Aluminijum oksid
Aluminijum oksid (Al2O3) je neorgansko hemijsko jedinjenje aluminijuma koje se javlja u dve modifikacije:[3][4]
- α-Al2O3 (korund) je postojanija modifikacija, koja se odlikuje velikom tvrdoćom (9 stepeni u Mosovoj skali. Njegova temperatura topljenja iznosi 2040 °C, a temperatura ključanja 3300 °C. Dobro provodi toplotu, otporan je na dejstvo hemijskih supstancija, ne rastvara se u kiselinama. Nastaje usled prženja na 1000 °C modifikacije γ.
- γ-Al2O3 je beli prah nerastvorljiv u vodi a rastvorljiv u jakim kiselinama. Dobija se prženjem aluminijum hidroksida. Ima amfoterne osobine. Iz njega se elektrohemijskom metodom dobija metalni aluminijum.
| |
| |
| |
| Identifikacija | |
|---|---|
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.014.265 |
| MeSH | aluminium+oxide |
| UNII | |
| |
| |
| Svojstva | |
| Molarna masa | 101,96 g/mol |
| Gustina | 3,97 g cm−3, основно |
| Tačka topljenja | 2054°C |
| Tačka ključanja | 2980°C |
| nerastvoran | |
| Struktura | |
| Geometrija molekula | oktaedar |
| Termohemija | |
Standardna molarna
entropija (S |
50.92 J mol−1 K−1 |
Standardna entalpija
stvaranja (ΔfH |
−1675.7 kJ mol−1 |
| Opasnosti | |
EU klasifikacija (DSD)
|
Nije na listi |
| Tačka paljenja | ne gori |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
aluminijum-hidroksid |
Drugi katjoni
|
bor-trioksid galijum-oksid indijum-oksid talijum-oksid |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Aluminijum oksid je glavni sastojak boksita najvažnije rude aluminijuma.
Njegov alaun se koriste kao abraziv kod šmirgl papira.
Osobine
uredi| Osobina | Vrednost |
|---|---|
| Particioni koeficijent[5] (ALogP) | 0,0 |
| Rastvorljivost[6] (logS, log(mol/L)) | 2,2 |
| Polarna površina[7] (PSA, Ų) | 170,6 |
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0487-3.
- ^ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0911910131.
- ^ Ghose, A.K.; Viswanadhan V.N. & Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A. 102: 3762—3772. doi:10.1021/jp980230o.
- ^ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488—1493. PMID 11749573. doi:10.1021/ci000392t.
- ^ Ertl P.; Rohde B.; Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714—3717. PMID 11020286. doi:10.1021/jm000942e.
Literatura
uredi- Holleman&Wiberg1st
- Housecroft3rd;
