OŠ „Anta Bogićević” Loznica
OŠ „Anta Bogićević” u Loznici sledi tradiciju prve lozničke škole osnovane 1795. godine,[1] koju je otvorio Grgur Grgurević i u koju je krenuo najveći reformator srpskog jezika Vuk Stefanović Karadžić. Od 1951. godine kao osmogodišnja škola nosi ime velikog srpskog vojvode iz Prvog srpskog ustanka Ante Bogićevića, koji se najviše istakao u odbrani Loznice 1810. godine, kao komandant odbrane grada od Turaka.
| OŠ „Anta Bogićević” Loznica | |
|---|---|
 Školska zgrada | |
| Osnovana | 1795. |
| Lokacija | Janka Veselinovića 6, Loznica Loznica, grad Loznica |
| Država |  Srbija |
| Veb-sajt | http://www.antabogicevic.rs/ |
Škola se nalazi na istom mestu kao i pre dvesta i više godina, na uzvišenju gde je bio Loznički grad i gde su se u prošlosti odigrale najznačajnije bitke u Prvom srpskom ustanku. Oko škole postoje „šančevi”- rovovi i utvrde od zemlje koje su podigli ustanici u borbi protiv Turaka. U neposrednoj blizini škole se nalazi Crkva Pokrova Presvete Bogorodice.
Istorijat uredi
Po podacima iz 1836. godine Loznička škola je imala 32 učenika, a školske 1858/59. godine otvorena je Osnovna ženska škola koja ima ukupno 75 đaka. U periodu od 1838. do 1914. u Jadru su otvorene škole u skoro svim selima, tako da ih je bilo šesnaest zaključno sa 1914. godinom.
Odlukom Popečiteljstva Prosveštenija (ministarstvo prosvete) iz 1840. godine gradi se nova školska zgrada u samom „gradu” gde se i danas nalazi. Ta školska zgrada je služila do početka Prvog svetskog rata i početka Bitke na Drini 12. avgusta 1914. godine, kada je Loznica bombardovana i među prvim zgradama porušena zgrada škole. Posle rata školovanje je nastavljeno 1918. godine, nastava je održavana u tri zgrade, nenamenske i neuslovne, da bi današnja zgrada bila podignuta 1928. godine. Sve do 1932. godine škola nije imala ime, a od 6. decembra 1933. godine škola nosi naziv „Narodna osnovna škola Vuka Karadžića u Loznici”.
Drugi svetski rat prekida razvoj školstva u Jadru i privremeno zaustavlja rad osnovne Lozničke škole. U školskoj 1985/86 godini počeli su radovi na izgradnji nove školske zgrade koja je predata u upotrebu u septembru 1986. godine.[2]
Đačka biblioteka uredi
Đačka biblioteka je smeštena u zgradi produženog boravka, poseduje oko 16.595 knjiga. Svi učenici škole su članovi školske biblioteke, a svi učenici prvog razreda se svečano primaju u školsku biblioteku na Savindan. Učenici imaju mogućnost da veliki broj dečijih časopisa pročitaju u čitaonici biblioteke, jer je škola pretplatnik najinteresantnijih dečjih časopisa.
U biblioteci radi jedan bibliotekar, nastavnik srpskog jezika, koji svojim rasporedom rada uspeva da zadovolji potrebe dece obe smene.
Školski „Letopis” i list „Učenik” uredi
Jedna od najvrednijih relikvija škole jeste „Letopis” koje se vodi od 1919. godine i koji je čuvar svih promena koje su se dešavale u školi do danas. To je značajan i istorijski vredan dokument koji su ispisivali upravitelji škole.
„Učenik” je školski list koji prati godišnja događanja u školi, uspehe na takmičenjima, rad sekcija, saradnju sa drugim školama, odlaske u penziju itd. Inače, po podacima iz „Letopisa” ovo je prvi đački list koji je izašao u tadašnjoj Jugoslaviji, a redakciju čine učenici zajedno sa profesorima Srpskog jezika. Prvi broj lista izašao je 1. decembra 1954. godine.
Nagrade i priznanja uredi
Škola je dobitnik godišnjeg priznanja „23. septembar” Grada Loznice iz 1968. godine i „Zlatni znak Crvenog krsta Srbije” 1985. godine, odlikovana je Ordenom zasluge za narod, Zlatnom zvezdom i nizom drugih odlikovanja i priznanja za stvaralaštvo u obrazovanju i vaspitanju dece.[3]
Vidi još uredi
Izvori uredi
- ^ „OŠ “Anta Bogićević” – Loznica”. Edukacija. Pristupljeno 25. 10. 2017.
- ^ „Osnovna škola Anta Bogićević”. Grad Loznica. Arhivirano iz originala 16. 06. 2017. g. Pristupljeno 25. 10. 2017.
- ^ Pajić, S. „Počeli "Antini dani" u Loznici” (Blic). Pristupljeno 25. 10. 2017.
