Crkva Svetog velikomučenika Georgija u Bunuškom Čifluku
Crkva Svetog velikomučenika Georgija nalazi se u Bunuškom Čifluku, 6—7 kilometara južno od Leskovca. Podignuta je 1869. godine, a posvećena je Svetom velikomučeniku Georgiju.
| Crkva Svetog velikomučenika Georgija | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Tip | pravoslavna crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija niška |
| Osnivanje | 1869. |
| Posvećen | Svetom velikomučeniku Georgiju |
| Lokacija | |
| Mesto | Bunuški Čifluk kod Leskovca |
| Država |  Srbija |
| Koordinate | 42° 53′ 03.27″ N 21° 52′ 30.56″ E / 42.8842417° S; 21.8751556° I |
.svg)  Crkva Svetog velikomučenika Georgija Crkva Svetog velikomučenika Georgija na karti Srbije | |
Arhitektura i unutrašnjost uredi
Crkva ima oblik bazilike dužine 21 metar, širine 9,3 metara, a visoka je 7 metara. Ima oltarsku apsidu, hor i docnije dodat trem. Umesto živopisa, osnovni brod hrama bio je okrečen plavom bojom, a jedna bela pantljika po svodu bila je ispisana raznim rečenicama iz Biblije. Međutim, u oltarskoj apsidi se vide tragovi likova Isusa Hrista Emanuela, Svete Bogorodice i nekolicine svetaca, među kojima i arhiepiskop srpski Sveti Sava. Niša proskomidije ima naslikano Hristovo raspeće. Kao i živopis u oltarskoj apsidi, slabo se raspoznaje i živopis u naknadno dograđenom tremu. O njemu se saznaje iz crkvenog letopisa. Naime, po zapisima u tom dokumentu, a što se i sada može videti, svod ima na sebi sliku Savaota kome na desnoj strani sija sunce, a na levoj svetli mesec. Sem toga, u tremu na južnoj strani postoje freske pregrešenija Adamovog i Evinog, Izgnanija i ridanija, posle čega su došle predstave kako Adam obrađuje zemlju, a Eva prede. Od slika sa temama iz Starog zaveta su tu još i Žrtva Kainova, Vtoroje i strašnoje prišestvije Gospoda Boga i Spasa našego Isusa Hrista. Tu je i čovek na strašnom sudu, a iznad njega terazije koje na desnom tasu imaju njegova dobra dela, a na levom zla; zatim na jednoj strani niz svetaca i apostola, a na drugoj anđeo sa trubom i apostolima.
Bunuška crkva ima i ikonostas čije su slike rađene na platnu pa prilepljene na daske. Iako počađale, one su dobro očuvane. Patron hrama, Sveti velikomučenik Georgije, predstavljen je spolja u niši iznad vrata, ali mu je slika sasvim izbledela.
Zvonik crkve podignut je 20 godina kasnije i spojen je sa tremom, dok je zvono liveno u Temišvaru i kao poklon opštine bunušne i dvojice tutora nabavljeno 1879. godine.
Crkvena okolina uredi
U jednoj crkvenoj zgradi, 1872. godine otvorena je škola manastirskog tipa. Ta zgrada i danas postoji, a obnovljena je uoči proslave stogodišnjice iste škole.
Literatura uredi
- Trajković, Dragoljub (1977). Hranislav Rakić, ur. Iz prošlosti Leskovca i okoline. Leskovac: Narodni muzej.
