Patrijarh bugarski Maksim
Patrijarh bugarski Maksim (bug. Максим Български; Orešak, 29. oktobar 1914 — Sofija, 6. novembar 2012) bio je patrijarh Bugarske pravoslavne crkve od 1971. do 2012. godine.
| Patrijarh bugarski Maksim | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Bugarska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija sofijska |
| Čin | patrijarh |
| Titula | patrijarh bugarski i mitropolit sofijski |
| Sedište | Sofija |
| Godine službe | 4. jul 1971 — 6. novembar 2012. |
| Prethodnik | Patrijarh Kiril |
| Naslednik | Patrijarh Neofit |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Marin Najdenov Minkov |
| Datum rođenja | 29. oktobar 1914. |
| Mesto rođenja | Orešak, Kraljevina Bugarska |
| Datum smrti | 6. novembar 2012. (98 god.) |
| Mesto smrti | Sofija, Bugarska |
Biografija
urediRođen je 29. oktobra 1914. godine u mestu Orešak kao Marin Najdenov Minkov, otac mu se zvao Najden Minkov Račev a majka Pena Bordžukova. U rodnom selu je završio školu i polugimnaziju. Posle toga je postao iskušenik u Trojanskom manastiru. Završio je Sofijsku duhovnu seminariju, a posle toga Bogoslovski fakultet na Sofijskom univerzitetu.
Zamonašio se 1941. godine, dobio je monaško ime Maksim i čin jerođakona. Godine 1947. dobio je titulu arhimandrita od dorostolo-červenskog mitropolita Mihaila. U periodu od 1947. do 1950. kao arhimandrit Maksim bio je protosinđel dorostolo-červenske mitropolije, a od 1950. do 1955. starešina Bugarskog crkvenog podvorja pri Moskovskoj patrijaršiji. U periodu od 1955. do 1960. bio je glavni sekretar Svetog sinoda. Na predlog patrijarha bugarskog Kirila hirotonisan je 30. decembra 1956. godine kao vikarni episkop branički. Godine 1960. izabran je i postavljen za lovčanskog mitropolita. Posle smrti patrijarha Kirila u martu 1971. godine, izabran je za patrijarha i ustoličen 4. jula 1971. godine. Njegova puna titula glasi „Njegova svetost Maksim, patrijarh bugarski i mitropolit sofijski“.
Zbog mišljenja da je njegov izbor za patrijarha bio pod pritiskom komunističkih vlasti Todora Živkova, pojavio se 1992. raskol u Bugarskoj pravoslavnoj crkvi i oformljen je alternativni sinod na čelu sa Pimenom (1906-1999) koji je 1996. proglašen za alternativnog patrijarha. Pravoslavni sabor održan 1998. godine u Sofiji je potvrdio da je izbor patrijarha Maksima bio kanonski i oni koji su to osporavali su pozvani da se pokaju.
Umro je u Sofiji 6. novembra 2012. godine, nekoliko dana posle 98. rođendana.
U njegovoj zaostavštini nalazio se jedan ručni sat i polovna pisaća mašina koji su pripali Sinodu.[1]
Reference
uredi- ^ Testament patrijarha Maksima (RTS, 12. novembar 2012), Pristupljeno 17. 4. 2013.
Spoljašnje veze
uredi
- Patrijarh bugarski Maksim, zvanična stranica Bugarske patrijaršije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. novembar 2011) (jezik: bugarski)
- Preminuo bugarski patrijarh Maksim („Blic“, 6. novembar 2012)
- Prestavio se u Gospodu bugarski patrijarh Maksim (SPC, 6. novembar 2012) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. februar 2013)
- Deset godina od upokojenja Patrijarha bugarskog Maksima (SPC, 7. novembar 2022)