Dobriša Cesarić
Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
Dobriša Cesarić (Slavonska Požega, 10. januar 1902 — Zagreb, 18. decembar 1980) bio je hrvatski i jugoslovenski pesnik.[2][3]
| Dobriša Cesarić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. januar 1902. |
| Mesto rođenja | Slavonska Požega, Austrougarska |
| Datum smrti | 18. decembar 1980. (78 god.)[1] |
| Mesto smrti | Zagreb, SFRJ |
Biografija uredi
Detinjstvo je proveo u Osijeku, maturirao u Zagrebu, gde je i studirao na Filozofskom fakultetu.[2] Bio je bibliotekar Škole narodnog zdravlja u Zagrebu sve do 1941. godine, i redaktor u izdavačkoj kući Zora do penzionisanja.[3] Redovan je član Jugoslavenske akademije znanosti i umetnosti.
U književnosti se pojavio kao đak pesmom I ja ljubim u časopisu Pobratim 1916. godine, a prvu knjigu pesama objavio je 1931. u vlastitoj izdavačkoj kući i za to dobio nagradu Jugoslavenske akademije znanosti i umetnosti (JAZU) za najbolju zbirku pesama.[4] Potom je štampao više zbirki poezije, za života je objavio šest knjiga koje su različiti izbori već objavljivanih pesama, pisao je kritičke i memoarske tekstove.[2]
Kao pesnika sutona, večeri, jeseni, bola i žudnje za svetlom, najviše ga je zaoukupljalo obično, svakodnevno, neupadljivo ljudsko lice iz zabačenog restorana ili bolničke čekaonice, iz zagušljive kancelarije ili podstanarske sobice iz radničkog stana ili trešnjevačke ulice.[2]
Zbog jednostavnosti i jasnoće, ali i narativnosti, Cesarićeva lirika je uživala veliku popularnost u širokim čitalačkim krugovima. Zaokupljen temom subjekta u otuđenom svetu, poeziji je vratio estetiku bola, a orijentacija na čoveka i društvo uputila ga je na socijalno angažovanu književnost.[2]
Cesarić je mnogo prevodio sa nemačkog (Getea, Hajnea i Rilkea) i ruskog (Puškina, Ljermontova, Jesenjina i drugi) jezika.[3] Jedan je od prevodilaca čuvene Hajneove pesme Azra.
Bibliografija uredi
Objavljena dela:[3]
- Lirika - Zagreb 1931,
- Spasena svjetla - Zagreb 1938,
- Izabrani stihovi - Zagreb 1942,
- Pjesme - Zagreb 1951,
- Knjiga prepjeva - Zagreb 1951,
- Osvijetljeni put - Zagreb 1953,
- Goli časovi - Beograd 1956,
- Izabrane pjesme - Zagreb 1960,
- Poezija - Skopje 1965,
- Moj prijatelju - izbor, 1966,
- Slap, izabrane pjesme - Zagreb 1970,
- Izabrane pjesme i prepjevi - Sarajevo 1975
- Svjetla za daljine, 1975
Reference uredi
- ^ Draško Ređep (1971). Živan Milisavac, ur. Jugoslovenski književni leksikon [Yugoslav Literary Lexicon] (na jeziku: srpskohrvatski). Novi Sad (SAP Vojvodina, SR Serbia): Matica srpska. str. 62-63.
- ^ a b v g d đ „Dobriša Cesarić | Poezija suštine” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-01-16.
- ^ a b v g Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. 1984. str. 100.
- ^ Cesarić, Dobriša. Izabrana lirika /. Beograd : Srpska književna zadruga, 1975. str. 137—139.
