Poljsko-švedski rat (1600—1611)

Švedsko-poljski rat vođen u periodu 1600—1611. godine je prvi sukob Švedske i Poljske.

Poljsko-švedski rat (1600—1611)
Deo poljsko-švedskih ratova

Bitka kod Kirholma
Vreme1600—1611
Mesto
Uzrokpokušaj Sigismunda III Vase da povrati vlast u Švedskoj
Ishod Primirje
Sukobljene strane
 Švedsko carstvo  Državna zajednica Poljske i Litvanije
Komandanti i vođe
Švedsko carstvo Karl IX Švedski Državna zajednica Poljske i Litvanije Sigismund III Vasa
Državna zajednica Poljske i Litvanije Jan Karol Hodkevič
Jačina
15.000 4-5.000
Žrtve i gubici
9.000 znatni

Švedsko-poljski ratovi vođeni su, s prekidima, od 1598. do 1660. godine za sticanje prevlasti na Baltičkom moru i dominacije nad pribaltičkim teritorijama. Posle Livonskog rata (1558—1583) u kom je Poljska dobila Livoniju, a Švedska Estoniju, odnosi između ove dve zemlje bili su veoma zaoštreni, ali je već 1587. godine obrazovana poljsko-švedska unija radi zajedničke borbe protiv Rusije.

Sin švedskog kralja Zigmund III 1587. postaje poljski kralj, koji 1592. godine nasleđuje i švedsku krunu (1592—1604) te nastoji da stvori veliku i snažnu švedsku državu. Ovo izaziva otpor poljskih magnata i katoličkog sveštenstva koji su težili da Poljska, a ne Švedska stekne prevlast na Baltiku.[1]

Sigismund III Vasa

uredi

Švedski prestolonaslednik Sigismund Vasa, vatreni katolik i jezuitski đak, izabran je za kralja Poljske i Litvanije 1587. kao Žigmund III Vasa.

Po očevoj smrti 1592, Žigmund je dobio odsustvo od godinu dana od poljskog Sejma i krunisan je za kralja Švedske, pod uslovom da poštuje protestantizam kao državnu veru u Švedskoj (Deklaracija iz Upsale), dok je za regenta švedski parlament izabrao njegovog strica, vojvodu Karla. Kada se Žigmund vratio u Poljsku, vojvoda Karlo i švedski parlament su 1595. zabranili katoličku veru u Švedskoj i počeli progon katolika.

Žigmund se 1598. vratio u Švedsku sa 5.000 poljskih vojnika i pokušao da povrati svoj autoritet, ali je potučen kod Stengebroa od protestanata koje je vodio vojvoda Karlo, prinuđen da ponovo prihvati Deklaraciju iz Upsale i proteran nazad u Poljsku.[2] Sledeće godine parlament je zbacio Žigmunda i ponudio presto njegovom sinu Vladislavu, pod uslovom da pređe u protestantizam: tako je vojvoda Karlo nastavio da vlada kao regent, a od 1604. kao Karl IX Švedski (1604—1611).[3]

Bez podrške Sejma, Žigmund je 1600. objavio rat Švedskoj, koja je lako osvojila Livoniju, ali Poljska ju je 1601. povratila.

Godine 1605, Karl IX je ponovo provalio u Livoniju, ali je potučen kod Kirholma od daleko manje vojske litvanskog hetmana Jana Karola Hodkeviča. Sporadični sukobi nastavljeni su do 1609. kada je Hodkevič u toku zime sa još manjom vojskom provalio u švedsku Livoniju i zauzeo Rigu.[3]

Operacije su vođene i na moru u oblasti istočnog Baltika. Iz pomorske baze u Puku, poljska flota uspešno se suprotstavlja nadmoćnijoj švedskoj. Poljska eskadra od 12 brodova porazila je 1606. godine švedsku eskadru kod poluostrva Hela, a 1609. godine napala Šveđane u Riškom zalivu i zapalila im deo brodova. Ipak, nijedna od zaraćenih strana nije postigla izrazitije prednosti. Smrt Karla IX prekinula je ratne operacije i Švedska je 1611. godine zatražila primirje jer su njene snage do 1613. godine bile angažovane u ratu sa Danskom, a odmah zatim i u ratu sa Rusijom.[1]

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b Vojna enciklopedija, tom 9 (656)
  2. ^ Djurant 1988, str. 518–519.
  3. ^ a b Zamoyski 1988, str. 132–134

Literatura

uredi