Paroodectes

izumrli rod placentalni sisara

Paroodectes (Paroodektes — „blizak Oodektesu”) je izumrli rod placentalni sisara iz kladusa Carnivoraformes, koji je u periodu srednjeg eocena nastanjivao područje Evrope.[2][3][4][5]

Paroodectes
Vremenski raspon: 47.8–46.3 Ma
srednji eocen
kostur vrste Paroodectes feisti
Naučna klasifikacija e
Domen: Eukaryota
Carstvo: Animalia
Tip: Chordata
Klasa: Mammalia
Kladus: Pan-Carnivora
Kladus: Carnivoramorpha
Kladus: Carnivoraformes
Rod: Paroodectes
Springhorn, 1980[1]
Tipska vrsta
Paroodectes feisti
Springhorn, 1980
Vrste
  • Paroodectes feisti
Sinonimi
sinonimi roda:
  • Paroödectes (Springhorn, 1980)
sinonimi vrste:
  • P. feisti:
    • Paroödectes feisti (Springhorn, 1980)

Etimologija naziva

uredi
Rod: Porijeklo naziva od: Značenje naziva:
Paroodectes
  • starogrčke riječi para (stgrč. παρά), koja znači blizak ili pored
  • i izumrlog roda sisara Oodectes
blizak Oodektesu
Vrsta: Porijeklo naziva od: Značenje naziva:
P. feisti
  • roda Paroodectes
  • i njemačkog pronalazača i preparatora holotipskog fosila ove vrste Ota Fajsta
fajstov Paroodektes

Vrsta Paroodectes feisti je po veličini dostizala dimenzije današnje domaće mačke i težila je oko 0,602 kg[5]. Ova vrsta se kretala plantigradno i po svom izgledu je nalikovala na kune, mungose, cibetke i rakune.

Ponašanje i paleoekologija

uredi

Vrsta Paroodectes feisti je bila mali predator prilagođen penjanju po drveću, koji je u prošlosti Evrope nastanjivao močvare i kišne šume. Ovdje je ova vrsta vrebala i lovila svoj plijen u krošnjama drveća iz zasjede. Ova vrsta se najvjerovatnije hranila insektima, glodarima i malim primatima, ali i sa voćem i jajima.

Sistematika

uredi

Istorija klasifikacije

uredi

Rod Paroodectes je u prošlosti bio uvrštavan unutar izumrle porodice Miacidae, ali je kasnije prepoznat kao predstavnik kladusa Carnivoraformes.

Klasifikacija

uredi
Rod: Paroodectes (Springhorn, 1980)
Vrsta: Rasprostranjenost fosila
i lokacija:
Vremenski
raspon:
P. feisti (Springhorn, 1980)[1]   Njemačka (opština Mesel u Hesenu)[6][7] 47,8 do 46,3 mil. god.

Filogenija

uredi

Dolje prikazan kladogram predstavlja filogenetske veze roda Paroodectes.[8][9][10][11]

 Carnivoramorpha 
 †Viverravidae 

Viverravoidea

 ? 

Carnivoramorpha sp. (UALVP 50993 & UALVP 50994)

 ? 

Ravenictis

 sensu lato 
 ? 

Carnivoramorpha sp. (UALVP 31176)

 ? 

Carnivoramorpha sp. (USNM 538395)

 ? 

"Sinopa" insectivorus

 Carnivoraformes 
 Kladus "B" 

Eogale

 ? 

"Miacis" sp. (CM 67873 & CM 77299)

Gracilocyon igniculus

Gracilocyon winkleri

Gracilocyon solei

 †Gracilocyon 
 ? 

Gracilocyon sp. (Jibou, Romania)

Gracilocyon rosei

Gracilocyon rundlei

Paramiacis

 †Paroodectes 

Paroodectes feisti

 †Oodectes jepseni 

 †Oodectes 

 †Oodectes herpestoides 

 †Oodectes proximus 

 †Oodectes pugnax 

 †Uintacyon hookeri 

 †Uintacyon rudis 

 †Uintacyon 

 †Uintacyon massetericus 

 †Uintacyon vorax 

 †Uintacyon asodes 

 †Uintacyon edax 

 †Uintacyon acutus 

 †Uintacyon jugulans 

 †Uintacyon gingerichi 

Xinyuictis

Zodiocyon

Miocyon

Simamphicyon

 †Uintacyon sp. (USGS 1983) 

Messelogale

Quercygalidae

 Kladus "C" 

Palaearctonyx

 (†Phlaodectes

Vulpavus ovatus

Vulpavus profectus

Vulpavus australis

Vulpavus canavus

Vulpavus completus

 †Vulpavus 

Vulpavus farsonensis

Vulpavus palustris

Vassacyon

Dormaalocyon

"Miacis" exiguus

"Miacis" deutschi

 ? 

Africtis

 ? 

Carnivoraformes undet. Genus B

Dawsonicyon

 ? 

"Miacis" boqinghensis

 ? 

"Miacis" hookwayi

"Miacis" latidens

"Miacis" petilus

 ? 

Carnivoraformes undet. Genus A

Miacis

 Kladus "D" 

Lycarion

"Miacis" hargeri

 ? 

Ceruttia

 ? 

"Miacis" invictus

"Miacis" lushiensis

Neovulpavus

Harpalodon

Procynodictis

Prodaphaenus

 ? 

Walshius

"Miacis" gracilis

Tapocyon

Carnivora (sensu stricto)

 †Gracilocyon/Oodectes grupa 
 †Vulpavus grupa 
 (Carnivora [sensu lato]) 

Vremenska rasprostranjenst roda Paroodectes unutar kladusa Carnivoraformes

uredi
FalcatipesAfrictisMiacis hookwayiMiacis boqinghensisCarnivoraformes undet. Genus BDawsonicyonCeruttiaMiacis lushiensisMiacis invictusNeovulpavusLycarionMiacis hargeriProdaphaenusWalshiusHarpalodonProcynodictisTapocyonMiacis gracilisZveriCarnivoraformes undet. Genus AMiacisMiacis latidensMiacis petilusMiacis deutschiMiacis exiguusDormaalocyonVulpavusVulpavusVulpavusPalaearctonyxPhlaodectesVulpavusVulpavusVulpavusVassacyonSimamphicyonMiocyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonMesselogaleUintacyonQuercygaleUintacyonXinyuictisZodiocyonUintacyonUintacyonOodectesOodectesOodectesParamiacisOodectesGracilocyonGracilocyonMiacis sp. (CM 67873)EogaleGracilocyonGracilocyonGracilocyonGracilocyonFanerozoikKenozoikKvartarNeogenPaleogenPliocenMiocenOligocenEocenPaleocenMessinianTortonianSerravallianLanghianBurdigalianAquitanianChattianRupelianPriabonianBartonianLutetianYpresianThanetian

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b Springhorn, Rainer (1980). „Paroodectes feisti, der erste Miacide (Carnivora, Mammalia) aus dem Mittel-Eozän von Messel”. Paläontologische Zeitschrift (na jeziku: German i Latin). 54 (1/2): 171—198. doi:10.1007/BF02985887. 
  2. ^ J. J. Hooker (1986.) "Mammals from the Bartonian (middle/late Eocene) of the Hampshire Basin, southern England." Bulletin of the British Museum (Natural History) 39(4):191-478
  3. ^ Carroll, Robert L. (1988). Vertebrate Paleontology and Evolution (PDF). New York: W. H. Freeman and Company. str. 1—698. ISBN 978-0-7167-1822-2. 
  4. ^ McKenna, Malcolm C.; Bell, Susan K. (1997). Classification of Mammals Above the Species Level. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11012-9. Pristupljeno 16. 3. 2015. 
  5. ^ a b Solé, Floréal (1. 9. 2014). „New carnivoraforms from the early Eocene of Europe and their bearing on the evolution of the Carnivoraformes”. Palaeontology (na jeziku: engleski). 57 (5): 963—978. ISSN 1475-4983. doi:10.1111/pala.12097. 
  6. ^ Michael Morlo, Stephan Schaal, Gerald Mayr, Christina Seiffert (2004.) "An annotated taxonomic list of the Middle Eocene (MP11) Vertebrata of Messel" Courier Forschungsinstitut Senckenberg 252(252):95-108
  7. ^ Norbert Micklich; G. Gruber (2007). Messel - Treasures of the Eocene. Hessisches Landesmuseum darmstadt. ISBN 978-3-534-20456-4. 
  8. ^ Flynn, John J.; Finarelli, John A.; Spaulding, Michelle (2010). „Phylogeny of the Carnivora and Carnivoramorpha, and the use of the fossil record to enhance understanding of evolutionary transformations”. Ur.: Goswami, Anjali; Friscia, Anthony. Carnivoran evolution. New views on phylogeny, form and function. Cambridge University Press. str. 25–63. ISBN 9781139193436. doi:10.1017/CBO9781139193436.003. 
  9. ^ Solé, Floréal; Smith, Richard; Coillot, Tiphaine; de Bast, Eric; Smith, Thierry (2014). „Dental and tarsal anatomy of Miacis latouri and a phylogenetic analysis of the earliest carnivoraforms (Mammalia, Carnivoramorpha)”. Journal of Vertebrate Paleontology. 34 (1): 1—21. ISSN 0272-4634. doi:10.1080/02724634.2013.793195. 
  10. ^ Solé, Floréal; Smith, Thierry; De Bast, Eric; Codrea, Vlad; Gheerbrant, Emmanuel (2016). „New carnivoraforms from the latest Paleocene of Europe and their bearing on the origin and radiation of Carnivoraformes (Carnivoramorpha, Mammalia)”. Journal of Vertebrate Paleontology. 36 (2): e1082480. ISSN 0272-4634. doi:10.1080/02724634.2016.1082480. 
  11. ^ Tomiya, S.; Zack, S. P.; Spaulding, M.; Flynn, J. J. (2021). „Carnivorous mammals from the middle Eocene Washakie Formation, Wyoming, USA, and their diversity trajectory in a post-warming world”. Journal of Paleontology. 95 (Supplement S82): 1—115. doi:10.1017/jpa.2020.74.