Ljubica Popović Bjelica

Ljubica Popović Bjelica (Novi Sad, 1948 — Novi Sad, 2018) bila je književnica, književna kritičarka, dobar poznavalac i hroničar vojvođanske kulturne istorije i znamenitih ličnosti zavičajnog podneblja.

Ljubica Popović Bjelica
Datum rođenja	1948.
Mesto rođenja	Novi Sad
Datum smrti	2018.

Studije književnosti završila je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, na kome je i magistrirala sa temom Dr Jovan Subotić kao urednik Letopisa Matice srpske. Radila je u više osnovnih škola u Novom Sadu, te obavljala dužnost odgovornog urednika (u jednom periodu glavnog i odgovornog urednika) za srpski jezik u Zavodu za udžbenike i nastavna sredstva Beograd — Odeljenje u Novom Sadu. Koautor je jednog priručnika za nastavu srpskog jezika, autor više naučnih radova i mnoštva publicističkih članaka u periodici. U ulozi scenariste i književnog kritičara bila je dugogodišnja saradnica TV Novi Sad. Neke od svojih napisa sabrala je u knjigama: Reč posle (1994), Preplitanje vremena (1997), Odblesci trajanja (2000), Razgovor sa slikom (2004), Reč posle, opet (2008), O Čereviću iz Čerevića (2012). Napisala je roman Trolist Bogdana Dunđerskog (2002), kao i roman Seobnik (2019), koji je objavljen posthumno. Poeziju svoga dede, Mirka Popovića iz Nevesinja, priredila je u knjizi U Boga imaj nad (2010), kao i napise o Mileni Stefanović, ljubavi pesnika Jovana Grčića Milenka - Milena, Milenkov nezaborav (2013). Među brojnim priznanjima koje je dobila izdvaja se Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije (2002).