Stevan Pešić
Stevan Pešić (Donji Kovilj, 8. jul 1939 — Beograd, 7. jul 1994) bio je srpski i jugoslovenski pisac i pesnik. Posebno je poznat po svojim putopisima sa Nepala, Tibeta i Šri Lanke.
Stevan Pešić | |
|---|---|
 Slika Stevana Pešića, rad Dese Kerečki-Mustur. | |
| Datum rođenja | 8. jul 1939. |
| Mesto rođenja | Kovilj |
| Datum smrti | 7. jul 1994. (54 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Zanimanje | književnik |
Biografija uredi
Stevan Pešić je rođen 1936. godine u Kovilju, gde je završio osnovnu školu, a u Sremskim Karlovcima gimnaziju. Živeo je i stvarao u Beogradu, kao slobodan umetnik.[1] 1965. godine mu je objavljena prva zbirka poezije pod naslovom Mesečeva enciklopedija.
Proputovao je mnoge zemlje, a najviše vremena je proveo na Tibetu, u Indiji, Nepalu, Šri Lanki.[2] Posebno je poznat po svojim poetičnim putopisima sa Nepala i Šri Lanke (Katmandu 1982, Svetlo ostrvo 1984), u kojima iznosi i ozbiljne filozofske ideje. Takođe u Katmanduu i Tibetancima se u srpsku literaturu uvodi biseksualnost protagonista kao nešto potpuno normalno u Istočnjačkom (budističkom i hinduističkom) svetu. Do tada je kod nas ova tema mahom opisivana senzacionalistički ili je, kao kod Slobodana Selenića u Prijateljima i Očevima i ocima, bila deo kompleksnijeg opšteg angsta (nacija, klasna pripadnost isl.).
| „ | U kosmosu postoji radost kao sila, energija. Nije stvaralačka, ali daje smisao stvaranju; nije joj uzrok ni postojanje sveta, jer su joj život i smrt jednaki. Kod životinja i bilja je česta, kod ljudi je izuzetna milost. | ” |
| — Svetlo ostrvo | ||
Stevan Pešić je jedan od legata Gradske biblioteke u Novom Sadu. Njegova majka Darinka poklonila je 1988. godine novosadskoj biblioteci veliki broj knjiga iz njegove lične biblioteke, od kojih mnoge imaju posvete i potpise autora.[3]
Iako je za života objavio više knjiga, umro je u nemaštini 1994. godine u Beogradu.
Dela uredi
Pešić je uglavnom pisao romane, putopise, poeziju, drame i dela za decu.
Knjige uredi
- Mesečeva enciklopedija, 1965, zbirka poezije
- Katmandu, 1982, putopis
- Svetlo ostrvo, 1984, putopis
- Sarat i Vipuli, 1984, roman
- Tibetanci, 1988, roman
- Put u Radžastan
- Velika knjiga ili knjiga o Kovilju
- Dopisivanje s Bogom (poslednja zbirka pripovedaka)
Drame uredi
- Krilate krave
- Lovačka priča
- Čudesni vinograd
- Plava ptica
- Kurir Jovica
- Omer i Merima
- Tesla ili prilagođavanje anđela, koja se smatra „jednim od najlepših dramskih tekstova napisanih na našem jeziku“.[4]
Drame za decu uredi
- Guska na mesecu
- Grad sa zečjim ušima
- Kad je Dunav bio mlad
Nasleđe uredi
Gradska biblioteka u Novom Sadu i Savet Mesne zajednice Kovilj su 1995. godine ustanovili Književnu nagradu „Stevan Pešić”, za prozu, poeziju, esej, putopis i dramu. Dobitnik nagrade 2018. godine bio je Aleksandar Gatalica za roman „Poslednji argonaut”.[5]
Njegova drama Tesla ili prilagođavanje anđela premijerno je izvedena 24. marta 1995. u Narodnom pozorištu u Beogradu, a obnovljena je 2. juna 2013.[6] Ulica u kojoj je odrastao u Kovilju sada nosi njegovo ime.
Reference uredi
- ^ http://www.gbns.ns.ac.rs/pesiceva.html[mrtva veza]
- ^ O Stevanu Pešiću ukratko[mrtva veza], Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ http://www.gbns.ns.ac.rs/legati.html[mrtva veza]
- ^ http://www.talijina-magaza.com/index.php?view=articles_detail&articles_id=97[mrtva veza]
- ^ Aleksandru Gatalici nagrada „Stevan Pešić” (B92, 24. decembar 2018)
- ^ „TESLA ILI PRILAGOĐAVANjE ANĐELA”. Narodno pozorište u Beogradu. Pristupljeno 7. 3. 2022.
Spoljašnje veze uredi
- Stevan Pešić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- O Stevanu Pešiću, sa setom
