Stojan Simić
Stojan Simić (Boljevci, 25. mart 1797 — Beograd, 10. mart 1852) bio je srpski političar, poslovan čovek i orator. Simić je bio jedan od najvatrenijih ustavobranitelja. Vodio je buran i nemiran život.[1]
| Stojan Simić | |
|---|---|
 Stojan Simić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. mart 1797. |
| Mesto rođenja | Boljevci, Habzburška monarhija |
| Datum smrti | 10. mart 1852. (54 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kneževina Srbija |
Biografija uredi
Simić je rođen u Sremu, u selu Boljevci, gde je njegov otac bio austrijski "vendrek". U Bukureštu je Stojan bio pandur kod Mihaila Germana, zatim je prešao u Srbiju u službu kod kneza Miloša Obrenovića. Već 1831. godine on je bio član srpske deputacije u Carigradu. A 1835. godine je bio jedan od vođa Miletine bune protiv kneza Miloša. Te godine on i brat Aleksa su obnovili iznova crkvu manastira Naupare.[2] Mada je 1839. godine bio član Saveta, morao je da napusti Srbiju zbog opozicije knezu Mihailu. Otišao je u Vlašku i bavio se trgovinom solju. Zajedno sa Gica Opranom je za račun kneza Miloša kupovao seoska imanja po "Karavlaškoj". Po padu kneza Mihaila 1842. godine, postaje jedan od ustavobraniteljskih prvaka i godine predsjednik Savjeta. Godine 1843. napustio je politiku, ponovo otišao u Vlašku, bavio trgovinom i obogatio se.
Po Vuku St. Karadžiću Stojan i njegov mlađi brat Aleksa (1832) broje se među prve kneza Miloša činovnike i najbogatije ljude u tadašnjoj Srbiji. Do svega toga najviše je dovela Stojanova bezobrazna i besavesna šala i majstorija u sprdnji i potprdici (a što je kod kneza Miloša bilo najcenjenije).[3]
Krajem 1830.tih godina podigao je sebi lepu kuću u Beogradu, daleko od varoši, na poljani iza Terazija. Nalazila se između današnjeg starog i novog dvora. Ubrzo je, već 1843. godine, država otkupila od njega tu zgradu i predala je kao dvor novom knezu Aleksandru Karađorđeviću. Po povratku na presto 1859. godine, Obrenovići su je takođe koristili kao dvor, sve do majskog prevrata 1903. godine. Poznata je pod imenom Konak. Srušena je ta kuća 1904. godine, jer je podsećala na bivšu dinastiju.
Njegov brat je bio Aleksa Simić, a sin Đorđe Simić.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Stojan Simić (1797-1852), starešina Kruševca posle oslobođenja 1833. godine”. Slike Kruševca. Arhivirano iz originala 25. 01. 2019. g. Pristupljeno 24. 1. 2019.
- ^ "Glasnik društva srpske slovesnosti", Beograd 1867. godine
- ^ Vuk St. Karadžić: "Tajna istorija Miloševe Srbije", Beograd 2017.
Spoljašnje veze uredi
- Biografija na sajtu SANU
- Crkvena ograda u Boljevcima – ktitorstvo Alekse i Stojana Simića (Poreklo, 6. februar 2022)
