru 2007. godine u Prirodnjačkom muzeju u Beogradu otvorena je izložba posvećena osamdesetogodišnjici rođenja Nikole Pantića pod nazivom „Istoričar prirode“. Tokom aprila 2007. godine u Muzeju u Smederevu je bila postavljena izložba pod nazivom „Liturgija, harmonija, spirala - Omaž akademiku Nikoli Pantiću“.[3]
Reference uredi
Literatura uredi
- „Godišnjak“ CI za 1994. godinu, Biografije i bibliografije, Nikola Pantić redovni član. str. 325–335; izd. SANU, Beograd 1995.
