Periferija Istočna Makedonija i Trakija
Periferija Istočna Makedonija i Trakija (grč. Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης / Peripheria Anatolikis Makedonias ke Thrakis) je jedna od 13 periferija u Grčkoj. Smeštena je na severoistoku zemlje i obuhvata istočne delove Egejske Makedonije i zapadne delove Trakije. Upravno sedište periferije je grad Komotini, a najveći grad je Kavala.
| Periferija Istočna Makedonija i Trakija grč. Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης | |
|---|---|
 | |
| Država |  Grčka |
| Admin. centar | Komotini |
| Površina | 14.157 km2 |
| Stanovništvo | 2011. |
| — broj st. | 608.182 |
| — gustina st. | 42,96 st./km2 |
| Okruzi | Drama Evros Kavala Ksanti Rodopi Tasos |
| Zvanični veb-sajt | |
Položaj i upravna podela periferije uredi
Položaj: Periferija Istočna Makedonija i Trakija se graniči se sa:
- sever: Bugarska,
- istok: Turska (granica je reka Marica),
- jug: periferija Severni Egej,
- zapad: periferija Središnja Makedonija.
Podela: Periferija je podeljena na 6 okruga:
Dalja podela na opštine izgleda prema tablici:
Geografija uredi
Reljef: Istočna Makedonija i Trakija je prirodno mešovita oblast, koja pokriva površinu 14.157 km² na severoistoku Grčke. Data pokrajina je zaštićena planinama iz venca Rodopa sa severa. Dati planinski deo zauzima severnu trećinu pokrajine. Središnji deo je podnožje planina, koji se ponegde žiri u veće doline uz veće tokove (npr. dolina Meste kod Drame ili dolina Marice kod Didimotike). Južni deo je izrazito primorski (Egejsko more), posebno ostrva Tasos i Samotraka.
Klima: U priobalnom delu klima je izrazito sredozemna, dalje od mora ona prelazi u prelazni oblik, da bi na planinama i višim delovima postala umereno kontinentalna klima.
Vode: Pokrajina Istočna Makedonija i Trakija dugom obalom izlazi na severni obod Egejskog mora. Od reka najvažniji su Mesta na zapadu i Marica na istoku, koji u pokrajini svojim donjim tokovima tvore priobalne ravnice, koje su plodno i dobro naseljene.
Istorija uredi
Stanovništvo uredi
U periferiji Istočna Makedonija i Trakija živi preko 600.000 stanovnika (procena 2010. godine). Gustina naseljenosti je mala (oko 42 st./km²), što je gotovo dvostruko manje od državnog proseka (oko 80 st./km²). Poslednjih godina broj stanovnika stagnira. Južni, niži delovi uz Egej su mnogo bolje naseljeni od planinskih delova na severu.
Najveći broj stanovnika čine etnički Grci, ali značajan deo (oko 12-13%) čini muslimanska manjina u Grčkoj (jedina zvanično priznata manjina u državi). Nju mahom čine Turci (50%), ali Bugari-Pomaci (35%) i Romi (15%). Značajan deo Grka vodi poreklo od prebeglica iz Male Azije.
Privreda uredi
Sa privrednog stanovišta Istočna Makedonija i Trakija je privredno nerazvijena oblast za nivo Grčke. U privredi prednjače veći gradovi, sedišta okruga. Dominira laka industrija (posebno prehrambena industrija).
Zbog povoljnih prirodnih uslova, zemljoradnja je razvijena u dolinama i ravnicama. Preovlađuju sredozemne kulture (agrumi, maslina), ali i žitarice.
Turizam j poslednjih decenija postao veoma važna privredna grana, posebno u primorju (Kavala, Tasos).
Vidi još uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Ostrogorski, Georgije (1964). „Hristopolj između Srba i Vizantinaca”. Zbornik Filozofskog fakulteta. Beograd. 8 (1): 333—342.
- Ostrogorski, Georgije (1965). Serska oblast posle Dušanove smrti. Beograd: Naučno delo.
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.
- Radić, Radivoj (1993). Vreme Jovana V Paleologa (1332-1391). Beograd: Vizantološki institut.
- Ćirković, Sima (1995). „Oblast kesara Vojihne”. Zbornik radova Vizantološkog instituta. 34: 175—184.
- Škrivanić, Gavro A. (1961). „O južnim i jugoistočnim granicama srpske države za vreme cara Dušana i posle njegove smrti”. 11 (1960): 1—15.
