Svetkovina

Svetkovina je ljubavna pesma u kojoj Sima Pandurović poistovećuje zaljubljenost sa gubljenjem razuma.

Kada se pesma pojavila, književni kritičari poput Jovana Skerlića su je nazvali bolesnom pesmom koja veliča bezumlje i kvari omladinu.

Pandurović najavljuje ekspresionizam, originalan je pesnik, a pesimizam proizlazi iz njegovog životnog stava (nezadovoljan položajem intelektualaca tadašnje Srbije).

Zaljubljen par, koji je Sima smestio u ludačke košulje i bolnički vrt, je zapravo simbol svih mladih zaljubljenih. Oni su sišli s uma jer su zaljubljeni. Osećanja su im pomutila razum i žive u svom svetu. Da bi sačuvali ljubav koja je kao plav i nežan cvet, morali su da se odvoje od realnog sveta, od svih pridika, upozorenja, muka, sumnji i rana.

Pandurović je prikazao 2 gledišta: zdravorazumski, koji sve stavlja u sumnju i osuđuje svet odraslih, i viđanje zaljubljenog para koji su bolesni od ljubavi.

Poslednji stih je zbunjujući. Ne znamo ko i zašto plače, da li suza treperi u očima posmatrača koji nemaju sluha za snažno osećanje, jer je to sažaljenje, ili se sa tugom prisećaju svoje mladosti.