Duško Novaković
Duško Novaković (Titograd, 1948) srpski je pesnik.
Duško Novaković | |
|---|---|
 Duško Novaković | |
| Datum rođenja | 25. oktobar 1948. |
| Mesto rođenja | Titograd, FNR Jugoslavija |
Biografija uredi
Otac mu je bio pilot-radiotelegrafista u Engleskom kraljevskom vazduhoplovstvu (RAF) za vreme Drugog svetskog rata. Preci po očevoj liniji doselili su se u Makedoniju, u Strumicu, iz Egejskog područja, boraveći izvesno vreme na ostrvu Tasos, potom u Solunu. Njegova majka potiče iz ugledne podgoričke porodice Bracović- Zlatičanin. Izuzetnog glasa, Ksenija Cicvarić, bila je i ostala poznata kao vrhunski interpretator crnogorskog, srbijanskog i muslimanskog melosa, šikanirana i proganjana u periodu kad je pesnikov otac, nakon Rezolucije Informbiroa robijao kao politički zatvorenik u staljinističkom logoru u Žilavi, u Rumuniji. Pesnik je u svojoj šestoj godini prvi put video oca što je, kasnije, ostavilo traga u njegovoj poeziji – svojevrsnom analogijom vlastite sudbine sa mitom o Odiseju i Telemahu.[1]
Dugo je radio u Jugoslovenskom aerotransportu na raznim kompanijskim poslovima i paralelno uređivao poeziju u listovima i časopisima: Književna reč, Književnost, Književne novine, Ovdje.[1]
Prevođen je na mnoge svetske jezike, zastupljen u brojnim domaćim i stranim antologijama, a nedavno i u antologiji „Konj osam nogu ima“ koju je priredio i preveo znameniti američki pesnik srpskog porekla Čarls Simić.
Duško Novaković je jedan od inicijatora za osnivanje Srpskog književnog društva, čiji je član kao i Srpskog PEN centra.
Obrazovanje uredi
Novaković se školovao u bivšim jugoslovenskim republikama, sada samostalnim državama, Makedoniji, Crnoj Gori i Srbiji, gde je studirao jugoslovensku i svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu.
Privatni život uredi
Ima dva sina, Pavla i Davida. Živi i radi u Beogradu kao samostalni književnik.[2]
Nagrade i priznanja uredi
Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja među kojima su: Milan Rakić, Mlada Struga, Zmajeva nagrada[3], Branko Miljković, Disova[4], Danica Marković, Đura Jakšić, nagrada Vasko Popa, Risto Ratković, Istok - zapad, Desanka Maksimović[5], za pesnički opus, te nagrada i priznanje grada Beograda[6] za dorinos srpskoj književnosti, kao i nagradu Barski ljetopis.
O pesničkom delu ovog autora objavljena je knjiga kritičkih tekstova „Poezija Duška Novakovića“[7] i publikacija „Duško Novaković – Disovo proleće“[8], kao i nekoliko tematskih blokova u književnim časopisima. Bio je učesnik i gost poznatih svetskih festivala poezije, a održao je predavanje o savremenoj poeziji u nekadašnjoj Jugoslaviji na univerzitetu Tagora u Indiji, 1984. godine i o poeziji Vaska Pope na Odseku za slavističke studije na Bečkom univerzitetu, 2008. godine.[2]
Dela uredi
Objavio je oko petnaest zbirki poezije od kojih su najpoznatije „Znalac ogledala“, „Poderotine na vreći“, „Sati i životinje/Časovi i životni“ - dvojezično, na srpsko-hrvatskom i makedonskom, „Dijalog o nemaru“, „Hodnikom“, „Nadzornik kvarta“, „ Stacionarije – pesme rata i mesečarenja“, „Dostavljeno muzama“, „Smetenjakov crtež“, „Tupan i njegov pedagog“, „Klupe nenagrađenih“, „ Kad ćemo svetla pogasiti“, takođe i četiri izbora iz poezije: „Izabrao sam Mesec“, „Bioskop Limijer/Cinema Lumiere“ – dvojezično, na srpskom i francuskom, i obiman izbor iz knjiga objavljenih posle 2000. godine – „Sećanje na prve ljude“ i „Zabava za utučene“, u izdanju Fondacije Desanka Maksimović i izdavačkog centra Narodne biblioteke Srbije.
Bavi se prevođenjem poezije i proze sa makedonskog. Objavio je „Antologiju savremene makedonske poezije“[9] i preveo nekoliko samostalnih knjiga savremenih makedonskih pesnika.[2]
Reference uredi
- ^ a b „BKG br. 6 / 2007, Sveska 13”. Arhivirano iz originala 01. 03. 2013. g. Pristupljeno 01. 11. 2012.
- ^ a b v Pres konferencija povodom knjige Klupe nenagrađenih Duška Novakovića
- ^ „Zmajeva nagrada”. Arhivirano iz originala 06. 03. 2010. g. Pristupljeno 01. 11. 2012.
- ^ Dobitnici nagrada
- ^ Duško Novaković dobitnik nagrade „Desanka Maksimović"
- ^ Uručene nagrade grada Beograda za 2008.
- ^ Matica srpska, Novi Sad, 1999
- ^ Gradska biblioteka Vladislav Petković Dis, Čačak, 2003
- ^ Cetinje, Otvoreni Kulturni Forum, Crnogorsko društvo nezavisnih pisaca, 2003
