Vukoman Vule Aračić
Vukoman Vule Aračić (Beograd, 20. avgust 1924 — Beograd, 30. oktobar 1944), svršeni-maturant i beogradski ilegalac, pripadnik JVuO.
| Vukoman, Vule Aračić | |
|---|---|
 Vukoman Vule Aračić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. avgust 1924. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 30. oktobar 1944. (20 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, DF Jugoslavija |
Biografija uredi
Bio unuk generala Vukomana Aračića, sin Milivoja Aračića, inženjera, političara i narodnog poslanika i bratanac generala Petra Aračića. Pohađao je Mušku gimnaziju „Kralja Aleksandra” kao pripadnik 5. generacije učenika.
Tokom rata u okupiranom Beogradu od 1941. do 1944. godine bavio se ilegalnim, propagandnim radom kao tajni pripadnik JVuO.[1] Pripadao je JURAO 501-1, a marta 1944. godine se nalazio na obuci u Bubanj Potoku.
Maja 1944. sa grupom omladinaca prebacio se na Ravnu goru, gde je u naredna tri meseca pohađao Školu rezervnih oficira u Brajićima i dobio čin rezervnog potporučnika. Nakon završnog ispita, jula 1944. godine, dobio je raspored u Avalskom korpusu kao komandir čete stacionirane u oklini Grocke.
Septembra 1944. preplivavši Dunav, stigao je do manastira Vojlovice u blizini Pančeva, gde je stupio u kontakt sa srpskim patrijarhom Gavrilom Dožićem i Vladikom Nikolajem Velimirovićem, ali u bezuspešnom pokušaju njihovog oslobađanja biva ranjen, i od posledica ranjavanja je umro 30. oktobra 1944. godine.[2]
Sahranjen je u porodičnoj grobnici Aračića na Novom Groblju u Beogradu.[3]
