Gornja Belica
Gornja Belica (mkd. Горна Белица, na aromunskom: Beala di Supra, alb. Belica e Epërme, grč. Άνω Μπεάλα, Ано Беала) je naselje u Severnoj Makedoniji, u krajnje zapadnom delu države. Gornja Belica pripada opštini Struga.
.jpg) Gornja Belica | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Struga |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 1 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 13′ 26″ S; 20° 33′ 16″ I / 41.22389999256912° S; 20.554399972417052° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 1.410 m |
  Gornja Belica Gornja Belica na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 6339 |
| Pozivni broj | +389 (0)46 |
| Registarska oznaka | SU |
Geografija uredi
Naselje Gornja Belica je smešteno u krajnje zapadnom delu Severne Makedonije, blizu državne granice sa Albanijom (2,5 km jugozapadno od naselja). Od najbližeg grada, Struge, naselje je udaljeno 15 km severozapadno.
Gornja Belica se nalazi u istorijskoj oblasti Gornji Drimkol, koja se obuhvata severnu obalu Ohridskog jezera, oko istoka Crnog Drima iz jezera. Naselje je smešteno na planini Jablanici, na znatnoj nadmorskoj visini od 1.400 metara. Istočno od naselja planina se spušta u Struško polje.
Klima u naselju je planinska zbog znatne nadmorske visine.
Istorija uredi
Krajem 19. veka apsolutnu većinu stanovnika sela činili su Cincari i bilo je deo Strugaške nahije u okviru Osmanskog carstva. Selo su osnovali doseljenici iz Moskopolja čiji se ostaci nalaze u današnjoj Albaniji, deo je došao i iz današnje Grčke. Prema podacima iz 1873. godine selo je imalo 305 Cincara i 45 Slovena. Prema podacima bugarskog Vasila K'nočova, 1900. godine naselje je imalo 850 Cincara i 150 Albanaca.[1] Pet godina kasnije prema Dmitru Miševom selo je imalo oko 1200 stanovnika uglavnom Cincara.[2]
Stanovništvo uredi
Gornja Belica je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imala 1 stanovnika.
Većinu stanovništva naselja čine etnički Makedonci (100%). Nekada su Cincari bili isključivo stanovništvo.
Pretežna veroispovest je pravoslavlje.
Vidi još uredi
Izvori uredi
Reference uredi
Spoljašnje veze uredi