Sekondilijano

Sekondilijano
ital. *Secondigliano*
Sekondilijano; ital. Secondigliano;
	Sekondilijano
	Zastava Grb
Administrativni podaci
Država	Italija
Regija	Kampanija
Pokrajina	Sedma opština
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
—	55.000
— gustina	18.707,48 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate	40° 50′ S; 14° 15′ I / 40.84° S; 14.25° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Površina	2,94 km2
	Sekondilijano Sekondilijano na karti Italije
Poštanski broj	80144

Sekondilijano je okrug na severnoj periferiji Napulja, deo opštine Napulj, zajedno sa okruzima Miano i San Petro a Paterno.

Granica je okrug Skampia na severozapadu, na zapadu sa okrugom Miano, na jugu sa okruzima San Karlo al Arena i San Petro a Paterno, a na istoku sa opštinama Arzano i Kazavatore.

Istorija

Prema nekim istoričarima njeno ime može poticati od rimske porodice Sekondili ili od svog geografskog položaja jer je blizu brda Sekondili.

U početku na tom mestu postojalo je selo koje je kasnije postalo i nezavisna opština od 17.03.1861. do 07.03.1926, a potom se spojila sa opštinom Napulj i biva formirana u izbornu jedinicu broj 15 tokom fašizma 1926. godine^[1].

Najstarija vest o ovom selu je iz 7. veka, pod carem Aleksijem, koji se danas slavi u Napulju, a koji sadrži zakup fonda smeštenog u vili "Sekondili". Tokom ere Karla Drugog naziva se "Sekondilijum", a kod cara Frederika Drugog se ne nalazi među brojem seoskih kuća u gradu. Crkva pod nazivom "Kozma e Damiano" ima predivan zvonik, ali nije dovršen.

Naselje ima veoma modernu urbanu strukturu sa većinom objekata izgrađenih u periodu širenja sedamdesetih i osamdesetih godina u dvadesetom veku. Međutim, prva urbanizacija četvrti započeta je 1950-ih. Arhitekta Piero Lugli takođe je umešao u dizajn četvrti.

Spomenici i mesta od interesa

Groblje Sekondilijano
Crkva "Santi Kozma e Damiano"
Crkva "San Karlo al Ponte"
Crkva "Sveti Antonio di Padova a Karboneli"
Crkva "Santa Marija dela Nativita"
Crkva "Santa Marija dela Gracije"
Palata "Brancia"
Palata "Kapaco-Viskonti"
Palata "Karboneli"
Palata "Banka Popolare di Sekondilijano"
Palata "Kurs Sekondilijano 209"
Palata "Kurs Sekondilijano 211"
Vila "Alfiero"
Vila "Lofredo"
Vila "Karolina"
Vila "Kimino"
Park "San Gatano Enriko"
Biblioteka "Dorso"
Omladinski centar "Sandro Pertini"

Socijalni problemi

U 2004. godini Sekondilijano postao je središte sukoba narko bandi. Područjem u stvari dominiraju klanovi u Sekondilijano Savezu i Di Lauro klan gazde Pola Di Laura^[2] koji je uhapšen u septembru 2005. Sekondilijano je mesto jednog od najvažnijih maksimalnih bezbednosnih zatvora u Italiji. Zatvor se pojavio u dokumentarnom filmu "The Triplet" iz 2012. godine^[3].

Sekondilijano je dom brojnih društvenih asocijacija. Opštinski centar za socijalne usluge, na primer, obavlja funkcije socijalnog sekretarijata, izbor i dodeljivanje prijemnih struktura, praćenje i analizu problema. Pored toga, na tom području postoje brojna udruženja i zadruge koje profitiraju na unapređenju prava građanstva kroz niz inicijativa, uključujući Lareks sa misijom bavljenja teritorijalnim preuređenjem u cilju širenja. Kultura u svim njenim oblicima: od umetničke do zakonitosti preko kreativne, kulinarske, zanatske i ekološke.

Infrastruktura i transport

Pijaca Vitorio

Glavna osovina susedstva je Kurs Sekondilijano koja povezuje pijacu Đuzepe Di Vitorio sa provincijom.

Grad se takođe služio između 1907. i 1960. godine posebnim terminalom takozvanih tramvaja Kapodimonte .

Javni prevoz obezbeđuje napuljska kompanija za mobilnost za gradske veze i javno prevozno preduzeće za prigradske i međugradske veze.

Izgradnja tri stanice koje pripadaju liniji 1 napuljskog metroa je planirana koje će povezivati Kurs Sekondilijano, pijacu Vitorio^[4] i nacionalni aerodrom u Napulju.

Sekondilijano

Tragedija Sekodilijana bila je vrlo dobro upamćena, 23. januara 1996.

Sport

U Sekondilijanu postoji nekoliko fudbalskih igrališta koja se koriste za amaterske igre:

teren za fudbal i školu fudbala „Dečja oaza“ - opštinska vila u susedstvu od 1990. godine
igralište "Gatano Sirea"
igralište "Fudbalski klub"
igralište „Marolina Storniulo“ - izgrađeno 1969. godine;
igralište „Otorino Barasi“
igralište "Marijano Keler" - gde trenira istoimena škola fudbala;
igralište "Nereo Roko" - jedan od najstarijih, osnovao ga je 1978. godine Bruno Marasko, tadašnji predsednik fudbalske škole
Teretana „No Limit ADS“ - vodeća umetnička gimnastika.
Opštinski bazen kojim upravlja udruženje

Pored toga ima odličnu košarkašku tradiciju. Sportski centar Sekondilijano igra u regionalnoj Seriji D, koju trenira trener Antonio Kino. KKS igra u Palacinu.

Beleške i reference

^ „R.D.L. 3 giugno 1926, n. 1002 - Aggregazione al comune di Napoli dei comuni di Soccavo, Pianura, Chiaiano ed Uniti e Secondigliano - Wikisource”. it.wikisource.org. Pristupljeno 2020-05-20.
^ Langewiesche, William. „The Neapolitan Mob’s Most Dangerous Family”. Vanity Fair (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-20.
^ „The Triplet: Venice Review”. The Hollywood Reporter (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-20.
^ „Pijaca Vitorio”.

[1] „R.D.L. 3 giugno 1926, n. 1002 - Aggregazione al comune di Napoli dei comuni di Soccavo, Pianura, Chiaiano ed Uniti e Secondigliano - Wikisource”. it.wikisource.org. Pristupljeno 2020-05-20.

[2] Langewiesche, William. „The Neapolitan Mob’s Most Dangerous Family”. Vanity Fair (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-20.

[3] „The Triplet: Venice Review”. The Hollywood Reporter (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-20.

[4] „Pijaca Vitorio”.

[1]

[2]

[3]

[4]