Blagoevgradska oblast

Blagoevgradska
bug. *Област Благоевград*
Blagoevgradska; bug. Област Благоевград
Država	Bugarska
Region planiranja	Jugozapadni
Admin. centar	Blagoevgrad ;
Površina	6.450 km2
— broj st.	323.552
— gustina st.	50,16 st./km2
Registarske tablice	E
Broj opština	14
	Zvanični veb-sajt

Blagoevgradska oblast (poznata i kao Pirinska Makedonija i Istočna Makedonija^[1]) se nalazi u jugozapadnom delu Bugarske. Ova oblast zauzima površinu od 6449,5 km² i ima 323 552 stanovnika. Administrativni centar Blagoevgradske oblasti je grad Blagoevgrad.

Oblast ima vrlo raznovrstan reljef: sastoji se od planinskih venaca (uglavnom Pirin, obuhvata i delove Zapadnih Rodopa, Vlahine, Maleševske i Ograždenske planine, Belasice, Rile i Slavjanke) i dolinama reke Strume i Meste.

Istorija

U starom veku, oblast je bila naseljena tračkim plemenima Medi, Sinti^[2] i Besi. Godine 346. p. n. e. Filip II Makedonski osvojio je teritorije Odriske tračke države, koje se nalaze između Strume i Meste.^[3] Kasnije ova oblast dolazi pod rimsku vlast, o čemu svedoče ostaci rimskog grada Nikopolja ad Nestum (u blizini Goce Delčeva) i drugi arheološki nalazi. U drugom i prvom veku p. n. e Medi su se u više navrata borili protiv Rima.

Nakon raspada Rimskog carstva ovo područje je bilo deo Vizantije. Sloveni su se naselili na teritoriju Pirinskog kraja tokom 6. i 7. veka. Ova oblast je bila naseljena od strane slovenskih plemena Strumljana (Strimona) i Smoljana. U ranom 9. veka bugarski kan Krum prodire u ovaj region. Za vreme vladavine bugarskog kana Presijana I, oblast konačno je postala deo Prvog bugarskog carstva.

Smatra se da je prvi bugarski preporoditelj Pajsije Hilandarac rođen u Banskom, danas u Blagoevgradskoj oblasti. U XIX veku oblast je ušla u sastavu Bugarske egzarhije. U ovoj oblasti su izbili ustanci bugarskog naroda protiv turske vlasti - Razlovečki (1876) i Kresnenski (1878) ustanak. U drugoj polovini 19. veka, ovo područje je bilo uključeno u sastav Serskog sandžaka Solunskog vilajeta Osmanskog carstva.

Oblast je ušla u sastav Bugarske nakon Balkanskih ratova 1912. godine. Po pređašnjim popisima (1946, 1956), u uslovima komunističkog režima, iz političkih razloga oko 70% stanovništva je bilo zapisano kao makedonsko po nacionalnosti. Prema popisu iz 2011. godine 251 097 ljudi su se izjasnili kao Bugari, 17 027 kao Turci i 9 379 kao Romi.^[4]

Spisak naseljenih mesta u Blagoevgradskoj oblasti

Gradovi su podebljani

Administrativna podela Blagoevgradske oblasti

Opština Bansko

Bansko, Gost, Dobrinište, Kremen, Mesta, Obidim, Osenovo, Filipovo

Opština Belica

Babjak, Belica, Zlatarica, Galabovo, Dagonovo, Kraište, Kuzovo, Varhari, Ljotovo, Orcevo, Palatik, Gorno Kraište, Čerešovo

Opština Blagoevgrad

Izgrev, Belo Polje, Bistrica, Blagoevgrad, Bučino, Balgarčevo, Gabrovo, Gornjo Hrsovo, Debočica, Delvino, Drenkovo, Dabrava, Elenovo, Zelendol, Klisura, Leško, Lisija, Marulevo, Moštanec, Obelj, Padeš, Pokrovnik, Rilci, Selište, Logodaž, Cerovo

Opština Goce Delčev

Baničan, Borovo, Breznica, Bukovo, Gospodinci, Goce Delčev, Delčevo, Dobrotino, Dragostin, Kornica, Lažnica, Musomišta, Sredna

Opština Grmen

Baldevo, Gorno Drjanovo, Grmen, Debren, Dolno Drjanovo, Dabnica, Kovačevica, Kruševo, Lešten, Marčevo, Ognjanovo, Oreše, Osikovo, Ribnovo, Skrebatno, Hvostjane

Opština Jakoruda

Avramovo, Bel Kamen, Buncevo, Smolevo, Konarsko, Černa Mesta, Jorukovo, Jakoruda

Opština Kresna

Vlahi, Kresna, Gornja Breznica, Donja Gradešnica, Stara Kresna, Oštava, Slivnica

Opština Petrič

Baskalci, Belasica, Borovičene, Višlene, Volno, Gabrene, Gega, Gorčevo, Dolene, Donja Krušica, Donja Ribnica, Donjo Spančevo, Draguš, Drangovo, Drenovica, Drenovo, Zojčene, Ivanovo, Kavrakirovo, Kamena, Kapatovo, Kladenci, Ključ, Kolarovo, Kromidovo, Krandžilica, Kukurahcevo, Kulata, Karnalovo, Marikostinovo, Marino Polje, Mendovo, Mitino, Mihnevo, Rupite, Novo Konomladi, Petrič, Pravo Brdo, General Todorov, Prvomaj, Ribnik, Raždak, Samuilova krepost, Samuilovo, Bogorodica, Skrt, Starčevo, Strumešnica, Tonsko Dabe, Topolnica, Čurilovo, Čuričeni, Čučuligovo, Javornica, Jakovo

Opština Razlog

Banja, Bačevo, Godlevo, Gornjo Draglište, Dobarsko, Dolno Draglište, Elešnica, Razlog

Opština Sandanski

Belevehčevo, Belovo, Boždovo, Vinogradi, Vihren, Vranja, Valkovo, Golem Calim, Golešovo, Gornja Sušica, Gornjo Spančevo, Damjanica, Debrene, Zornica, Doleni, Zlatolist, Kalimanci, Katunci, Kašina, Kovačevo, Krstilci, Karlanovo, Ladarevo, Laskarevo, Lebnica, Levunovo, Lehovo, Lešnica, Liljanovo, Lozenica, Ljobovište, Ljobovka, Malki Calim, Melnik, Novo Delčevo, Novo Hodžovo, Petrovo, Piperica, Pirin, Ploski, Polenica, Rožen, Sandanski, Sklave, Spatovo, Stoža, Struma, Sugarevo, Hotovo, Hrasna, Hrsovo, Čerešnica, Janovo, Džigurovo

Vidi još

Reference

^ Struma, Broeve 1–4
^ Fol. Aleksandъr. Istoriя na bъlgarskite zemi v drevnostta. Pъrva čast. Rodovo-obщinen stroй i vъznikvane na robovladelski otnošeniя, Sofiя, 1981, pp. 87.
^ Tačeva, Margarita. Istoriя na bъlgarskite zemi v drevnostta. Vtora čast. Razvitie i razcvet na robovladelskoto obщestvo, Sofiя, 1987, pp. 12.
^ „Rezultati popisa iz 2011.”. Arhivirano iz originala 02. 06. 2012. g. Pristupljeno 06. 10. 2018.

Literatura

Ostrogorski, Georgije (1965). Serska oblast posle Dušanove smrti. Beograd: Naučno delo.
Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.

Spoljašnje veze

Oblasna administracija Blagoevgradska

[1] Struma, Broeve 1–4

[2] Fol. Aleksandъr. Istoriя na bъlgarskite zemi v drevnostta. Pъrva čast. Rodovo-obщinen stroй i vъznikvane na robovladelski otnošeniя, Sofiя, 1981, pp. 87.

[3] Tačeva, Margarita. Istoriя na bъlgarskite zemi v drevnostta. Vtora čast. Razvitie i razcvet na robovladelskoto obщestvo, Sofiя, 1987, pp. 12.

[4] „Rezultati popisa iz 2011.”. Arhivirano iz originala 02. 06. 2012. g. Pristupljeno 06. 10. 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]