Truro
Truro (eng. Truro; korn. Truru)[2] je grad u Ujedinjenom Kraljevstvu u Engleskoj u grofoviji Kornvol. To je glavni grad Kornvola, kao i njegov administracioni centar, centar društvenog života i trgovine. Prema popisu iz 2011. godine, Truro ima 18.766 stanovnika.[1] Ljudi iz Trura poznati su pod nazivom Trurani.[3] Truro je izrastao u trgovački centar zbog svoje luke, a zatim i kao centar rudarske industrije. Dobio je prava da se naziva gradom 1876. godine, osnivanjem Eparhije Truro, čime je postao najjužniji britanski grad. Zanimljiva mesta u Trurou su Kraljevski muzej Kornvola, Trurska katedrala (završena 1910), Korvnolsko pozorište i Visoki sud Engleske i Velsa u Kornvolu.
| Truro engl. Truro | |
|---|---|
 Katedrala u Truru | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Konstitutivna zemlja |  Engleska |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 18,766[1] |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 50° 15′ 36″ S; 5° 03′ 04″ Z / 50.260° S; 5.051° Z |
  Truro Truro na karti Ujedinjenog Kraljevstva | |
| Pozivni broj | 01872 |
| Veb-sajt | |
| truro.gov.uk | |
Toponimija uredi
O poreklu imena Truro se još uvek raaspravlja. Govorilo se da potiče iz kornišanskog tri-veru što znači "tri reke", ali Oksfordski rečnik naziva mesta u Engleskoj odbacuje tu teoriju. Neki autori ne veruju da "tru" znači "three" (tri). Stručnjak za korninška imena mesta, Oliver Padel, u knjizi Popularni rečnik naziva mesta u Kornvolu, rekao je da je značenje „tri reke“ moguće.[4] Druga mogućnost je da ime potiče od tre-uro, što znači naselje na reci Uro.[5][6]
Istorija uredi
Najraniji zapisi i arheološki nalazi trajnog naselja u oblasti Truro datiraju još iz Normanskih vremena. Dvorac je u 12. veku sagradio Ričard de Lusi, prvi kraljev ministar Engleske u vreme vladavine Henrija II. Njemu je za njegove usluge kruni dodeljeno zemljište u Kornvolu, uključujući područje oko ušća dveju reka. Grad je izrastao u senci dvorca i dobio status opštine da bi unapredio privrednu aktivnost. Dvorac je odavno nestao.
Ričard de Lusi se borio u Kornvolu pod komandom grofa Alana od Bretanje, nakon što je napustio Falez krajem 1138. godine. Mali dvorac u Trurou (prvobitno župa Kenvin), čiju gradnju nije odborio monarh, kasnije poznat kao "Castellum de Guelon", verovatno je sagradio 1139– 1140. godine. Sebe je nazvao "Ričard de Lusi, de Trivero". Dvorac je kasnije pripao Redžinaldu Ficroju (poznatom i kao Redžinald de Danstanvil), nezakonitom sinu Henrija I, kada ga je kralj Stiven proglasio prvim grofom Kornvola. Redžinald se oženio Mejbel Ficričard, kćerkom Vilijama Ficričarda, velikog zemljoposednika u Kornvolu. Dvorac prečnika 23m bio je u ruševinama do 1270. godine, a uzvišenje je zaravnjeno 1840. godine. Danas na tom mestu stoji Kraljevski sud u Trurou. U povelji iz 1170. godine, Redžinald Ficroj potvrdio je slobodnim građanima Truroa privilegije dodeljene Ričardu de Lusiju. Ričard je držao deset „viteških feuda” (mera za veličinu imanja koja vitezu omogućava da se izdržava) u Kornvolu pre 1135. godine, a u trenutku smrti de Lusija, okrug Truro činio je tek jednu trećinu njegovog celokupnog imanja.[7]
Početkom 14. veka Truro je bio važna luka, zbog svog kopnenog položaja nepristupačnog osvajačima, napretka koji je donelo ribarstvo i nove uloge jednog od Kornvolovih gradova za ispitivanje i proizvodnju kalaja i bakra iz korniških rudnika. Crna smrt donela je trgovinsku recesiju i egzodus stanovništva koje je napustilo grad, ostavivši ga u veoma zapuštenom stanju. Trgovina se postepeno vraćala i grad je povratio prosperitet u doba Tjudora. Lokalna uprava dodeljena je 1589. godine novom poveljom Elizabete I, na osnovi koga je Truro mogao da bira gradonačelnika i imao kontrolu nad lukom Falmut.
Za vreme Engleskog građanskog rata u 17. veku, Truro je podigao značajnu silu da se bori za kralja i tada je uspostavljena rojalistička kovnica. Poraz od parlamentarnih trupa dogodio se 1646. godine, a kovnica je preseljena u Ekseter. Kasnije u toku 17. veka, Falmut je dobio svoju povelju, koja mu je dala prava u luci, čime je započeto dugo rivalstvo između dva grada. Spor je rešen 1709. godine podelom kontrole nad rekom Fal. Grb grada Trura je "Talasasti šestougao u crvenoj, srebnoj i plavoj boji. Na njemu je drevni brod od tri jarbola i jedrom, na vrhu svakog jarbola zastava Svetog Đorđa, a na talasima dve ribe." [8]
Truro je napredovao u 18. i 19. veku. Industrija je cvetala zbog unapređenja rudarskih metoda i rasta cena kalaja, a grad je privlačio bogate vlasnike rudnika. Izgrađene su elegantne džordžijanske i viktorijanske gradske kuće, kakve su danas nalaze u ulici Lemon, nazvanoj po rudarskom magnatu i lokalnom poslaniku Ser Vilijamu Lemonu. Truro je postao centar društvenog života u okrugu, čak je nazvan "kornvolski London ".[9]
Kroz ta prosperitetna vremena Truro je postao društveno središte i odatle su dolazili mnogi ugledni ljudi. Treba spomenuti Ričarda Landera, prvog Evropljanina koji je stigao do ušća reke Niger u Africi i dobio je prvu zlatnu medalju Kraljevskog geografskog društva, i Henrija Martina, koji je u Kembridžu studirao matematiku, zaredio se i postao misionar, preveo Novi zavet na urdu i persijski. Značajni su i Hamfri Dejvi, školovan u Truru i pronalazač rudarske sigurnosne lampe, i Samjuel Fut, glumac i dramaturg iz ulice Boskaven.
Značaj Trura je porastao kasnije u 19. veku, sa izgradnjom topionica gvožđa, fabrika grnčarija i štavionicama. Od šezdesetih godina 19. veka, Velika zapadna železnica obezbeđivala je direktnu vezu sa stanicom Padington u Londonu. Zakonom o biskupiji iz Trura iz 1876. godine, grad je dobio biskupa, a kasnije i katedralu. Sledeće godine je dobio status grada. Kasarna u Nju Bridž ulici završena je krajem 19. veka.[10]
Rudarstvo je doživelo pad početkom 20. veka, ali Truro je ostao prosperitetan kao upravni i trgovački centar Kornnvola. Danas je to okružni maloprodajni centar, ali kao i druga mesta suočen sa zamenom specijalizovanih prodavnica trgovačkim lancima.[11]
Geografija uredi
Truro je smešten u centru zapadnog Kornvola, na oko 14 km od južne obale, na ušću reka Kenvin i Alen, koji se spajaju u reku Truro - koja pripada grupi potoka, reka i rijasa koje se ulivaju u reku Fal i potom u veliku prirodnu luku Karik Rods. Smešten je u dolini okruženoj strminama sa severa, istoka i zapada, a otvoren prema reci Truro na jugu. Činjenica da grad leži u kotlini, zajedno sa obilnim padavinama i prolećnom plimom u reci Fal, bili su glavni faktori koji su doveli do poplava 1988. godine koje su ozbiljno oštetile centar grada. Od tada je izgrađena infrastruktura za odbranu od poplava, uključujući branu na Novom mlinu na reci Kenvin i plimsku barijeru na reci Truro.
Grad okružuje nekoliko zaštićenih prirodnih područja kao što su istorijski park na Penkaleniku i većih zelenih površine, poput Trelisik bašte i Tregotnana. Područje jugoistočno od grada, Kalenik krika i njegova okolina, označeno je kao područje izvanredne prirodne lepote. Ostala zaštićena područja uključuju područje velike pejzažne vrednosti koje obuhvata poljoprivredno zemljište i šumovite doline na severoistoku, i Daubuz vresište, lokalni rezervat prirode pored reke Alen u blizini centra grada.
Truro je uglavnom rastao i razvijao oko istorijskog centra grada po monocentričnom modelu duž padina doline, osim brzog razvoja po linijskom modelu duž puta A390 na zapadu, prema Trimilestonu. Kako je Truro rastao, obuhvatio je i druga naselja kao predgrađa ili okruge, uključujući Kenvin i Moresk na severu, Trelander na istoku, Nevham na jugu i Hajertaun, Trelisk i Glovet na zapadu.
Klima uredi
Područje Truro ima okeansku klimu sličnu kao ostatak Kornvola. To znači čak i manje ekstremnih temperatura nego u ostatku Engleske, koje su obeležene velikom kišom, hladnim letima i blagim zimama sa retkim mrazom.
| Klima Camborne, elevation: 87 m (285 ft) (1981–2010) extremes (1979–present) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Apsolutni maksimum, °C (°F) | 15,5 (59,9) |
14,2 (57,6) |
18,0 (64,4) |
21,8 (71,2) |
24,5 (76,1) |
26,2 (79,2) |
29,3 (84,7) |
29,4 (84,9) |
26,0 (78,8) |
22,3 (72,1) |
17,0 (62,6) |
15,3 (59,5) |
29,4 (84,9) |
| Maksimum, °C (°F) | 8,9 (48) |
8,7 (47,7) |
10,1 (50,2) |
11,7 (53,1) |
14,3 (57,7) |
16,7 (62,1) |
18,6 (65,5) |
19,0 (66,2) |
17,3 (63,1) |
14,3 (57,7) |
11,5 (52,7) |
9,6 (49,3) |
13,4 (56,1) |
| Prosek, °C (°F) | 6,8 (44,2) |
6,5 (43,7) |
7,8 (46) |
8,9 (48) |
11,5 (52,7) |
13,8 (56,8) |
15,8 (60,4) |
16,1 (61) |
14,6 (58,3) |
12,0 (53,6) |
9,3 (48,7) |
7,4 (45,3) |
10,9 (51,6) |
| Minimum, °C (°F) | 4,6 (40,3) |
4,2 (39,6) |
5,4 (41,7) |
6,1 (43) |
8,6 (47,5) |
10,9 (51,6) |
13,0 (55,4) |
13,2 (55,8) |
11,8 (53,2) |
9,6 (49,3) |
7,1 (44,8) |
5,2 (41,4) |
8,3 (46,9) |
| Apsolutni minimum, °C (°F) | −9,4 (15,1) |
−6,8 (19,8) |
−3,2 (26,2) |
−1,3 (29,7) |
0,3 (32,5) |
4,8 (40,6) |
7,2 (45) |
7,4 (45,3) |
4,8 (40,6) |
−0,3 (31,5) |
−3,8 (25,2) |
−4,7 (23,5) |
−9,4 (15,1) |
| Količina padavina, mm (in) | 121,4 (4,78) |
88,2 (3,472) |
79,4 (3,126) |
73,6 (2,898) |
65,0 (2,559) |
58,2 (2,291) |
67,4 (2,654) |
68,3 (2,689) |
77,3 (3,043) |
114,9 (4,524) |
123,8 (4,874) |
123,9 (4,878) |
1.061,3 (41,783) |
| Dani sa padavinama (≥ 1.0 mm) | 16,4 | 12,7 | 12,5 | 11,7 | 10,4 | 8,6 | 9,8 | 10,3 | 11,0 | 15,7 | 16,3 | 15,8 | 151,2 |
| Sunčani sati — mesečni prosek | 60,5 | 81,7 | 118,4 | 184,6 | 214,6 | 211,2 | 198,2 | 194,8 | 157,5 | 109,7 | 74,5 | 59,2 | 1.664,9 |
| Izvor #1: Met Office [12] | |||||||||||||
| Izvor #2: Royal Netherlands Met Institute [11] | |||||||||||||
Demografija i ekonomija uredi
Prema popisu iz 2001. godine, u urbanom području Truroa, koje obuhvata i delove okolnih župa, živi 20.920 stanovnika.[13] Do 2011. godine, broj stanovnika, uključujući Trimilston, iznosio je 23.040. Neobično je to što Truro u okrugu ima status glavne destinacije za šoping, odmor i razonodu, kao i administrativnog centra iako je tek četvrto naseljeno mesto po broju stanovnika.[13] Rast broja stanovnika od 10,5 procenata u periodu od 1971. do 1998. godine je spor u poređenju sa ostalim gradovima Kornvolu i Kornvolom u celini.
Glavni poslodavci su Kraljevska bolnica Kornvol, lokalna uprava Kornvola i Truro Koledž. U Truru je na raspolaganju oko 22.000 radnih mesta, u poređenju sa samo 9.500 ekonomski aktivnih stanovnika koji žive u gradu. Zaposleni koji putuju na posao glavni su uzrok saobraćajnih gužvi u Trurou. Prosečna zarada je veća nego u ostatku Kornvola.
Cene kuća u Trurou između 2000. i 2009. godine, bile su osam ili više procenata više nego u ostatku Kornvola. Truro je 2006. godine proglašen za mali grad u kojem su cene kuća najviše porasle u Velikoj Britaniji, za 262 procenta od 1996. godine.[14] Postoji velika potražnja za novim stanovima i traži se pretvaranje gradskog zemljišta u stanove ili kuće kako bi se podstakao život u centru grada i smanjila zavisnost od automobila.
Kultura uredi
Atrakcije uredi
Dominantno obeležje Trura je neogotička Katedrala Truro, koju je projektovao arhitekta Džon Longborou Pirson, koja se uzdiže na visinu od 76 m sa njenim najvišim tornjem.[15]
Izgradnja je trajala od 1880. do 1910. godine, na mestu stare crkve Svete Marije, osveštane više od 600 godina ranije. Ljubitelji džordžijanske arhitekture dobro se snalaze u gradu, s terasama i gradskim kućama uz Valsingam Plejsa i Lemon ulice, često se kaže da su to "najbolji primeri džordžijanske arhitekture zapadno od grada Bata".[16]
Glavna atrakcija za stanovnike regiona je širok izbor prodavnica. Truro ima razne lance prodavnica, specijalne prodavnice i pijace koji odražavaju njegovu istoriju kao trgovačkog grada. Zatvorena pijaca Panier otvorena je cele godine sa mnogim štandovima i malim preduzećima. Grad je takođe popularan za ugostiteljstvo i noćni život, sa brojnim barovima, klubovima i restoranima. U Truru se nalazi Korvolsko pozorište.
Kraljevski muzej Kornvol najstariji je i najsavremeniji muzej u Kornvolu, u kojem je prikazana detaljna istorija i kultura. Njegove zbirke pokrivaju polja poput arheologije, umetnosti i geologije. Među eksponatima je i takozvani Arturov kamen. Njegovi parkovi i otvoreni prostori su vrtovi Viktorija, Boskoven Park i Daubuz vresište.
Događaji uredi
Lemonski kej je tokom cele godine centar većine svečanosti u Truru.
U aprilu se Truro priprema za učešće u takmičenju Britanija u cvetu, sa cvetnim displejima i visećim korrpama koje su tokom leta izložene po gradu. „Kontinentalna pijaca“ dolazi u Truro tokom sezone praznika, i na njoj su izloženi štandovi sa hranom i rukotvorinama iz Francuske, Španije, Italije, Nemačke, Belgije, Holandije, Grčke i drugih mesta.
Kornvol Prajd, događaj koji slavi različitost i LGBT zajednicu, održava se poslednje subote u avgustu. Trurov gradski karneval, se održava svakog vikenda tokom septembra, i uključuje razne umetničke i muzičke predstave, dečje aktivnosti, vatromet, sajmove hrane i pića, cirkus i paradu. Polumaraton u organizaciji Truro trkačkog kluba takođe se održava u septembru, trči se iz centra grada prema selu Kea, i vraća na cilj na Lemonskom keju.
Truro obeležava Božić zimskim festivalom koji uključuje paradu „Grad svetlosti“ sa papirnim fenjerima. U njemu učestvuju lokalne škole, fakulteti, zajednice i omladinske grupe.[17][18] Studenti na lokalnom koledžu u Truru prave velike lampione, upotpunjujući rad osnovnog umetničkog tima. U centru grada upaljene su božićne lampice, postavljeni štandovi sa specijalnim proizvodima i sajmovi zanata, organizuju se noćne kupovine, razni događaji u katedrali i vatromet u novogodišnjoj noći. Božićne jelke postavljene su na pijaci i ispred katedrale kod Visokog krsta.
Sport uredi
Truro je privremeno bio dom ragbi junion kluba „Korniški pirati” za sezonu 2005–2006, ali tim se ponovo preselio za sezonu 2006–2007, da bi delio teren Kamborn RFK.[19] U aprilu 2018. godine, razgovaralo se o izgradnji stadiona za Kornvol, u koji je Savet Kornvola uložio tri miliona funti za projekat vredan 14,3 miliona funti.[20] Planirana lokacija je u Trimilestonu.[21]
Grad ima amaterski ragbi junion tim, Truro RFK, osnovan 1885. godine. Pripada ligi Tribut Vestern Kaunti Vest i igra domaće utakmice na brdu St Klements. Već nekoliko puta bili su domaćini KRFU Kornvol kupa.
Truro Siti F.K. fudbalski tim u Nacionalnoj ligi juga, jedini je korniški klub koji je ikada dostigao ovaj nivo fudbalske piramide. Klub je postigao nacionalno priznanje pobedom u FA Vazi 2007. godine pobedivši A.F.K. Toton 3–1 u drugom ikad finalu na novom stadionu Vembli, i tako je postao prvi korniški klub koji je ikada osvojio ovu nagradu. Njegov domaći teren je Treju Rodu. Kriket klub okruga Kornvol igra neke od svojih domaćih utakmica u parku Boskaven, koji je takođe domaći teren Truro Kriket kluba. Truro mečevalački klub [22] jedan je od vodećih u Britaniji, osvojio je mnogobrojna državna prvenstva i imao tri mačevaoca izabrana za Tim VB na Olimpijskim igrama u Londonu 2012. godine. Ostali sportski sadržaji su sportski centar, golf i teniske tereni.
Mediji uredi
Truro je centar domaćih medija u Kornvolu. Sedmični nedeljnici, „Korniš Gardijan” i „Vest Briton”, su osnovani u gradu, a poslednji opslužuje područje Trura sa izdanjem za Truro i za Srednji Kornvol. U gradu se nalaze i radiodifuzni studiji BBS Radio Kornvol, kao i za zapadni okrug ITV Vestkantri, čiji je glavni studio sada u Bristolu, nakon spajanja sa ITV Vest. Ovo je zatvorilo studio u Plimutu, a program Vestkantri uživo zamenio je Vest Kantri večeras.
Administracija uredi
Gradsko veće Trura, parohijsko veće, nalazi se u zgradi opštine u ulici Boskaven. Upravlja parkovima i baštaama, gradonačelničkim i građanskim manifestacijama, podržava partnerske gradove i centar je za turističke informacije. Takođe razmatra pitanja planiranja i uključen je u kreiranje Truro i Kenvin susedskog plana. Grad se deli na četiri gradske izborne jedinice: Boskaven, Moresk, Tregols i Trehavern, sa 24 odbornika izabrana na četvorogodišnji mandat. [23] Savet Kornvola ima svoju bazu u Lis Kernou zapadno od centra grada. Upravlja pitanjima planiranja, infrastrukture, razvoja i zaštite životne sredine.
Izabrano Gradsko veće formira Trurov najniži nivo vlasti,[24] kao jedno od 213 parohijskih tela u županiji. Gornji sloj uprave je unitarno veće Kornvola, direktno pod centralnom upravom.[25][26] Obuhvata upravljanje Trurovom javnom bibliotekom, parkovima i baštama, turističko-informativnim centrom, parcelama i grobljem.[27] Pridruženo je Privrednoj komori Trura i drugim građanskim telima.[28][29]
Okružni sud Truro prvi je put odobren 1153. godine, a Truro je postao slobodna opština 1589. godine,[30] a zatim grad 1877. godine, dobijajući zvaničnu potvrdu o statusu nakon što je 1876. godine tu smeštena anglikanska eparhija.[31] Međutim, on je osmi najmanji grad u Velikoj Britaniji po broju stanovnika, području gradskog veća i urbanom području.[32]
Partnerski gradovi uredi
Imenjaci uredi
Nekoliko gradova van Britanije uzelo je Truro kao svoje ime:
Saobraćaj uredi
Putevi i autobuske usluge uredi
Truro je udaljen 9,7 km od magistralnog puta A30, na koji ga povezuje A39 iz Falmuta i Penrina. Takođe prolazi put A390 između Redruta na zapadu i Liskirda na istoku, gde se pridružuje A38 za Plimut, Ekseter i autoput M5. Truro kao najjužniji grad u Velikoj Britaniji nalazi se na samo 373 km zapadno-jugozapadno od Čaring Krosa u Londonu.
Grad i njegova okolina imaju intenzivan autobuski saobraćaj, kojima uglavnom upravlja prevoznik Prvi Kernou. Većina se završava na autobuskoj stanici Truro u blizini Lemonski keja. Stalna šema Parkiraj i vozi se, poznata kao Parkiraj za Truro, je započela sa radom u avgustu 2008. godine. Autobusi sa sedištem u Langart Parku u Trimilstonu prevoze putnike u grad preko Truro Koledža, Kraljevske bolnice Kornvola Treliske, Okružna skupštine, železnička stanica Truro, Kraljevski muzej Kornvola i Trg Viktorija, te do drugog parkirališta na istočnoj strani Truroa. Truro takođe ima autobuske prevoze na veće udaljenosti koje vodi Nacional Ekspres.
Železnice uredi
Železnička stanica Truro udaljena je oko 1 km od centra grada. Nalazi se na glavnoj liniji Korvolske železnice sa direktnom vezom sa Pedington stanicom u Londonu, sa Midlandsom, severom zemlje i Škotskom. Severoistočno od stanice nalazi se kameni vijadukt visok 28 metara sa pogledom na grad, katedralu i reku Truro u daljini. Vijadukt - najduži na liniji - zamenio je 1904. drveni Karvedras vijadukt koji je sagradio Isambard Kingdom Brunel. Povezuje glavnu linijom na stanici Truro, sa pomorskom linijom do Falmouta na jugu.
Trurova prva železnička stanica bila je u Hajertaunu. Otvorila je 1852. godine Železnica Zapadnog Kornvola za vozove do Redruta i Pencesa a bila je poznata kao Truro Roud Stanica. Proširena je do reke Truro u Njuhamu 1855. godine, ali je zatvorena, tako da je Njuham služio kao terminal. Kad je železnička pruga Kornvola povezala liniju sa Plimutom, njihovi vozovi saobraćali su do današnje stanice iznad centra grada. Železnica zapadnog Kornvola preusmerila je većinu svojih putničkih vozova do nove stanice, ostavljajući Njuham uglavnom kao robnu stanicu sve dok se nije zatvorila 1971. godine. Železnica Zapadnog Kornvola je postala deo Velike Zapadne železnice. Put od Hajertauna do Njuhama sada je biciklistička staza koja kroz petlju vodi kroz južnu stranu grada. Parna lokomotiva Grad Truro, sagrađena je 1903. godine i još uvek saobraća magistralnim i očuvanim železnicama u Velikoj Britaniji.
Vazdušni i rečni saobraćaj uredi
Njuki, glavni aerodrom Kornvola, udaljen je 19 km severno od Trura. U 2017. godini se smatralo da je to „najbrže rastući aerodrom“ u Velikoj Britaniji.[34] Ima redovne letove do londonskog Hitrou i drugih aerodroma i do ostrva Sili i Diseldorfa[35] u Nemačkoj.[36]
Takođe postoji rečna veza do Falmuta duž reka Truro i Fal četiri puta dnevno, ako plima dozvoli. Flota kojom upravljaju Enterprajs Bots kao deo Fal River Linksa staaje na sttanicama u Malpasu, Trelisiku, Tolvernu i St. Mousu.[37]
Crkve uredi
Stara parohijska crkva u Truru bila je crkva Sveta Marije, koja je prerađena u katedralu u 19. veku. Delovi grada bili su u parohijama Kenvin i St. Klement sve do sredine 19. veka, kada su stvorene i druge parohije. Crkva Svetog Đorđa u Truru, koju je projektovao velečasni Vilijam Haslam, vikar Baldjua, sagrađena je od korniškog granita 1855. godine. To je uzvišeno i impozantno zdanje. Parohija Sv. Đorđa u Truru oformljena je od dela kenvinske 1846. godine. Još dve parohije stvorene su 1865. dodine: Svetog Jovana iz dela Kenvina i Svetog Pavla iz dela Svetog Klementa.[38][39] Crkva Sveti Đorđa ima veliku zidnu sliku iza visokog oltara, koja je delo Stefani Kuper 1920-ih. Njen otac Kanon Kuper bio je misionar u Zanzibaru i drugim mestima. Tema zidne slike je "Tri neba": prvo nebo ima pogled na Zanzibar i katedralu (srećan period u životu umetnika); drugo nebo ima pogled na grad Truro, sadrži katedralu, železnički vijadukt i crkvu Svetog Đorđa (još jedan srećan period u životu umetnika); treće nebo je iznad ostalih koje su od njega razdvojeni Rekom Života (Hrist je predstavljen kako premošćiva reku, a 17 svetaca, među kojima su Sveti Piranai i Sv. Kenvin, prikazano je u ovom delu).[40]
Čarls Vilijam Hempel bio je orguljaš crkve Svete Marije četrdeset godina od 1804. godine, dopunjavajući svoj prihod predavanjem muzike. Sastavio je i ispisao psalme iz Nove verzije za upotrebu Družbe Sv. Meri 1805. godine, a 1812. Svete melodije. Te su melodije postale vrlo popularne.
Najstarija crkva u Truru pottiče iz 14. ili 15. veka, i nalazi se u Kenvinu, na severnoj strani grada.
Crkva Svetog Jovana sagrađena je 1828. godine (arhitekta P. Sambel) u klasičnom stilu na pravougaonom planu sa galerijom. Izmene su izvršene 1890-ih.
Crkva Svetog Pavla sagrađena je 1848. godine. Prezviterijum je zamenjen 1882-1884, i delo je Dž. D. Sedinga. Toranj je „širok i jak“, a spoljašnjost hodnika ukrašena je u Sedingovoj verziji Perpendikularnog stila.[41] U parohiji Svetog Pavla nalazi se bivši anglikanski manastir Bogojavljenja, u kući Alverton, na Tregols Roudu, iz ranog 19. veka. Kuća je proširena za samostan Zajednice Bogojavljenja, a kapelu je izgradio 1910. godine Edmund H. Seding.[41] Sestrinstvo je osnovao biskup iz Trura, Džordž Hauard Vilkinson 1883. godine, a zatvorio se 2001. godine, kada su se dve preživele sestre preselile u staračke domove. Sestre su bile uključene u pastoralni i obrazovni rad i brigu o katedrali i crkvi Svetog Pavla.[42] Crkva Svetog Pavla, sagrađena je sa kulom na rečnom koritu sa lošim temeljima, propala je i više se ne koristi. Službe se sada održavaju u crkvama Svetog Klementa, Svetog Đorđa i Svetog Jovana. Sveti Pavle i Sveti Klement formiraju jedinstven beneficijum, kao i Sveti Đorđe i Sveti Jovan.
U upotrebi je samo jedna metodistička kapela u mestu Junion Plejs (Truro metodistička crkva), koja ima široko granitno pročelje, izgrađeno 1830. godine, ali od tada je prošireno. Postoji i Kuća za kvekere (oko 1830) i brojne druge crkve, neke se sastaju u svojim modernim zgradama, npr. Rimokatolička crkva Sv. Pirana i crkva Svih svetih, u Hajertaunu, a neki u školama ili salama. Sveti Piran, posvećen Gospi od Porte i Svetom Piranu, sagradila je na mestu srednjovekovne kapele Margaret Stjuart Polard 1973. godine, za šta je od pape dobila medalju Benemerenti.[43] Zgrada baptističke crkve je na mestu nekadašnje grnčarije, jedne od najstarijih u Kornvolu.
Obrazovanje uredi
Obrazovne institucije u Truru su:
- Nadbiskup Benson – osnovna škola Crkve Engleske
- Pripremna škola Polvel Houe - sada obrazuju horske pevače iz nekadašnje Škole Katedrale Truro
- Truro škola - javna škola osnovana 1880. godine
- Truro srednja škola za devojčice - javna škola samo za devojčice, uzrasta od 13 do 18 godina
- Penair škola - državna škola, ko-obrazovni naučni koledž, za decu uzrasta od 11 do 16 godina
- Ričard Lander škola - državna škola, ko-obrazovni tehnološki koledž, za decu uzrasta od 11 do 16 godina
- Truro Koledž - Koledž za dalje i visoko obrazovanje. Deo Udruženih univerziteta u Kornvolu
- Medicinski fakultet Univerziteta u Ekseteru[44]
Reference uredi
- ^ a b Office for National Statistics Arhivirano 2016-01-08 na sajtu Wayback Machine 2011 census – Truro CP
- ^ „List of Place-names agreed by the MAGA Signage Panel” (PDF). Cornish Language Partnership. maj 2014. Arhivirano iz originala (PDF) 29. 7. 2014. g. Pristupljeno 11. 1. 2015.
- ^ „Truro”. cornwalllive.com. Pristupljeno 26. 5. 2020.
- ^ O. J. Padel (1988). A Popular Dictionary of Cornish Place-names. Penzance: A. Hodge. ISBN 0-906720-15-X..
- ^ Parochial history of Cornwall, Davis Gilbert.
- ^ patronymica Cornu-Britannica.
- ^ De Lucy in the 12th century, Norman Lucey 2009 [lucey.net/webpage62.htm].
- ^ Pascoe, W. H. (1979). A Cornish Armory. Padstow, Cornwall: Lodenek Press. str. 135. ISBN 0-902899-76-7.
- ^ „History of Truro”. Truro Town Site. Arhivirano iz originala 10. 4. 2008. g. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Wanted, recruits for the Duke of Cornwall's Light Infantry. Young Men apply to J. G. Myners, New Bridge-street, Truro”. Royal Cornwall Gazette. 14. 8. 1890. Pristupljeno 27. 8. 2017.
- ^ a b „Camborne extremes”. KNMI (institute). Arhivirano iz originala 02. 02. 2018. g. Pristupljeno 8. 11. 2011.
- ^ „Camborne 1981–2010 averages”. Met Office. Pristupljeno 4. 11. 2012.
- ^ a b „Census 2001 Key Statistics for urban areas in England and Wales” (PDF). National Office of Statistics. Arhivirano iz originala (PDF) 4. 5. 2017. g. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Homes in smaller cities cost more”. BBC News. 20. 5. 2006. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Building Statistics – Truro Cathedral, Truro”. Emporis. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Daytripper – Sheer Indulgence in Truro”. Truro City Council. Arhivirano iz originala 7. 10. 2007. g. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Schools and Groups – Truro City of Lights”. cityoflights.org.uk. Arhivirano iz originala 3. 10. 2018. g. Pristupljeno 15. 1. 2019.
- ^ „Truro City of Lights parade 2010”. 4. 11. 2010 — preko news.bbc.co.uk.
- ^ „Pirates want to stay at Camborne”. 17. 11. 2008. Pristupljeno 10. 9. 2019.
- ^ Rees, Paul (17. 4. 2018). „Stadium for Cornwall moves step closer with £3m of council funding”. The Guardian.
- ^ „Renewed hope for sports stadium”. BBC News. 21. 12. 2007. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Truro Fencing Club”. Truro Fencing Club. Pristupljeno 3. 1. 2019.
- ^ „Councillors & Wards”. Truro City Council. Arhivirano iz originala 28. 9. 2007. g. Pristupljeno 13. 1. 2008.
- ^ „Home – Truro City Council”. Government of the United Kingdom. Pristupljeno 3. 9. 2017.
- ^ Committee, Great Britain: Parliament: House of Commons: ODPM: Housing, Planning, Local Government and the Regions (2006). Is There a Future for Regional Government?: Session 2005–06 (na jeziku: engleski). The Stationery Office. ISBN 9780215027849.
- ^ Council, Cornwall. „Council and democracy – Cornwall Council”. Government of the United Kingdom. Arhivirano iz originala 03. 09. 2017. g. Pristupljeno 3. 9. 2017.
- ^ Truro, Totally. „Work and business: Truro City Council | enjoy truro”. www.enjoytruro.co.uk. Arhivirano iz originala 3. 9. 2017. g. Pristupljeno 3. 9. 2017.
- ^ Association, "Come to Cornwall" (1960). City of Truro, Cornwall: Official Guide, Issued in Support of the "Come to Cornwall" Movement Under the Authority of the Truro City Council and the Truro Chamber of Commerce (na jeziku: engleski).
- ^ Journal of the Institution of Municipal Engineers (na jeziku: engleski). 27. 5. 2020.
- ^ „Crime and Punishment – Truro Uncovered”. trurouncovered.co.uk.
- ^ Beckett, John (2017). City Status in the British Isles, 1830–2002 (na jeziku: engleski). Taylor & Francis. ISBN 9781351951265. Pristupljeno 3. 9. 2017.
- ^ „Truro Cathedral”. Cornwall Guide. 6. 12. 2015. Pristupljeno 3. 9. 2017.
- ^ „Aims of Twinning”. Truro-Morlaix Twinning Association. Pristupljeno 10. 5. 2010.
- ^ „Newquay is officially the UK's fastest growing airport”. The Independent. Pristupljeno 3. 10. 2018.
- ^ „Diseldorf ili Diseldorf - Kako se kaže?”. Pismenica (na jeziku: engleski). 2015-09-24. Pristupljeno 2021-03-11.
- ^ „Flying from Cornwall”. cornwallairportnewquay.com. Pristupljeno 28. 5. 2020.
- ^ „Ferries & Boat Trips”. falriver.co.uk. Pristupljeno 28. 5. 2020.
- ^ Cornish Church Guide (1925) Truro: Blackford; pp. 210–211.
- ^ „Parishes of St Paul, Truro, St Clement, St George, Truro, and St John, Truro (united benefice)”. Truro Churches (official). Arhivirano iz originala 14. 04. 2010. g. Pristupljeno 15. 12. 2009.
- ^ Joan Rendell (1982) Cornish Churches. St Teath: Bossiney Books; pp. 38–39.
- ^ a b Pevsner, N. (1970) Cornwall; 2nd ed. Penguin Books; pp. 234–235.
- ^ Cornish Church Guide. Truro: Blackford; pp. 325–326.
- ^ Polly Bagnall & Sally Beck (2015). Ferguson's Gang: The Remarkable Story of the National Trust Gangsters. Pavilion Books. str. 10. ISBN 978-1909881716.
- ^ „University of Exeter”. Arhivirano iz originala 3. 4. 2020. g. Pristupljeno 13. 11. 2016.
Spoljašnje veze uredi
- „Truro”. Encyclopædia Britannica (na jeziku: engleski). 27 (11 izd.). 1911.
- Truro na sajtu Curlie
- Truro City Council website
- Cornwall Record Office Online Catalogue for Truro
- Truro – historic characterisation for regeneration (CSUS)
- Enjoy Truro – official guide to the city, including latest news and events