Jelisaveta Silađi
Jelisaveta Silađi (mađarski: Szilágyi Erzsébet; oko 1410 – oko 1483) je bila ugarska plemkinja, supruga Janka Hunjadija i majka Matije Korvina.
| Jelisaveta Silađi | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | oko 1410. |
| Datum smrti | oko 1483. |
| Mesto smrti | Obuda, Kraljevina Ugarska |
| Grob | Katedrala Svetog Stefana u Stolnom Beogradu |
| Porodica | |
| Supružnik | Janko Hunjadi |
| Potomstvo | Ladislav Hunjadi, Matija Korvin |
| Roditelji | Ladislav Silađi Katarina Silađi |
| Dinastija | Silađi, Hunjadi |
| kraljica majka Ugarske | |
| Period | 1458-1483. |
| Prethodnik | Elizabeta Luksemburška |
.svg) | |
Biografija uredi
Jelisaveta je bila ćerka Ladislava Silađija i Katarine. Plemićka porodica Silađi je u 15. veku bila lojalna caru Žigmundu Luksemburškom. Jelisaveta je imala nekoliko braće i sestara, uključujući i Mihaila Silađija koji je, nakon smrti Janka Hunjadija, imao značajnu ulogu u politici Ugarske. Bila je supruga ugarskog vojskovođe i političara Janka Hunjadija (1387-1456). Hunjadi je bio regent Ugarske i vrhovni komandant vojske. Najznačajniji je ugarski plemić svoga vremena. Nakon njegove smrti, stariji sin Ladislav postao je glava porodice Hunjadi. Nakon ubistva Ulriha Celjskog, pogubljen je i Ladislav. Drugi Jelisavetin sin, Matija Korvin, bio je ugarski kralj (1458-1490). Jelisaveta i Mihailo Silađi osnovali su Silađi-Hunjadi ligu koja je uspešno dovela Matiju na ugarski presto. Jelisaveta je tako 1458. godine postala kraljica majka čime je njen uticaj povećan. Matija je svog vanbračnog sina Janoša Korvina 1473. godine ostavio Jelisaveti na vaspitavanje. Jelisaveta je veći deo svog života provela u Obudi gde je umrla oko 1483. godine.
Potomstvo uredi
Jelisaveta i Janko Hunjadi imali su dvojicu sinova:
- Ladislav (1431—16. mart 1457)
- Matija Korvin (1443-1490), ugarski kralj (1458-1490)
Porodično stablo uredi
| 8. Roland Silađi | ||||||||||||||||
| 4. Nikola Silađi | ||||||||||||||||
| 2. Ladislav Silađi | ||||||||||||||||
| 1. Jelisaveta Silađi | ||||||||||||||||
| 3. Katarina Beljeni | ||||||||||||||||
Izvori uredi
- Schönherr Gyula: Hunyadi Corvin János : 1473-1504, Budapest, Magyar Történelmi Társulat, 1894.
- Antal Mojzeš, Radnički pokret u Bajmoku, Subotica: NIO Subotičke novine, (1984). str. 6
