Портал:Rusija/Izabrani april
Istorija Rusije je period koji počinje naseljavanjem Istočnih Slovena od kojih kasnije nastaju Rusi, Belorusi i Ukrajinci. Prva istočnoslovenska država bila je Kijevska Rusija, koja je primila hrišćanstvo iz Vizantije 988. Na taj način nastala je ruska kultura koja je tokom narednih hiljadu godina predstavljala mešavinu Vizantijske kulture i kulture starih Slovena. Kijevska Rusija je kao država prestala da postoji tokom tridesetih godina 13. veka, usled najezde Mongola. Tokom ovog perioda, gradovi kao što su Novgorod i Pskov, očuvali su kulturno i političko nasleđe Kijevske Rusije.
Nakon 13. veka, Moskva je polako počela da dominira nad ostalim kulturnim centrima. Do 18. veka Velika moskovska kneževina je prerasla u veliku Rusku imperiju, koja se prostirala od Poljske na zapadu, pa sve do Tihog okeana, na istoku. Teritorijalna širenja na zapad su omogućila bolje povezivanje Rusije sa ostatkom Evrope, čije uticaj doveo do stvaranje klime u kojoj je traženo sprovođenje sveobuhvatnih reformi. Vlast je na te težnje odgovorila kombinacijom represije i neodlučnih reformi. Ruski kmetovi su od 1861. bili oslobođeni, ali su uslovi pod kojim su oslobođeni bili nepovoljni za seljake i samo su ubrzali revoluciju. Od oslobođenja kmetova pa do početka Prvog svetskog rata 1914. godine, sprovođenjem Stoplinovih reformi, donošenjem ustava 1906. i odlukama koje je donela Duma, izvršene su znatne promene u politici i privredi Rusije, ali car i dalje nije bio voljan da se odrekne autokratskog načina vladavine.
Ruska revolucija iz 1917. godine, bila je logična posledica kombinacije potpunog ekonomskog sloma, antiratnog raspoloženja i neslaganja sa autokratskim načinom vladavine. Vlast su prvobitno preuzeli liberali i umereni socijalisti, ali je njihov neuspeh u sprovođenju sopstvene politike doveo do Oktobarske revolucije kada su vlast preuzeli komunisti boljševici. Između 1922. i 1991, Rusija je bila deo Sovjetskog Saveza. Napredak u stvaranju socijalističkog društva tokom različitih perioda istorije Sovjetskog Saveza bio je promenljiv, od mešovite privrede i raznolikog društva tokom dvadesetih, preko strogo upravljane privrede i političke represije tokom Staljinovog doba pa sve do „doba stagnacije“ tokom osamdesetih. Počev od marta 1918, društveno uređenje u Sovjetskom Savezu bilo je zasnovano na jednopartijskom komunističkom sistemu. Do kraja osamdesetih, slabljenje i opadanje sovjetskog političkog i privrednog sistema je postalo sve uočljivije. Lideri Sovjetskog Saveza pokušali su da spreče njegovo dalje propadanje, ali je to bio samo uvod u njegov konačni raspad.
Raspadom Sovjetskog Saveza krajem 1991. godine, Rusija je postala nezavisna država i priznata je kao pravni naslednik bivšeg Sovjetskog Saveza. Rusija je izgubila status velesile i suočila se sa ozbiljnim izazovima u nastojanju da uspostavi novi politički i privredni sistem. Rusija je napustila ideju socijalističke planske privrede i državnog vlasništva i počela je da gradi svoju privredu na principima tržišnog kapitalizma, što je veoma često davalo neželjene rezultate. U Rusiji se i danas u gotovo svim sferama društva oseća uticaj kako monarhističke, tako i sovjetske prošlosti.