Nikola Smiljanić
Nikola Smiljanić (Badovinci, oko 1760. ili 1777 — Belotić, 1815[1]) je bio srpski prota i vojvoda u Prvom i Drugom srpskom ustanku.
Nikola Smiljanić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1760. |
| Mesto rođenja | Badovinci, Osmansko carstvo, danas Srbija |
| Datum smrti | 1815. |
| Mesto smrti | Belotić, Kneževina Srbija, Osmansko carstvo |
Biografija
urediRođen je u selu Badovinci oko 1760. (ili 1777), a odrastao je u Belotiću i Šapcu. Nikolu Smiljanića usvojila je Jeka Radojičina, udovica, koja se bavila trgovačkim poslovima u Šapcu. Ona je školovala i oženila Nikolu Smiljanića, nakon čega je bio rukopoložen za đakona i kasnije jereja. Kao đakon, Nikola Smiljanić bio je jedno vreme učitelj u Belotiću.
Protojerej Nikola Smiljanić bio je oženjen Mitrom, kćerkom kneza Mihaila Ružičića iz Metkovića u Pocerskoj knežini Šabačke nahije, čiji pisar jedno vreme je bio Miloš Stojićević, rodonačelnik Stojićevića.
Vojvoda kitogkitški Nikola Smiljanić učestvovao je i u Prvom i u Drugom ustanku. Vojvodu Nikolu Smiljanića otrovao je Marko Štitarac po nalogu knjaza Miloša.
Protojerej Nikola Smiljanić imao je kćerku koja se udala za Jovana Radovanovića trgovca u Šapcu zvanog „Ćurčija“.[2]
Njegovu romansiranu biografiju napisao je Slobodan Smiljanić u romanu „Veliki prota” 2021. godine.
Vidi još
urediIzvori
uredi- ^ Milan Đ. Milićević: „Pomenik znamenitih ljudi u srpskog naroda novijega doba“, odrednica „Smiljanić Nikola“, str. 652-654, Beograd, 1888. godine
- ^ Zvanična internet prezentacija opštine Bogatić, Pristupljeno 15. 4. 2013.
Spoljašnje veze
uredi
