Francuski pokret otpora

Francuski pokret otpora (fr. Résistance) dejstvovao je protiv nemačke okupacije i kolaboracionističke francuske vlade tokom Drugog svetskog rata.

Pripadnici francuskog pokreta otpora 14. septembra 1944, Bulonj.

Francuski pokret otpora je bio podređen odboru Slobodne Francuske u Londonu, i pod upravom Šarla de Gola i francuskoj vladi u egzilu. Članovi ovoga pokreta organizovali su pomoć ratnim zarobljenicima, propagandu, sabotaže i subverzije kao i vojne aktivnosti u prilog savezničkih država.

Organizacija pokreta otpora počela je gotovo odmah pošto je maršal Filip Peten 1940. potpisao primirje sa nacističkom Nemačkom.

Akcije otpora

Godine 1940. započeli su u Parizu prvi studentski protesti protiv nemačke okupacije, i Višijevske vlade, koja je osnovana kao organ saradnje s nemačkom vladom na čelu s maršalom Filipom Petenom.

Golisti su 1942. u Londonu s članovima pokreta otpora uskladili koordinaciju aktivnosti protiv rastuće nemačke i državne represije. Do jačanja organizacija došlo je nakon ujedinjenja političkih snaga otpora: Delegat de Gola Žan Mulen koji je bio sposoban organizator, imenovan je predsednikom pokreta otpora.