Александар Камински
Александар Камински (Варшава, 28. јануар 1903 — Варшава, 15. март 1978) био је пољски просветни радник, педагог и књижевник, познат као једна од водећих личности извиђачког покрета, као и у суделовању у пољском покрету отпора, односно Домовинској армији за време немачке окупације у Другом светском рату.
Александар Камински | |
---|---|
Лични подаци | |
Датум рођења | 28. јануар 1903. |
Место рођења | Варшава, |
Датум смрти | 15. март 1978.75 год.) ( |
Место смрти | Варшава, Пољска |
Библиографија уреди
- Kamienie na szaniec (1943)
- Wielka Gra (1942, 1981)
- Przodownik. Podręcznik dla kierowników oddziałów Zawiszy (cz. 1-2, December 1942, II 1943, III 1944)
- Batalion Zośka|Zośka i Parasol. Opowieść o niektórych ludziach i niektórych akcjach dwóch batalionów harcerskich
- Antek Cwaniak (1932)
- Książka wodza zuchów (1933)
- Krąg rady (1935)
- Narodziny dzielności
- Andrzej Małkowski (1934)
- Józef Grzesiak "Czarny"
Литература уреди
- Andrzej Janowski "Być dzielnym i umieć się różnić – Szkice o Aleksandrze Kamińskim" Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa. 1992. ISBN 978-83-01-10618-8.
- Barbara Wachowicz z cyklu Wierna Rzeka Harcerstwa "Kamyk na szańcu – opowieść o druhu Aleksandrze Kamińskim" Wydawnictwo Rytm. ISBN 978-83-88794-68-1.
- Anna Zawadzka "O Aleksandrze Kamińskim "Kamyku"" HBW Horyzonty, Warszawa. 2001. ISBN 978-83-86873-91-3.
- Krystyna Heska-Kwaśniewicz "Braterstwo i Służba; Rzecz o pisarstwie Aleksandra Kamińskiego", Katowice 1998, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. ISBN 978-83-226-0808-1.