Википедија

Ana Dević

Ana Dević (Novi Sad, 04. maj 1959) sociološkinja i jedna od prvih žena koja je aktivno učestvovala i organizovala antiratne proteste protiv ratova u bivšoj Jugoslaviji.Bila je jedna od osnivačica ogranka Centra za antiratnu akciju (CAA), u Novom Sadu.[1][2] Tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji, održavala je kontakte i učestvovala u povezivanju mirovnih aktivista i aktivistkinja na prostoru bivše Jugoslavije, kao i sa međunarodnom javnošću.[3]

Bitan deo njenog naučno-istraživačkog rada u poslednjim decenijama ticao se nacionalizma, feminizma i društvenih pokreta. Kao naučna radnica bila je angažovana na univerzitetima u Turskoj, Sjedinjenim američkim državama (SAD), Danskoj i Velikoj Britaniji (VB).

Članica je Asocijacije za istraživanja nacionalnih pitanja, čije je sedište na njujorškom Univerzitetu Kolumbija (Association for the Study of Nationalities, Columbia University, New York, USA), kao i Američke sociološke asocijacije (American Sociological Association).

Naučna karijera уреди

Diplomirala je 1983. godine na novosadskom Univerzitetu, ogranak subotičkog Ekonomskog fakulteta, na smeru "Planiranje i privredni razvoj". Nakon diplomiranja, 1986. godine stiče i Master diplomu iz studija razvoja, smer "Politika i razvojne strategije" (M.A. Development Studies), na Institutu za društvene nauke, Hag, Holandija (Institute of Social Studies, The Hague, the Netherlands).

Godine 1993. na Univerzitetu Kalifornija u San Diegu, SAD (University of California at San Diego), stekla je Master diplomu (M.A.) i diplomu magistra filozofije (M. Phil.) u oblasti sociologije, a  potom i diplomu doktora filozofije u oblasti sociologije (Ph.D., Sociology) 2000. godine sa temom “Konstrukcija socijalističkog nacionalizma i njegove alternative: društveni i politički kontekst i intelektualna kritika u SFR Jugoslaviji od sredine 1960-ih do 1992” (Forging Socialist Nationalism and Its Alternatives: Official Nationalism, Intellectual Activism, and Everyday Solidarities in Yugoslavia, 1960s-1992).

Univerzitetsku karijeru započinje na Blikent Univerzitetu u Ankari ( Turska), a bila je angažovana i kao gostujući docent na Braun Univerzitetu u Providensu (SAD), na danskom Univerzitetu u Arhusu, Univerzitetu u Glazgovu (VB).

Na Fakultetu za evropske pravno-političke studije u Novom Sadu vanredni je profesor od 2011. godine.

Mirovni aktivizam уреди

Sa početkom ratova u bivšoj Jugoslaviji, Ana Dević je sa grupom od šest studenata i novinara iz Novog Sada, organizovala antiratni protest u julu 1991. godine. Krajem jula, sa drugim mirovnim aktivistima osniva Centar za antiratnu akciju u Novom Sadu kao „rekaciju na jugoslovensku svakodnevicu – građanski rat“.[4] U tom trenutku su tekle i pripreme za organizovanje ogranaka CAA na teritoriji Vojvodine u Vršcu, Subotici i Zrenjaninu, a u novembru iste godine Vera Vebel Tatić sa drugim mirovnim aktivistima, osnovala CAA i u Adi.

Skupa sa mirovnjacima iz Bosanske Dubice, Zagreba, Beograda, Zrenjanina i Međaša, već 7. septembra 1991. godine, Ana Dević i novosadski ogranak CAA u Novom Sadu mirovni koncert „Novi Sad za mir“.

Činjenica je da je režim Slobodana Miloševića centralizovao medije, kao i da je u svim jugoslovenskim republikama bila ista medijska situacija – nacionalistički diskurs, i nemogućnost mirovnog pokreta da dopre do javnosti.[5] U takvim uslovima, uslovima medijske blokade, mirovnjaci iz većeg dela bivše Jugoslavije su na septembarskom okupljanju u Novom Sadu zaključili da je probijanje medijske blokade, povezivanje i razmena  informacija između jugoslovenskih mirovnih organizacija jedna od najvažnijih aktivnosti.[6]

Tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji, Ana Dević je učestvovala u nizu antiratnih skupova u bivšoj Jugoslaviji, kao i u kampanji skupljanja potpisa protiv regrutacije i mobilizacije u Novom Sadu i Beogradu[7] koja je trajala krajem 1991. i početkom 1992. godine.

Takođe, Ana Dević je antiratni angažman povezala i sa svojim kasnijim naučnim radom fokusirajući se na nacionalizam i feminizam, i 20 godina kasnije, u razgovoru za podgorički nedeljnik „Monitor“ ocenila je da je politički vrh Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), a ne intelektualna elita Srbije, odgovoran za širenje nacionalizma.[8] Prema njenoj oceni, bez pobede Miloševića na VIII sednici SKJ 1987. godine nacionalistički diskurs pojedinih pisaca i novinara u Srbiji „bi pale na gluhe uši.“[8]

Ana Dević smatra da je teško analizirati nacionalizam, jer je on institucionalan sistem, globalna hegemonija koja je legitimna u modernom svetu.[9]

Reference уреди

  1. ^ „Osnivanje Centra za antiratnu akciju” (PDF). 
  2. ^ „Osnivanje CAA u Novom Sadu” (PDF). 
  3. ^ Devic, Ana (јун 1997). „Anti-War Initiatives and the Un-Making of Civic Identities in the Former Yugoslav Republics”. Journal of Historical Sociology (на језику: енглески). 10 (2): 127—156. ISSN 0952-1909. doi:10.1111/1467-6443.00034. 
  4. ^ „Osnivanje CAA u Novom Sadu” (PDF). 
  5. ^ „Politicka propaganda i projekt "Svi Srbi u jednoj drzavi": posledice instrumentalizacije medija za ultranacionalisticke svrhe”. www.icty.org. Приступљено 2022-12-16. 
  6. ^ „Osnivanje CAA - izveštaj 09.septembar 1991” (PDF). 
  7. ^ Devic, Ana (јун 1997). „Anti-War Initiatives and the Un-Making of Civic Identities in the Former Yugoslav Republics”. Journal of Historical Sociology. 10 (2): 127—156. ISSN 0952-1909. doi:10.1111/1467-6443.00034. 
  8. ^ а б online, Monitor. „DR ANA DEVIĆ, UNIVERZITET DOGUS U ISTAMBULU: Signal je stigao iz političkog vrha” (на језику: бошњачки). Приступљено 2022-12-16. 
  9. ^ Ana Dević: Besplatno obrazovanje i nacionalizam - mini-intervju, Praxis 2011. (на језику: српски), Приступљено 2022-12-16 

Spoljašnje veze уреди


Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ana_Dević&oldid=26727630”