Savo Bobaljević
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Savo Bobaljević (ital. Sabino de Bobali; Dubrovnik, 1530. — Ston, 1585) bio je dubrovački pesnik. Potiče od stare vlastelinske porodice Bobaljević (Bobali). Po ocu Miši zvao se i samo Mišetić. Bio je gotovo sasvim gluv (odatle mu nadimak Glušac).
Savo Bobaljević | |
---|---|
Datum rođenja | 1530. |
Mesto rođenja | Dubrovnik |
Datum smrti | 1585. |
Mesto smrti | Ston |
Bio je jedan od osnivača prvog književnog dubrovačkog društva Akademije složnih. Mnogo se interesovao za italijansku literaturu, te je bio i u vezi s nekoliko italijanskih književnika. Pisao je uglavnom samo talijanske pjesme. Tako su on i Miho Monaldi jedini viđeniji dubrovački pesnici, koji su pevali većim delom na italijanskom jeziku. Od srpsko-hrvatskih pjesama najbolja je Jeđupka vrlo uspela imitacija Čubranovićeve Jeđupke. Italijanske pesme B. (Rime amorose e pastorali, e satire) izdane su 1599. u Mlecima i 1783. u Dubrovniku. One dokazuju, da je B. imao puno dara za poeziju i da je u njima dao, kao malo koji dubrovački pesnik, mnogo realnog i konkretnog iz svog života, ali u dosta hrapavom spoljašnjem obliku.
Literatura
uredi- D. Körbler, Талијанско пјесништво, у Далмацији 16 вијека (Рад, 212).