Ribare (Svrljig)
Ribare je naselje u Srbiji u opštini Svrljig u Nišavskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 296 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 364 stanovnika).
Ribare | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Upravni okrug | Nišavski |
| Opština | Svrljig |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 296 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 23′ 20″ S; 22° 08′ 28″ I / 43.388833° S; 22.141166° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 504 m |
.svg)  Ribare Ribare na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 018 |
| Registarska oznaka | NI |
Geografija
urediSelo Ribare smešteno je na krajnjim obroncima severne padine Svrljiških planina, odnosno na terasama na južnom obodu doline Svrljiškog Timoka. Ono je deo niza sela na putu Svrljig – Bela Palanka, koji ide ovom dolinom, bliže Timoku. Današnje selo Ribare, u nizu sa spaja sa selima Beloinje, Crnoljevica, Okruglica, Gulijan, Lozan i Periš, gledano od za pada prema istoku gotovo na jednakom međusobnom rastojanju. To sunaselja zbijenog tipa, sa tendencijom da se proširuju (spuštaju) ka putu Svrljig – Bela Palanka i Svrljiškom Timoku.[1]
Selo Ribare se u prošlosti premeštalo sa svojeprvobitne lokacije. na niži, današnji položaj sa višeg, ka Selištu (na oko 1 km udaljenosti,u blizini Manastirišta), gde meštani, tokom poljskih radova, nailaze na delove grnčarije, crepova i drugog građevinskog materijala.[2]
Predeo ima izvesne kraške oblike, među kojima su najizraženije pećine i okapine. U okolini Svrljiga registrovano je trinaest pećina, a najveći broj se nalazi upravo na južnom obodu Svrljiške kotline: jedna kod Ribara (Golema dupka), pet kod obližnjeg sela Prekonoge i jedna kod sela Crnoljevice.[3]
Demografija
urediU naselju Ribare živi 258 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 51,4 godina (49,3 kod muškaraca i 53,7 kod žena). U naselju ima 118 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,51.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||
| m | ž |
|||
| ? | 0 | 3 | ||
| 80+ | 8 | 11 | ||
| 75—79 | 7 | 11 | ||
| 70—74 | 16 | 24 | ||
| 65—69 | 23 | 19 | ||
| 60—64 | 13 | 11 | ||
| 55—59 | 5 | 4 | ||
| 50—54 | 9 | 8 | ||
| 45—49 | 10 | 8 | ||
| 40—44 | 11 | 3 | ||
| 35—39 | 10 | 7 | ||
| 30—34 | 4 | 4 | ||
| 25—29 | 6 | 8 | ||
| 20—24 | 4 | 4 | ||
| 15—19 | 6 | 7 | ||
| 10—14 | 7 | 4 | ||
| 5—9 | 9 | 6 | ||
| 0—4 | 4 | 2 | ||
| Prosek : | 49,3 | 53,7 | ||
| ||||||||||||||||||||||||
|
| Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 132 | 28 | 87 | 14 | 2 | 1 |
| Ženski | 132 | 14 | 85 | 27 | 5 | 1 |
| UKUPNO | 264 | 42 | 172 | 41 | 7 | 2 |
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 44 | 8 | 0 | 0 | 15 |
| Ženski | 19 | 8 | 0 | 0 | 6 |
| UKUPNO | 63 | 16 | 0 | 0 | 21 |
| Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
| Muški | 1 | 6 | 3 | 0 | 0 |
| Ženski | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| UKUPNO | 1 | 6 | 3 | 0 | 0 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
| Muški | 0 | 2 | 2 | 0 | 0 |
| Ženski | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 |
| UKUPNO | 0 | 3 | 2 | 0 | 0 |
| Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 0 | 0 | 0 | 7 | |
| Ženski | 0 | 0 | 0 | 4 | |
| UKUPNO | 0 | 0 | 0 | 11 | |
Istorija
urediŠto se tiče vremena postanka Ribara, za razliku od susednog Đurinca, koje je izgleda stariji, jer se pominje i u zbirnom (iz 1466. godine) i u opširnom popisu Vidinskog sandžaka (iz 1478–81. godine),4 nema pomena ni u jednom ni u drugom.
Takođe među ovi popisima ne pominje se da su u Ribaru i Đurincu postojale crkve, crkvište i sveštenici (dok se u pojedinim okolnim selima pominju popovi), pa se po svoj prilici crkva u ovom selu – ako je građena pre ovog vremena – krajem 15. veka već bila pusta i verovatno urušena.[7]
U osmanlijskim popisima pominju se i sva ostala sela na putu prema Beloj Palanci: Crnoljevica (kao Crnilovce) 1466. godine i Beloinje (kao Belahuna ), Okruglica, Gulijan (kao Gulihan), Lozan (kao Lozana) i Periš 1478–81. godine .[8] U opširnom popisu iz 1478–81. godine pominje se pop Radivoje u Gulijanu, pop Radoslav u Okruglici i Duša, sina jednog popa, u Perišu,[9] što ukazuje da su u ovim selima – koja su ujedno bila i veća od ostalih – ili u jednom od njih ili pak u nekom od susednih sela postojale aktivne crkve.
Reference
uredi- ^ Nebojša Stanković, OSTACI CRKVE NEOBIČNE OSNOVE KOD SVRLjIGA (MANASTIRIŠTE SVETE PETKE RUSALNE) Filozofski fakultet, Univerzitet u Beogradu Originalni naučni rad Primljeno: 18. 9. 2018.UDK: 904:726.54(497.11)”14
- ^ Golubović, P. 1992b. Stanovništvo i naselja, u Kulturna istorija Svrljiga ΙΙ: Jezik, kultura i civilizacija, ur. S. Petrović, 173–213. Niš: Prosveta; Svrljig:Narodni univerzitet
- ^ Golubović, P. 1992a. Oblast, u Kulturna istorija Svrljiga ΙΙ: Jezik, kultura i civilizacija ur. S. Petrović, 21–39. Niš: Prosveta; Svrljig: Narodni univerzite str. 27–28
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
- ^ Petrović S. 1992. Uvod u kulturnu istoriju Svrljiga, u Kulturna istorija Svrljiga Ι: Mitologija, magija i običaji, ur. S. Petrović, 9–25. Niš: Prosveta; Svrljig: Narodni univerzitet.
- ^ Bojanić, D. 1973. Fragmenti jednog zbirnog i jednog opširnog popisa Vidinskogsandžaka iz druge polovine XV veka, u Mešovita građa (Miscellanea) 2, ur. R. Novaković, 1–191. Beograd: Istorijski institut str. 25, 123, 142–143, 132–133, 135–136 i 120–121
- ^ Bojanić, D. 1973. Fragmenti jednog zbirnog i jednog opširnog popisa Vidinskogsandžaka iz druge polovine XV veka, u Mešovita građa (Miscellanea) 2, ur. R. Novaković, 1–191. Beograd: Istorijski institut str. 133,142 i 121
