Hadžići (Babina Luka)
| Hadžići i Molerovići | ||||||||||||
|
Hadžići i Molerovići iz Babine Luke, poreklom Nikšići vode poreklo od Hadži-Ruvima Neškovića i Petra Nikolajevića Molera sokoskog vojvode i jednog od vođa Drugog srpskog ustanka.
Poreklo uredi
Hadžići, odnosno Neškovići i Nikolajevići poreklom su iz Nikšićkog plemena iz mesta Dragovoljići. Odnosno Hadži Ruvimov otac Neško je bio iz Nikšićog plemena, a majka Marija od ričanskog, odnosno riđanskog plemena.[1]. Prema određenim izvorima iz istog Nikšićkog plemena su i Vukomanovići [2]. Iz Dragovoljića u Nikšićkoj župi su pre svega porodica obor knezova koji su imali berat na knežini kolubarskoj valjevske nahije Grbovići, čiji su srodnici i Hadžići i Danilovići (porekom Vukomanovići) iz Murgaša. Izgleda da su se Grbovići prvi doselili i da su posle podstakli i druge svoje bratstvenike da se nasele u valjevskom kraju [3]. Ove porodice održavale su stalne veze sa bratstvenicima i rođacima naseljenim preko Save u Sremu u selima Progari, Boljevci, Ašanja, Kupinovo i Jakovo. U selu Progari je brat Hadži-Ruvima a otac vojvode Petra Nikolajevića Molera Nikolaj Nešković umro 1789. kao izbeglica posle Kočine Krajine. U istom mestu je boravio vojvoda Petar Nikolajević Moler u vreme izgnanstva između Prvog i Drugog srpskog ustanka. Izgleda da su selu Progari živeli bliži rođaci Hadžića iz Babine Luke.
Nenad - Neško i Marija iz Babine Luke imali su četiri sina: Rafaila u monaštvu i nakon hadžiluka prozvanog Hadži Ruvim, Nikolaja Neškovića, oca vojvode Petra Nikolajevića Molera, Marka i Pavla Neškovića.[4]. .
Hadži Ruvim Nešković (1752-1804) uredi
Hadži-Ruvim Nešković, bio je paroh u Brankovini i Babinoj Luci, a potom jeromonah, namesnik manastira Voljavča i arhimandrit manastira Bogovađa. Ruvim se pre monašenja zvao Rafailo. Posle odlaska na hadžiluk u Svetu Zemlju u Jerusalim 1803. dobio je, u skladu sa tadašnjim običajima naziv „Hadži“ ispred imena.
Ubijen je u Seči knezova 1804.
Pre monašenja Hadži-Ruvim bio je parohijski sveštenik i sa ženom Marijom (umrla 1783) imao je sina sveštenika Jovan Hadžić iz Babine Luke, koji je bio staratelj dece vojvode Petra Nikolajevića i kćerku Saru.
O. Jovan Hadžić (1777-1830) uredi
O. Jovan Hadžić (1777-1830), sin Hadži-Ruvimov bio je paroh u Babinoj Luci do 1810. kada je postao paroh varoši Valjevo. Nije imao dece. Usvojio je Jovana Kujundžića.
Kujundžići uredi
Posinak O. Jovana Hadžića (1777—1830), sina Hadži-Ruvimovog je Jovan Kujundžić, terzija. Jovan Kujundžić bio je sin Sime Kujundžije iz Valjeva. Jovan Kujundžić je posedovao mnoga imanja u Beogradu, njegova je bila kafana Kod dva bela goluba. Ženio se četiri puta. Njegova deca su:
- Artiljerijski potpukovnik, profesor filozofije, ministar Milan Kujundžić, rođen kao Joanikije (Janićije) Kujundžić [5], odnosno dr Milan Kujundžić Aberdar, ministar prosvete, predsednik Narodne skupštine, poslanik u Rimu, profesor filozofije na Velikoj školi, sekretar Srpskog učenog društva.
- Jelena Kujundžić (1845-1908) udata za Konstantina Novakovića[6],, odnosno dr Stojana Novakovića (1842-1915), predsednika ministarskog saveta, ministra, profesora Velike škole i dr. Stojan i Jelena Novaković imali su sina prof. dr Miletu Novakovića (1875—1940) koji je sa Ljubicom M. Novaković (1885-1962) imao sina Radoša Novakovića (1915-1979), filmskog reditelja.
- Nerandža Kujundžić udata za generala Vladimira Ugričića.
- dr Vojisav Kujundžić, lekar. Iz četvrtog braka Jovana Kujundžića, znatno mlađi od ostale dece.
Marko Hadžić (1758-1834) uredi
Marko Hadžić (1758-1834), sin Nenadov i brat hadži-Ruvima. Potpisan na molbama ustaničkih starešina 1804. zemunskim trgovcima i na pismu ustanika sultanu.[7]. Dva puta se ženio. Prva žena zvala se Smilja, a druga Stanisava. Imao je četiri sina O. Sofronija Hadžića, Živka (umro 1860), Živana i Jovana.
- O. Sofronije Hadžić (umro 1859), paroh crkve u Brankovini. Imao je sinove Gavrila, Savu, Luku i Neška. Sin Gavrilo Hadžić, načelnik sreza tamnavskog valjevskog okruga sa suprugom Martom (umrla 1858) imao sina Ljubomira Hadžića (rođ. 1848). Neško je sa Nastasijom imao sina Milorada Hadžića. Sava sa Smiljanom imao je sina Miloša Hadžića (rođ. 1852).
Pavlovići uredi
Pavle Nešković - Hadžić (umro 1803), sin Nenadov i brat hadži-Ruvima, imao je sa Anom šest sinova Simeona, Mirka, Petronija, Arsenija, Mihaila i Iliju, koji su po ocu nosili prezime Pavlović.
- O. Jevrem Pavlović-Popović, sin Petronija Pavlovića, sveštenik uzeo je prezime Hadžić. Njegov sin Vlastimir Hadžić rođen je 1866. godine [8].
Vojvoda Petar Nikolajević Moler (1775—1816) uredi
Brat Hadži Ruvima Nikolaj imao je sinove Petra i Stevana.
Petar Nikolajević je uz strica Hadži Ruvima u njegovoj umetničkoj radionici i i u ikonopisačkoj školi u manastiru Dokmir, naučio da slika odnosno freskopiše i ikonopiše, zbog čega je i bio prozvan „moler“. Oslikavao je freske u crkvama, kao i svetovna zdanja konake, uključujući i i konak dahije Aganlije pre Prvog srpskog ustanka i Karađorđev konak u Topoli i crkvu, nakon pomilovanja koje je dobio od vožda 1811. godine. Poznatu dokmirsku školu završili su mnogi njegovi savremenici i srodnici [9].
Petar Nikolajević Moler je 1812. odlukom Praviteljstvujuščeg sovjeta, smenjen sa položaja vojvode, zbog zloupotreba u vršenju dužnosti. Pošto se odmetnuo zajedno sa Pavlom Cukićem raspisana je državna poternica sa smrtnom presudom. Na njegovo mesto vojvode sokoske nahije postavljen 1812. Cincar Marko Kostić.[10]. Pošto se predao dobio je oproštaj i 1812. oslikavao Karađorđevu crkvu u Topoli. Uoči turske ofanzive 1813. raspoređen ponovo u vojsku.
Vojvoda Petar Nikolajević Moler imao je sinove Simeona-Simeuna i Ranka i kćerku Anu. Posle vojvodine smrti o njegovoj maloletnoj deci starao se njegov brat od strica Hadži Ruvima sveštenik O. Jovan Hadžić iz Babine Luke [11].
Molerovići uredi
- Štabs-kapetan Simeon Sima Petrović i Molerović (1804-1852), načelnik sreza trnavskog, okruga čačanskog, kaznačej (blagajnik), trgovao je i stokom sa bratom Rankom. Simeon učio je u Beogradu školu i nemačku školu u Sremu. Sima i Ranko Molerovići prodali su svoju očevinu (voćnjake, livade, vinograde, zabrane) za 100 dukata stricu u drugom kolenu Sofroniju Hadžiću Markoviću 1847. Simin zet bio je Petar Laazrević Cukić. Sima Molerović sahranjen je pored crkve Sv. Trojce u Čačku.
Sima Molerović je sa suprugom Rajkom imao tri kćerke Milevu, Stanku i Draginju.
- Ranko Molerović, trgovac, sa suprugom Mitrom nije imao dece. Umro je 1850. Posle njegove smrti njegova udovica udala se za Mijaila Milićiveći iz Karanovca (Kraljeva).
Cukići uredi
Ana Molerović, kćerka vojvode Petra Nikolajevića Molera, bila je udata za Petra Lazarevića Cukića, posnika (odnosno vanbračnog sina) vojvode Pavla Cukića. Pukovnik Petar Cukić bio je varoški knez u Karanovcu, knežev punomoćnik, beogradski sudija i upravitelj, načelnik okruga kruševačkog. Knez Miloš je njihovo svadbeno veselje priredio u kneževom dvoru u Topčideru.
Petar i Ana Cukići imali su sinove Kostu Cukića ministra i Lazara Cukića, 1857 potporučnika i državnog stipendistu, kao i kćerku Jelisavetu Petronijević udatu za Milana Petronijevića. Druga žena Petra Cukića bila je Marija sestra Stojana Jovanovića (Cukića) kolovođe Katanske bune 1844.
Hadžići-Nikolići uredi
Stefan Nikolajević (umro 1847), brat vojvode Petra Nikolajevića Molera, nosio je prezime po ocu Nikolić, a kasnije po stricu Hadži-Ruvimu Hadžić.
Stefan i Stanojka Hadžić imali su pet kćerki: Milicu, Maricu, Stanu, Mirjanu i Nerandžu.
Njegova kćerka Stana imala je vanbračno dete sa rođakom Mitrom Petrovićem, sinom Petronija Pavlovića, sina Pavla, brata Nikolaja i hadži-Ruvima.
Nedoumica uredi
Prema jednom od rodoslova koji je danas osporavan vojvoda Petar Nikolajević Moler je pored rođenog brata Stefana imao i brata Mihajla Nikolajevića sveštenika, čiji je sin Janko Mihailović, čija je kćerka Ana udata Koljević baba po majci kraljice Drage Obrenović.[12].
Srodstvo uredi
Hadžići i Molerovići su u srodstvu sa Cukićima, Nenadovićima i dr.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Velibor Berko Savić, Vojvoda Petar Nikolajević Moler, Valjevo 2006, str. 11 - 13
- ^ Neke znamenite porodice u Srbiji poreklom iz Crne Gore, Zapisi, časopis za nauku i književnost, Beograd, knj. 2. sv. 3, mart 1928.
- ^ Naselja srpskih zemalja, 18, Srpska kraljevska akademija, Beograd 1912, str. 507.
- ^ V. Savić, Porodično rodoslovlje, Isto, str. 186.
- ^ Promenio ime u Milan. „To je onda bilo srbovati“. Milan Đ. Milićević, Dodatak Pomeniku od 1888, Beograd 1900, str. 80.
- ^ Promenio ime Konstantin u Stojan. „To je onda bilo srbovati“. Milan Đ. Milićević, Dodatak Pomeniku od 1888, Beograd 1900, str. 80.
- ^ V. Savić, Isto, str. 213.
- ^ Simeon Pavlović imao je sinove Luku, Filipa, Pavla i Gavrila. Petronije Pavlović imao je sinove Jevrema i Mitra i kćerku Milicu. Arsenije Pavlović imao je sina Nikolu. Mihailo Pavlović imao je sinove Đorđa, Pavla i Petra. Đorđe sin Mihaila Pavlovića uzeo je prezime po ocu Mihailović. Petar sin Mihaila Pavlovića sa suprugom Marijom imao je sina Milivoja i kćerku Jelenu. Ilija sin Pavlov nije imao dece. Sin Petronija Pavlovića sveštenik Jevrem Hadžić Popović čiji sin Vlastimir rođen 1866. Vid. V. Savić, Isto, str. 213.
- ^ V. Savić, Isto, str. 23.
- ^ Konstantin N. Nenadović, Život i dela velikog Đorđa Petrovića Kara-Đorđa vrhovnog vožda, oslobodioca i vladara Srbije i život njegovi vojvoda i junaka, Beč, štamparija Jovana N. Vernaja, 1883, str. 450-476.
- ^ V. Savić, Isto, str. 188.
- ^ Nepotkrepljenost činjenicama ovog rodoslova vidi kod V. Savić, Isto, str. 23.