Википедија

Džulija Džeklin

аустралијски певач

Džulija Džeklin (engl. Julia Jacklin; Sidnej, 30. avgust 1990) australijska je pevačica i autorka pesama. Njen muzički stil opisan je kao mešavina indi folka, indi popa i alternativne kantri muzike.

Džulija Džeklin
Džulija Džeklin na Roskilf festivalu u Danskoj 2017. godine
Lični podaci
Datum rođenja(1990-08-30)30. avgust 1990. (33 god.)
Mesto rođenjaSidnej, Australija
Zanimanje
Muzički rad
Aktivni period2013—danas
Žanr
Instrumenti
Izdavačke kućeTransgresiv rekords
Liberenš mjuzik
Polivinil rekords
Ostalo
Veb-sajtZvanični veb-sajt

Tokom karijere objavila je dva studijska albuma Don't Let The Kids Win (2016) i Crushing (2019) i deset singlova. Za rad na polju muzike je nagrađivana, a pored solo karijere, Džulija nastupa i sa bendom Phantastic Ferniture sa kojim je objavila istoimeni album, 2018. godine i singl Fuckin 'n' Rollin.

Biografija uredi

Rođena je 30. avgusta 1990. godine u Sidneju.[2] Odrasla je na Modrim planinama u Novom Južnom Velsu, a roditelji su joj po struci bili školski nastavnici. U ranoj mladosti bila je inspirisana sa Britni Spirs, a u dobu od deset godina počela je da uzima časove klasičnog pevanja, sve do srednje škole, kada se pridružila bendu koji je izvodio pesme Avril Lavinj i Evanesens.[3] Studirala je socijalnu politiku na Univerzitetu u Sidneju, a nakon diplomiranja živela je u garaži u mestu Glebe u predgrađu Sidneja i radila u fabrici za proizvodnju esencijalnih ulja.[4][5] Tokom odrastanja Džulija nije poznavala nijednog muzičara, a njena porodica joj nije pružala podršku u tome da postane pevačica, jer je smatrala da se taj posao finansijski ne isplati.[6] Nakon toga Džulija je nastavila da nastupa po lokalima a 2012. godine zajedno sa Liz Hags formirala je bend pod nazivom Salta.[2][7][8]

Američka muzička internet baza podataka AllMusic opisuje muziku Džulije kao mešavinu indi popa i kantri muzike.[2] Njeni muzički uzori su Doris Dej, Bjerk, Bili Breg, Fiona Epl, Lenard Koen i grupa The Andrews Sisters.[3][9][10][11]

Muzička karijera uredi

 
Džulija na Haldern pop festivalu 2017. godine.

Nakon solo koncerata i nastupa, Džulija je 2014. godine formirala garažni bend pod nazivom Phantastic Ferniture zajedno sa Elizabet Hags (gitara) i Rajanom Brenanom (bubnjevi).[12] Široj javnosti postala je poznata nakon objavljivanja prva dva singla, Pool Party i Coming of Age, a oba su se emitovala na radio emisiji Bi-Bi-Si radija 6. Od marta 2016. godine učestvovala je na festivalima i muzičkim turnejama u Sjedinjenim Američkim Državama, Velikoj Britaniji i drugim državama Evrope. Džulija je održavala i koncertne svirke, a kao gost na koncertima pojavila se sa izvođačima kao što su Marlon Vilijams, bendovima First Aid Kit, Okkervil River i drugima.[13]

Godine 2016. časopis Roling stoun Australije pisao je da je Džulija jedna od umetnica sa najviše potencijala u Australiji.[14][15][10] Prvi studijski album pod nazivom Don't Let the Kids Win Džulija je objavila 6. oktobra 2016. godine, a na njemu se nalazi jedanaest pesama.[16] Album je objavljen pod okriljem izdavačke kuće Transgresiv rekord.[2] Britanski dnevni list Gardijan opisao je Don't Let the Kids Win kao jedan od albuma koji će dobiti naklonost velikog broja ljudi, dok je časopis Roling Stoun Australija opisao pesme sa albuma kao jednostavne i nedovršene.[17] U to vreme Džulija je radila u fabrici esencijalnih ulja kako bi uštedela novac i snimala pesme sa muzičkim producentom Benom Edvardsom.[18]

Početkom 2016. godine Džulija je objavila singl Pool Party i dobila oštre kritike od strane Njujork tajmsa, Vouga i drugih dnevnih listova i magazina.[19][20][21][22] Nakon toga potpisala je ugovor sa izdavačkim kućama Transgresiv rekords, Polivilin rekords i Liberejšn i učestvovala na „Velikom Eskejp festivalu” u Ujedinjenom Kraljevstvu.[23] Nakon toga nastupala je na velikom broju festivala uključujući Glastonberi festival, Latitjud festival, Njuport folk festival i druge.[24] U januaru 2017. godine. dodeljena joj je nagrada na FBI radio Smak nagradama za 2016. godinu, pre nego što je krenula na veliku turneju po Evropi.[25] Dobila je veliki broj nominacija uključujući ARIA nominaciju za „Izvođača godine”, „Album godine” i nominaciju za APRA muzičku nagradu 2017. u kategoriji „Pesma godine”, za singl Pool Party.[26][27][28]

U septembru 2017. godine objavila je singl koji sadrži dve pesme, a producirao ga je Ben Edvars. Kako bi promovisala singl imala je turneju u Londonu, a on je bio najprodavaniji u Los Anđelesu, Njujorku, Torontu, Melburnu, Sidneju i gradovima širom Velike Britanije.[29][30] U maju 2018. zajedno sa bendom Phantastic Ferniture Džulija je objavila singl Fuckin 'n' Rollin, a bend je objavio i album pod nazivom Phantastic Ferniture u julu 2018. godine. Na albumu su se našli singlovi Gap Year, Bad Timing i Dark Corner Dance Floor. Preko društvenih mreža, Džulija je u martu 2018. godine objavila informaciju da je završila rad na njenom novom albumu. Album pod nazivom Crushing objavljen je 22. februara 2019. godine, a na njemu se nalaze singlovi Body, Head Alone, Pressure to Party i Comfor koji je objavljen poslednji, 14. februara 2019. godine.[31][32][33][34][35] Nakon objavljivanja albuma Džulija je imala svetsku muzičku turneju koja je uključivala koncerte na nekoliko festivala, a većina njih bili su skroz rasprodati.[36]

Nagrade i nominacije uredi

Na APRA dodeli muzičkih nagrada 2017. godine, Džulija ne nominovana za „Najbolju muzičarku” za njen debi album Don't Let the Kids Win.[37] Njen fotograf i čest saradnik Nik Mekinlej je takođe nominovan za rad na omotu albuma, u kategoriji „Najbolji omot albuma”, za album Don't Let the Kids Win.[38] Džulijin singl Pool Party nominovan je za „Pesmu godine”.[39] Don't Let the Kids Win osvojio je nagradu „Najbolji nezavini bluz i ruts album 2017. godine” koju dodeljeuje Australijsko udruženje nezavisnih diskografskih kuća.[40] Na dodeli ARIA muzičkih nagrada za 2019. godinu, album Crushing nominovan je za „Najbolji album muzičarke” , „Najbolji album za odrasle”, „Najbolje nezavisno izdanje”, a producent i audio inženjer zbog rada na njemu bili su nominovani u kategorijama „Producent godine” i „Audio inženjer godine”.[41]

Diskografija uredi

Studijski albumi uredi

Naziv Detalji Pozicija
AUS
[42] 		NZ
[43] 		UK
[44]
Don't Let The Kids Win
  • Dutum objavljivanja: 7. oktobar 2016.
  • Izdavačka kuća: Transgresiv rekords, Liberenš mjuzik i Polivinil rekords[45]
  • Format : LP, kompakt disk, digitalno preuzimanje
 42 – —
Crushing
  • Datum objavljivanja: 22. februar 2019.
  • Izdavačka kuća: Transgresiv rekords, Liberenš mjuzik i Polivinil rekords[45]
 8
[46]		 22 67

Singlovi uredi

  • Don't Let the Kids Win (2016)[45]
  • Pool Party (2016)[45]
  • Leadlight (2016)[47]
  • Coming of Age (2016)[45]
  • Hay Plain (2016)[48]
  • Eastwick / Cold Caller (2017)[45]
  • Body (2018)[49]
  • Head Alone (2018)[50]
  • Pressure to Party (2019)[51]
  • Comfort (2019)[52]

Reference uredi

  1. ^ „Your Definitive Guide to the Hunter's Live Music, Movies and Theatre”. The Newcastle Herald. Arhivirano iz originala 02. 02. 2018. g. Pristupljeno 2. 2. 2018. 
  2. ^ a b v g Monger, James Christopher. „Julia Jacklin | Biography & History”. AllMusic. Pristupljeno 8. 11. 2016. 
  3. ^ a b Cartledge, Luke (30. 8. 2016). „Coming of Age: An Interview With Julia Jacklin”. The Quietus. Pristupljeno 8. 11. 2016. 
  4. ^ Snook, Emma (10. 10. 2016). „Don't Let The Kids Win: Julia Jacklin”. Diymag.com. Pristupljeno 28. 10. 2016. 
  5. ^ Bedian, Knar. „Interview: Talking Business Cards and Custom Fonts with Julia Jacklin”. Sound of Boston. Sound of Boston. Pristupljeno 6. 11. 2018. 
  6. ^ „Julia Jacklin website”. Juliajacklin.ocm. Arhivirano iz originala 26. 10. 2016. g. Pristupljeno 26. 10. 2016. 
  7. ^ Collis, Andrew (29. 9. 2013). „Two ladies, two guitars …’ – An interview with Julia Jacklin of Salta”. South Sydney Herald. Pristupljeno 28. 10. 2016. 
  8. ^ „Salta – Artist Directory”. TeamRock. Pristupljeno 8. 11. 2016. 
  9. ^ Phillips, Greg. „Australian Musician”. Pristupljeno 28. 10. 2016. 
  10. ^ a b „Interview: Julia Jacklin on L.A., becoming a full-time musician, In N Out Burger”. Pass The Aux. Pristupljeno 13. 4. 2017. 
  11. ^ Subscribe. „Stella Donnelly shares 'Tricks' video, directed by Julia Jacklin”. DIY. Pristupljeno 9. 4. 2019. 
  12. ^ „ALBUM OUT NOW – BIO”. phantasticferniture.com. Arhivirano iz originala 12. 07. 2019. g. Pristupljeno 12. 7. 2019. 
  13. ^ „Julia Jacklin”. SongKick.com. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  14. ^ Shanahan, Lucy (25. 10. 2016). „Rolling Stone Australia”. Rolling Stone Australia. Arhivirano iz originala 26. 10. 2016. g. Pristupljeno 26. 10. 2016. 
  15. ^ „J Awards 2016: Nominations for 2016”. Triple J. 2. 11. 2016. Pristupljeno 2. 11. 2016. 
  16. ^ Subscribe. „Julia Jacklin - Don’t Let the Kids Win”. DIY (na jeziku: engleski). Pristupljeno 9. 4. 2019. 
  17. ^ Don't Let The Kids Win reviews:
  18. ^ „The Making of Julia Jacklin's Don't Let The Kids Win: The Fine Art Of Friendship”. Brag Magazine. 9. 12. 2016. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  19. ^ Pareles, Jon (20. 3. 2016). „SXSW: From Exclusive Performances to Cellphone Souvenirs”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  20. ^ McKenzie, Lesley (18. 3. 2016). „SXSW 2016: 4 Cool Aussie It-Acts Playing the Fest”. Vogue.com.au. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  21. ^ „BV-SXSW Thursday @ Cheer Up Charlies in pics – Power Trip, Citizen, Turnover, Sorority Noise, PWR BTTM & more”. Brooklynvegan.com. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  22. ^ „SXSW 2016: Day One in Review”. NME. 17. 3. 2016. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  23. ^ „Julia Jacklin signs to Polyvinyl, played Great Escape”. BrooklynVegan. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  24. ^ „Julia Jacklin Gigography, Tour History & Past Concerts”. Songkick.com. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  25. ^ „FBi SMAC Awards 2016”. Fbiradio.com. 
  26. ^ „Aria Awards”. Ariaawards.com.au. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  27. ^ „D.D Dumbo, Julia Jacklin & King Gizzard Lead 2016 J Award Nominees”. Music Feeds. 2. 11. 2016. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  28. ^ „2017 APRA Music Award Winners Announced”. Apraamcos.com.au. Arhivirano iz originala 02. 04. 2019. g. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  29. ^ „The 15 Australian female artists changing the game right now” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 30. 10. 2019. 
  30. ^ „Julia Jacklin / O2 Shepherds Bush Empire”. AfterDark.co. Arhivirano iz originala 02. 04. 2019. g. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  31. ^ One Song Considered: Julia Jacklin's 'Body'npr.org
  32. ^ Julia Jacklin shares propulsive new single “Pressure to Party”: Stream consequenceofsound.net
  33. ^ First Spin: Julia Jacklin shares 'Head Alone', announces new album and tour abc.net.au
  34. ^ „Crushing by Julia Jacklin”. Metacritic. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  35. ^ Julia Jacklin Makes a 'Crushing' Statement Of Self npr.org
  36. ^ „Julia Jacklin”. Songkick.com. Pristupljeno 2. 4. 2019. 
  37. ^ „Aria Awards”. ariaawards.com.au. Pristupljeno 12. 7. 2019. 
  38. ^ „Aria Awards”. ariaawards.com.au. Pristupljeno 12. 7. 2019. 
  39. ^ AMCOS, APRA. „Song of the Year”. apraamcos.com.au. Arhivirano iz originala 21. 07. 2019. g. Pristupljeno 12. 7. 2019. 
  40. ^ „2017 Awards”. air.org.au. Pristupljeno 12. 7. 2019. 
  41. ^ „ARIA Awards: 2019 ARIA Awards Nominated Artists Revealed”. Australian Recording Industry Association (ARIA). 10. 10. 2019. Pristupljeno 10. 10. 2019. 
  42. ^ „ARIA Australian Top 50 Albums”. Australian Recording Industry Association. 31. 10. 2016. Pristupljeno 29. 10. 2016. 
  43. ^ „NZ Top 40 Albums Chart”. Recorded Music NZ. 4. 3. 2019. Pristupljeno 1. 3. 2019. 
  44. ^ „Julia Jacklin | full Official Chart history”. Official Charts Company. Pristupljeno 2. 3. 2019. 
  45. ^ a b v g d đ „Julia Jacklin”. discogs. 
  46. ^ „ARIA Australian Top 50 Albums”. Australian Recording Industry Association. 4. 3. 2019. Pristupljeno 2. 3. 2019. 
  47. ^ „Julia Jacklin Shares New Song 'Leadlight' & Australian Tour Dates”. Musicfeeds.com.au. 15. 7. 2016. 
  48. ^ „Listen to ‘Hay Plain’ a week before the release of Julia Jacklin's debut album”. Transgressiverecords.com. Arhivirano iz originala 06. 11. 2019. g. Pristupljeno 19. 11. 2019. 
  49. ^ „One Song Considered: Julia Jacklin's 'Body'”. NPR. 
  50. ^ Newstead, Al (8. 11. 2018). „First Spin: Julia Jacklin shares 'Head Alone', announces new album and tour”. triple j. 
  51. ^ „Julia Jacklin shares propulsive new single 'Pressure to Party': Stream”. Consequence of Sound. 24. 1. 2019. 
  52. ^ „Julia Jacklin Makes a 'Crushing' Statement of Self”. NPR. 

Spoljašnje veze uredi

 
Džulija Džeklin na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Џулија_Џеклин&oldid=27506369”